مایک تایسون بزرگترین بوکسور زمان ماست و امروز ، تقریباً ده سال پس از اینکه "آهنین مایک" بوکس حرفه ای را ترک کرد ، او هیچ جایگزینی شایسته ای ندارد که بتواند به همان اندازه تماشایی و درخشان بازی کند.
راه ورزش
تایسون کوچولو به عنوان کودکی مهربان و غیر پرخاشگر بزرگ شد و سرگرمی مورد علاقه اش پرورش کبوتر بود. اما وقتی او حدود ده ساله بود ، حادثه ای رخ داد که همه چیز را تغییر داد. یکی از بزرگترها به مایک نزدیک شد ، که کبوتر بازی می کرد ، پرنده را از او گرفت و گردنش را پیچاند. تایسون عصبانی شد و آن مرد را مورد ضرب و شتم قرار داد ، اما این گرچه باعث احترام او در میان پسران بزرگتر شد ، اما به زودی وی را به یک سری جنایات کوچک کشاند که مایک به همراه دوستان جدیدش مرتکب شد.
این منجر به این واقعیت شد که "مایک آهنین" آینده به زودی در یک م institutionسسه اصلاح و تربیت به پایان رسید ، اما او بسیار خوش شانس بود - در آنجا با محمدعلی بزرگ دیدار کرد ، که اغلب از چنین م institutionsسساتی بازدید می کرد و با بچه ها صحبت می کرد ، و سعی می کرد آنها را بردارد از مسیر جنایی
مکالمه با علی زندگی مایک را تغییر داد - او فهمید که می تواند یک بوکسور حرفه ای شود و با سرقت های کوچک امرار معاش نکند ، که در نهایت او را به زندان می کشد. مایک تایسون در بوکس کار سختی را شروع کرد و حتی تحصیلات خود را بالا برد. هدفی در زندگی او ظاهر شد - تبدیل شدن به یک ورزشکار حرفه ای.
حرفه آماتور
تایسون کار آماتور خود را در سن پانزده سالگی آغاز کرد و در یک سال شش مبارزه را گذراند و فقط یکی از آنها را باخت. سال بعد ، 1982 ، مایک در بازی های المپیک جوانان شرکت کرد ، جایی که با کسب مدال طلا ، در فینال تنها در چند ثانیه رقیب خود ، جو کورتز را ناک اوت کرد. پس از مدتی ، کلاس خود را تأیید کرد ، تایسون جوان در مسابقات دستکش طلایی شرکت کرد ، اما نتوانست آن را بدست آورد و در فینال به کریگ پین باخت.
سال 1984 نزدیک بود و به همراه آن بازیهای المپیک در لس آنجلس. مایک تایسون که به هر حال تصمیم به شرکت در این تورنمنت داشت درگیر مبارزه برای کسب بلیط المپیک شد. رقیب اصلی وی هنری تیلمن بود که تایسون به عنوان بخشی از انتخابی المپیک با او دو مبارزه کرد. افسوس که هر دو بار داوران به تیلمن که بعداً قهرمان المپیک شد ترجیح دادند و مایک تایسون بعد از این ناکامی تصمیم گرفت حرفه ای شود.
شغل حرفه ای
در رینگ حرفه ای ، تایسون رقبا را یکی پس از دیگری شکست داد و در سال 1986 وارد نبرد برای کسب عنوان جهانی WBC شد و با ترور ببریک جنگید و او را شکست داد و جوانترین قهرمان بوکس سنگین وزن جهان شد.
آیرون مایک پس از دو دفاع از عنوان خود ، در برابر قهرمان دیگر بدون شکست ، تونی تاکر قرار گرفت که در مبارزه برای کسب عنوان قهرمانی بلامنازع جهان تنها با امتیاز یک بر صفر شکست خورد.
در همین جا که متوقف نمی شد ، تایسون با شکست دادن لری هولمز و مایکل اسپینکس افسانه ای ، به جعل پیروزی ها ادامه داد. با این حال ، مشاجره با تیم او ، طلاق و دعوا به نفع مایک نبود - مبارزه با باستر داگلاس با شکست پر هیجان تایسون پایان یافت ، وی فراموش کرد چه تمرین و یک رژیم ورزشی است.
اتهام تجاوز جنسی ، تایسون را مجبور کرد که جاه طلبی های قهرمان خود را به تعویق بیندازد - مایک تنها در سال 1996 ، اندکی پس از گذراندن دوره حبس ، توانست این عنوان را بدست آورد. در نبرد قهرمانی برابر بروس سلدون ، تایسون عنوان WBA را به دست آورد ، اما یک دوست صمیمی خود را از دست داد - توپاک شکور ، بلافاصله پس از این مبارزه ، به شدت مجروح شد و خیلی زود درگذشت.
شاید مرگ یک دوست بیش از حد بر مایک تایسون تأثیر بگذارد - پس از این اتفاق ، حرفه "مایک آهنین" رو به زوال است. تایسون که دو بار به Holyfield باخته بود ، همچنان در تلاش بود تا برای کسب عنوان جهانی رقابت کند ، اما شکست در سال 2002 به لنوکس لوئیس پایان این برنامه ها را داد.
