واقعیتی که مدتهاست در عمل مورد آزمایش قرار گرفته است: هرچه معروفیت شی object بیشتر باشد ، شایعات پیرامون آن بیشتر باشد ، حمله به آن بیشتر شود و افراد بیشتری رویای جلب توجه به خود را با هزینه شخص دیگری داشته باشند. از این منظر ، منطقی است که آواتار جیمز کامرون ، که از قبل افسانه ای شده است ، حتی سال ها پس از انتشار انتقاداتی را دریافت می کند.
اول از همه ، باید تأکید کرد که فیلمنامه پردرآمدترین فیلم تاریخ واقعاً با اصالت خاصی درخشش ندارد. این نویسنده را به دزدی ادبی و داستان های علمی تخیلی قدیمی شوروی و تعدادی کارتون مانند خفاش برای سیاره Terra یا Pacahontas و حتی نامزدهای اسکار (رقص با گرگها) متهم کردند. دلیل این امر ، به گفته کارشناسان ، سرقت ایده ها نیست ، بلکه استفاده از افکار "رایج" است که تقریباً در هر فرهنگ یافت می شود. به عنوان مثال ، تقاطع ها را می توان با اساطیر بودایی و یونان باستان یافت.
در واقع ، سخنان پر شور دیگری از طرف آندره بوریسوف ، وزیر فرهنگ یاکوتیا بیان شد. او با انتقاد گفت 20 سال پیش مطمئن بود كه كارگردانان هالیوود به حماسه های سنتی یاكوت می رسند - و بهترین تأیید این موضوع آواتار بود كه براساس اولونخو افسانه ای ساخته شده بود. علاوه بر این ، از نظر او ، خود حماسه بسیار نزدیکتر از "جلوه های ویژه کامرون" به جوانان مدرن است.
با این حال ، "سرقت توطئه" ماهرانه و کاملاً غیر قابل مشاهده بود. در اولونخو ، شخصیت اصلی به طور غیر منتظره ای از اصل و نسب الهی یاد می گیرد ، که او را به جستجوی محبوبش سوق می دهد. قسمت اصلی طرح شامل گذراندن یک سری آزمایشات و نبرد با دشمنان از "دنیای زیرین" است. لازم به یادآوری است که در "آواتار" شخصیت اصلی ، یک نظامی ، ارتش خود را خیانت می کند تا در کنار مردم بومی باشد ، که به طور غیرقانونی از سرزمین آنها اخراج شده است.
با این حال ، تقاطع های آشکاری از نقشه ها وجود دارد: در حماسه یاکوت ، درخت جهان ظاهر می شود ، که جهان را به سه قسمت تقسیم می کند. جوهر درخت یک الهه خاص است. جیمز کامرون همچنین یک درخت مقدس عظیم بر روی پاندورا "کاشت" و حتی روحیه ای غیرمادی به او بخشید: با این حال ، او آن را در سراسر کره زمین گسترش داد. اما اینجاست که هر شباهتی به پایان می رسد.
دلیل این امر ممکن است این باشد که اولونخو یک داستان خاص نیست ، بلکه یک کل سیستم حماسه است که فقط برخی از آنها به روسی ترجمه شده اند و برخی نیز به هیچ وجه نوشته نشده اند و فقط در سر مردم بومی باقی مانده است. شاید بوریسوف ، با بیان افکار خود در کنگره یونسکو ، منظور از معروف ترین قسمت این حماسه نبوده است؟
