بسیاری از گیتاریست ها وتر H (در تنظیمات اساسی آن) را یکی از سخت ترین آکوردها می دانند. دلیل اصلی این مسئله انگشت گذاری خیلی راحت نیست که برای ایجاد صدای یکنواخت به تلاش فیزیکی زیادی نیاز دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
آکورد F و Hm را به کمال برسانید. آنها (و همچنین H) با استفاده از نوار تنظیم می شوند ، اما در انگشت گذاری بسیار راحت تر و راحت تر هستند. "C" وتر نسبتاً غیرمعمولی است و در آهنگ ها چندان معمول نیست ، بنابراین عجله در تسلط بر آن فایده ای ندارد. این کار را فقط هنگامی انجام دهید که انگشت اشاره شما دیگر از همه سیم ها ناراحت نباشد و صدا از گزاف گویی خلاص شود.
گام 2
انگشت گذاری استاندارد به نظر می رسد به این صورت است: سد در فرت دوم ، رشته های دوم ، سوم و چهارم در گوزن 4 گیر می شوند. به طور رسمی ، این ترکیب انگشتان "باریکه کوچک بزرگ" نامیده می شود و از پنج سیم در پنج رشته نواخته می شود ، ششم به راحتی خفه می شود. برخی از نوازندگان گیتار ، با اطلاع از این موضوع ، سیمهای اول و پنجم را با انگشت اشاره خود می بندند ، و سیم ششم را به سادگی "از پایین لمس می کنند". این موقعیت "ناپایدار" است و فقط درصورتی که راهی برای بازی متفاوت وجود نداشته باشد باید استفاده شود (به عنوان مثال اندازه کف دست اجازه نمی دهد). این روش واقعاً کاملاً راحت است ، اما نباید از آن سو استفاده کرد.
مرحله 3
انگشتان خود را روی هم نگذارید. اگر این کار را انجام دهید ، (بخصوص روی گردن باریک) به سادگی با آکورد خود تداخل خواهید کرد. فرت چهارم به اندازه کافی بزرگ است ، بنابراین استفاده از عرض کامل ارائه شده عاقلانه است: رشته ها را با یک نردبان فشار دهید. دومی در فرت پنجم ، سوم در وسط و چهارم در نزدیکی مهره فلزی چهارم است. لطفا توجه داشته باشید که انگشت کوچک می تواند نسبتاً سبک فشار دهد ، در حالی که انگشت میانی باید نیروی قابل توجهی وارد کند.
مرحله 4
انگشت گذاری های دیگر را اعمال کنید. برای صحنه سازی آکورد "B" حداقل 3 گزینه وجود دارد که هر یک در یک موقعیت خاص می توانند مفید باشند. به عنوان مثال ، اگر شما در حال پخش نوار در سراسر آهنگ هستید و احساس ناراحتی می کنید که به سمت انتهای fretboard بپرید ، می توانید از 7 فرت یک آکورد F بنوازید - این نیز وتر H خواهد بود. سایر انگشتان نیز پیچیده تر هستند و برای دادن صدای خاص به ترکیب استفاده می شود.
