مارلون براندو بازیگر ، فیلمساز و سمبل جنسی هالیوود افسانه ای آمریکایی است. او را کابوسی برای فیلمسازان و فاتح قلب زنان می نامیدند. او طرفدار سیستم استانیسلاوسکی بود ، با اسکار درب منزل خود را بست و اولین بازیگر هالیوود شد که یک میلیون دلار حق امتیاز دریافت کرد. نام مارلون براندو به لطف بازی در فیلم هایی از جمله: "پدرخوانده" ، "تراموا به نام تمایل" ، "در بندر" ، "ژولیوس سزار" ، "آخرین تانگو در پاریس" در تاریخ سینما ثبت شد. ، "آمریکایی زشت".
سال های اول
مارلون براندو در 3 آوریل 1924 در اوماها ، نبراسکا متولد شد. پدر - مارلون براندو پدر صاحب محصولی بود که به تولید خوراک دام مشغول بود. مادر - دوروتی پنی بیکر - بازیگر. مارلون جونیور دو خواهر بزرگتر به نام های جوزلین و فرانسیس داشت. خانواده آنها خوشحال نبودند. پدر براندو پدر بی ادب ، بیرحمانه ای بود ، و اغلب کودکان را به خاطر هر عمل نادرستی مجازات می کرد. مادر - از الكل سو استفاده كرده است. در خانه خانواده براندو یک پیانو بود که توسط دوروتی (مادر بازیگر آینده) نواخته می شد. این تنها لحظات خوشایند کودکی پسر بود.
مارلون از سنین مدرسه رویای سینما را آغاز کرد. او در مدرسه معتبر لینکلن تحصیل کرد ، که با رفتار زشت و تمایل به عصیان متمایز بود. او اغلب در نمایش های مدرسه ای ، بیشتر در نقش های نمایشی بازی می کرد. علاوه بر این ، براندو عاشق ورزش بود ، عاشق مطالعه بود ، برای مدت کوتاهی در گروه محلی درام بود.
پس از فارغ التحصیلی از مدرسه ، مرد جوان به دستور پدرش ، یک دانش آموز دانشکده نظامی می شود. براندو به جای امور نظامی ، حتی بیشتر به هنر علاقه مند است. در اجراهای آماتور ، او به طور کامل گزیده ای از اشعار شکسپیر را می خواند ، صدای دیگران و مضامین دیگر را بازتولید می کند. همچنین در تولید "پیام از خافو" که در مورد زندگی توتانخامون است ، نقش عمده ای دارد. ارل واگنر معلم انگلیسی توجه خود را به استعداد بازیگری جلب می کند. به زودی ، واگنر والدین مارلون را متقاعد می کند که اجازه دهند مرد جوان حرفه بازیگری را شروع کند.
حرفه فیلم
اولین بازیگر جوان در صحنه بزرگ در سال 1944 اتفاق افتاد. این نقشی در درام "مادر را به یاد می آورم" بود که مورد تایید بسیاری از منتقدان قرار گرفت. وقتی براندو 23 ساله بود ، مورد توجه نمایشنامه نویس معروف آن زمان تنسی ویلیامز قرار گرفت. او فقط به دنبال بازیگر نقش اول استنلی کووالسکی در نمایش یک قطار خیابان به نام تمایل بود. در سال 1951 ، این نمایش فیلمبرداری شد و نقش کارگر مزاج استنلی مارلون براندو را در سراسر هالیوود تجلیل کرد. ویوین لی بازیگر مشهور در این فیلم شریک زندگی او شد و این بازیگر جوان نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد شد. در فیلم بعدی ، در بندر ، 1954 ، براندو اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را گرفت. در بندر یک درام جنایی فساد با بازی مارلون در نقش بوکسور سابق تری مالوی است. سپس چندین فیلم موفق دیگر "Viva، Zapata!" ، "Julius Caesar" ، "Savage" ، "Guys and Dolls" منتشر می شوند. طی پنج سال ، مارلون براندو به اولین ستاره هالیوود و سمبل اصلی جنسیت آمریکا تبدیل شده است. اما شهرت و موفقیت بازیگر را بسیار خراب و خسته کرد. او کابوس یک فیلمساز بود. براندو می تواند با نقش مستحکم ، مست به تیراندازی بیاید و حتی از خواندن فیلمنامه امتناع ورزید. بازی او بداهه پردازی محض بود. اما هرچه بازیگر رفتار زشت تری داشته باشد ، محبوبیت و علاقه تماشاگرانش بیشتر می شود.
