اندازه گیری لگن در دوران بارداری امری ضروری است. دو نوع اندازه گیری وجود دارد - خارجی و داخلی. به عنوان یک قاعده ، اندازه گیری خارجی لگن با یک لگن متر مارتین انجام می شود. خودتان نمی توانید خودتان را بسنجید ، بنابراین از شخصی ، مثلاً شوهرتان ، بخواهید که به شما کمک کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ابتدا اندازه گیری های متقاطع را انجام دهید. به پشت بخوابید و معده خود را در معرض دید قرار دهید انتهای شاخه های متر لگن را به نقاطی که منطقه مورد نظر را نشان می دهد وصل کنید. اول از همه ، این فاصله بین ستون فقرات فوقانی قدامی استخوان های ایلیاک است. تاندون های عضله خیاط را با انتهای لگن متر بگیرید. فاصله را در مقیاس اندازه گیر ران بخوانید و آن را یادداشت کنید.
گام 2
بعد دوم بین تاج های ایلیاک است. انتهای ستون فقرات را به سمت بالا بلغزانید تا حداکثر فاصله بدست آید.
مرحله 3
فاصله سوم از یک تروکانتر استخوان ران تا یک طرف مقابل است. برای راحتی کار ، پاها را به سمت داخل بچرخانید ، و باسن را مرتب کرده و دراز کنید. انتهای لگن بر روی قسمت های بالای تروچین قرار می گیرد.
مرحله 4
ابعاد عرضی به جز در موارد باریک شدن شدید لگن ، از ابعاد طولی اهمیت کمتری دارند. در این حالت ، زایمان می تواند پیچیده و دردناک باشد. با نسبت اندازه ها ، می توان شکل و درجه باریک شدن لگن را قضاوت کرد. اما تمرکز اصلی هنوز روی اندازه گیری های طولی است.
مرحله 5
به پهلو بخوابید یا بایستید. لبه یک شاخه از لگن را در لبه خارجی سمفیز ، شاخه دیگر را به مجرای بین چرخش مهره کمر و تاج خاجی میانی ثابت کنید. به این فاصله اندازه Bodelk یا مخلوط خارجی گفته می شود. مزدوج داخلی معمولاً 8-9 سانتی متر کمتر است.
مرحله 6
اندازه گیری داخلی منحصراً با دستیار ، پیش از روده و مثانه انجام می شود. پیش از قرار دادن انگشتان به واژن ، دستگاه اندازه گیری باید ضد عفونی کند. در حاملگی اول ، اندازه گیری های داخلی با برخی از ناراحتی ها و حتی درد همراه است ، اما با بارداری مکرر ، همه چیز روان پیش می رود.
