اسب شاخدار یک حیوان افسانه ای است که بسیاری از نویسندگان در دوران باستان درباره آن می نوشتند. داستان های زیادی در مورد برخورد با یک شاخ وجود دارد که از آنها می توانید از شکل ظاهری این موجود ایده بگیرید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بسیاری از شواهد پراکنده در مورد مواجهه با تک شاخها وجود دارد. به عنوان مثال ، در زمان فتح گال ، خود ژولیوس سزار موجودات نسبتاً عجیبی را در جنگل هرتزیان مشاهده کرد. به گفته وی ، این حیوانات شبیه مخلوط گاو و گوزن بود. هر حیوان با یک شاخ بسیار بلند و مستقیم مسلح بود که در مرکز پیشانی قرار داشت. لازم به ذکر است که جولیوس سزار در متون خود از نظر مراقبت و دقت متمایز بود ، بنابراین به احتمال زیاد وی این حیوانات غیرمعمول را کاملاً دقیق توصیف کرده است.
گام 2
اولین ذکر تک شاخ ها در منابع مکتوب به سال 416 قبل از میلاد برمی گردد. در آن زمان یک کتسیاس خاص از کنیدوس به ایران رفت تا به عنوان پزشک دربار داریوش دوم خدمت کند. او داستانهای زیادی از بازرگانان ، مسافران و سفرا درباره هند و ایران را در نوشته های خود جمع آوری کرد. به طور خاص ، آنها حاوی توصیف یک موجود غیر معمول به اندازه یک اسب معمولی هستند. برخی از مسافرانی که کتسیاس با آنها صحبت کرده این موجود را خر هند نامیده اند. این موجود بدنی سفید ، سر قهوه ای و چشمان آبی روشن داشت ، روی سرش شاخی به طول حدود نیم متر قرار داشت. در قسمت پایه ، شاخ سفید روشن بود ، برعکس ، قسمت میانی آن تقریباً سیاه بود و قسمت بالای آن قرمز خون بود. پودر تهیه شده از این شاخ درمانی فوق العاده برای هر نوع سم محسوب می شد.
مرحله 3
اعتقاد بر این بود که عروق شاخ این حیوانات دارای عوامل درمانی هستند. افرادی که به طور منظم از چنین رگهایی نوشیده بودند ، در معرض تشنج ، صرع یا سایر بیماریهای مشابه نبودند ، علاوه بر این ، آنها مقاومت در برابر سموم را به دست آوردند.
مرحله 4
لازم به ذکر است که شکار تک شاخ ها یک تجارت بسیار خطرناک محسوب می شد ، زیرا سرعت و قدرت این حیوانات آنها را به رقبای بسیار خطرناکی تبدیل می کرد.
مرحله 5
مفهوم بعدی تک شاخ در اروپا به طور کلی با تصویری که کتسیاس توصیف کرد سازگار بود. با این حال اعتقاد بر این بود که اسب شاخدار باید یک بز بز داشته باشد. در افسانه های قرون وسطایی اروپا ، اسب شاخدار نقش مهمی داشت. جادوگران و جادوگران روی این حیوان افسانه حرکت کردند. هنگام ملاقات با یک فرد معمولی ، اسب شاخدار اغلب او را می کشد و فقط یک باکره می تواند خوی وحشی حیوان را اهلی کند. هنگام ملاقات با یک دختر بی گناه ، اسب تک شاخ به راحتی خوابید.