مارلون براندو دومین اسکار خود را برای نقش رئیس قبیله مافیایی ، دون ویتو کورلئونه دریافت می کند. درام گانگستری پدرخوانده سال 1972 ساخته فرانسیس فورد کاپولا یکی از شاخص ترین آنها نه تنها در کارنامه مارلون براندو ، بلکه در تاریخ سینمای آمریکا نیز محسوب می شود. با این حال ، براندو به دلایل ایدئولوژیک از گرفتن اسکار خودداری کرد.
در همان سال ، ملودرام اروتیک "آخرین تانگو در پاریس" به کارگردانی برناردو برتولوچی منتشر شد. شریک براندو در این فیلم بازیگر زن ماریا اشنایدر بود.این فیلم دو نامزد اسکار دریافت کرد: برای کارگردانی برتولوچی و بازی براندو. پس از آن ، دو فیلم موفق دیگر به نمایش در می آیند: "سوپرمن" (1978) و "آخرالزمان" (1979).
در سال 1980 ، این بازیگر بازنشستگی خود را از سینما اعلام کرد ، با این حال ، از اواخر دهه 1980 ، او گاهی در نقش های مکمل بازی کرد.
در طول پنجاه سال فعالیت بازیگری ، براندو در بیش از 40 فیلم حضور داشته است. استعداد او به عنوان الگوی بسیاری از بازیگران هالیوود عمل می کند. بیشتر فیلم ها با مشارکت وی در صندوق طلای سینمای جهان قرار گرفتند.
زندگی شخصی
زندگی شخصی این بازیگر بسیار طوفانی و رسوا بود.
براندو به طور رسمی سه بار ازدواج کرد ، هشت فرزند داشت ، بدون احتساب فرزندخواندگی ، و کسانی که رابطه آنها با او ثابت نشده است. این بازیگر تعداد زیادی رابطه عاشقانه با زنان مختلف داشت. بیشترین علاقه در میان عموم مردم ناشی از ارتباط او با مرلین مونرو ستاره فیلم آمریکایی بود. این بازیگر مدعی شد که آنها عاشقانه کوتاهی دارند و پس از آن از هم جدا شدند.
در سال 1957 ، مارلون براندو با آنا کشفی بازیگر زن هندی ازدواج کرد. دو سال بعد ، آنها صاحب پسری به نام کریستین دیوی شدند. این زوج اندکی پس از تولد کودک طلاق گرفتند.
برای دومین بار براندو در سال 1960 با بازیگر مکزیکی Movita Castaneda که 7 سال بزرگتر بود ازدواج کرد. این ازدواج 2 سال به طول انجامید و موویتا پسر براندو ، میکو کاستاندو و دخترش ربکا را به دنیا آورد.
اندکی پس از طلاق دوم ، براندو برای سومین بار در سال 1962 ازدواج کرد. برگزیده وی یک بازیگر جوان بیست ساله تاهیتی ، تاریتا تریپیا بود که 18 سال از او کوچکتر بود. آنها صاحب یک پسر به نام سیمون تیهوتو و یک دختر به نام تاریتا چینی شدند. این ازدواج طولانی ترین ازدواج بود که ده سال طول کشید.
این بازیگر دیگر ازدواج نکرد ، اما مشخص است که او با خانه دار خود ، ماریا کریستینا روئیز رابطه مشترک داشت. او از او سه فرزند به دنیا آورد.
بهترین دوست براندو در طول زندگی خود جک نیکلسون بازیگر بود.
سالهای گذشته
آخرین سالهای زندگی خود براندو در جزیره تاهیتی زندگی می کرد.
رسوایی سبک زندگی این بازیگر ، سو alcohol مصرف الکل و غذا ، تغییر مداوم زنان ، نمی تواند سلامتی او را تحت تأثیر قرار دهد. او دیابت درجه 2 ، مشکلات بینایی داشت ، وزن او حدود 140 کیلوگرم بود. وی همچنین از دست دادن حافظه رنج می برد و بعداً به سرطان کبد مبتلا شد. مارلون براندو در اول ژوئیه 2004 در اثر نارسایی تنفسی در مرکز پزشکی رونالد ریگان در لس آنجلس درگذشت.
براندو در لیست "100 ستاره برتر فیلم در 100 سال" در رتبه چهارم قرار گرفت.
پس از مرگ وی ، بازیگر آل پاچینو ، كه با براندو در فیلم پدرخوانده همبازی بود ، گفت: "خدا مرد."
