یوری گاگارین را همه دنیا می شناسند و از او یاد می کنند. سرنوشت کیهان نورد افسانه ای بسیار غم انگیز بود. وی هنگام پرواز در حادثه سقوط هواپیما درگذشت. پس از این واقعه ، عزاداری ملی در سرزمین شوروی اعلام شد ، اگرچه گاگارین رئیس دولت نبود. بقایای قهرمان سوزانده و در دیوار کرملین به خاک سپرده شد.
پرواز آموزشی
گاگارین پس از دفاع موفقیت آمیز از پایان نامه خود در آکادمی ژوکوفسکی ، پس از یک وقفه طولانی ، پروازهای آموزشی را با یک هواپیمای بالدار آموزشی با کنترل دوگانه آغاز کرد. برای چند هفته در مارس 1968 ، او تقریباً دوازده پرواز انجام داد. کل مدت آنها هفت ساعت بود. برای شروع اجرای کاملاً مستقل برنامه ، گاگارین نیاز به انجام دو پرواز دیگر داشت که با ولادیمیر سریوگین ، قهرمان اتحاد جماهیر شوروی جفت شده باشد.
در 27 مارس 1968 ، هر دو خلبان هواپیمای میگ -15UTI از یک فرودگاه در منطقه مسکو بلند شدند. ساعت یازده صبح بود. دید خوب به نظر می رسید. ارتفاع پایگاه ابر کمی کمتر از یک کیلومتر بود. طبق محاسبات متخصصان ، انجام وظیفه در منطقه خلبانی پیشنهادی بیش از بیست دقیقه طول نمی کشد. با این حال ، خلبانان حتی زودتر با این وظیفه کنار آمدند ، پس از آن یوری الکسیویچ از طریق ارتباط رادیویی خبر از اتمام کار داد و از "خوب" خواست که به سایت پرواز برود. در این لحظه ، ارتباط با هیئت آموزش قطع شد و دیگر از سر گرفته نشد. مشخص شد که اتفاقی در آسمان افتاده است.
خدمه گمشده را جستجو کنید
وقتی در زمین مشخص شد که سوخت خدمه تمام می شود ، جستجوی شدید هواپیما در منطقه مأموریت آغاز شد. این عملیات چندین ساعت به طول انجامید. حدود ساعت 15:00 ، یک بالگرد جستجو عناصر هواپیما را در 65 کیلومتری محل برخاست کشف کرد. این منطقه دهکده Novoselovo بود که در منطقه ولادیمیر است.
به زودی ، یک کمیسیون دولتی قبلاً در صحنه فاجعه کار می کرد. موتورهای جستجو بقایای اجساد هر دو خلبان را که توسط همکاران و همچنین اقوام شناسایی شده بود ، پیدا کردند. در محل سقوط ، وسایل خلبانان نیز پیدا شد ، از جمله کیف پولی که مدارک راننده و عکس طراح کورولف در آن بود. قطعه ای از کت پرواز یوری الکسیویچ روی شاخه درخت پیدا شد.
علل فاجعه
کمیسیون ایالتی سه وظیفه مهم را برای حل آن داشت لازم بود که سطح آموزش خدمه متوفی به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرد ، تا نحوه سازماندهی و ارائه پروازها در آن روز بررسی شود. این کار توسط کمیته فرعی پرواز انجام شد. بخش مهندسی کمیسیون مطالعه ای روی بقایای قسمت مادی هواپیمای سقوط کرده انجام داد. گروه سوم ، پزشکی ، باید وضعیت خلبانان را قبل از عزیمت و در حین پرواز ارزیابی کنند.
گزارش کمیسیون با دقت طبقه بندی شد. جزئیات راستی آزمایی انجام شده بعداً از مطالب مقالات و گفتگوهای محرمانه با برخی از اعضای کمیسیون شناخته شد. به طور رسمی ، دلایل این واقعه تلخ نامشخص بود.
مطالعه ساعت کشی نشان داد که این حادثه دلخراش در 10 ساعت 31 دقیقه یعنی تقریباً یک دقیقه پس از پایان مبادله رادیویی با خدمات زمینی رخ داده است.
کمیسیون نتیجه گیری زیر را انجام داد: با تغییر وضعیت هوا ، خدمه پرواز مجبور به انجام مانوری غیر استاندارد شدند و پس از آن هواپیما سقوط کرد و به چرخشی غیرقابل کنترل تبدیل شد. خلبانان سعی در انتقال هواپیما به صفحه افقی داشتند. اما ماشین با سطح زمین برخورد کرد و در نتیجه خدمه آن کشته شدند.
در هنگام بازرسی هیچ نشانه ای از خرابی تجهیزات یا سو mal عملکرد دستگاه شناسایی نشده است. تجزیه و تحلیل شیمیایی خون متوفی نیز انجام شد. او وجود مواد خارجی را تشخیص نداد.
کار جداگانه توسط کمیسیون ویژه KGB انجام شد. وظیفه او این بود که بفهمد آیا فاجعه توصیف شده نتیجه یک اقدام تروریستی است یا قصد سو mal کسی.فرضیات تأیید نشد. با این حال ، چکیست ها بسیاری از بی نظمی ها را در عملکرد پرسنلی که پرواز پرواز را انجام می دادند ، آشکار کردند.
نتیجه گیری کمیسیون مسئول برای پنجاهمین سالگرد اولین پرواز فضایی به اطلاع عموم رسید. محتمل ترین علت این حادثه ، مانوری غیراستاندارد و بسیار تیز نامیده می شود که در طی فرار هواپیما از تداخل رخ داده است. این مانع می تواند به عنوان مثال اثری از هواپیمای دیگری باشد که در مسیر خدمه ظاهر شده است. نتیجه انتقال ماشین به فراتر از حالت بحرانی بود که منجر به سقوط هواپیما به زمین شد.
تاکنون نسخه های دیگری از این حادثه ارائه شده است ، از جمله موارد بسیار عجیب و غریب و باورنکردنی ، از جمله مواردی که انگیزه سیاسی دارند. جزئیات مرگ کیهان نورد گاگارین همچنان مردم بسیاری را به وجد می آورد.
