یک بمب دود دیگر عجیب و غریب نیست ، که فقط در یک نبرد واقعی قابل مشاهده ، لمس و آزمایش است. مدت هاست که صنعتگران یاد گرفته اند که چگونه بمب های دودی از نظر خصوصیات و نتیجه نهایی مشابه بسازند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ما آنالژین و هیدروپریت می خریم. این وجوه تقریباً در هر داروخانه ای فروخته می شود ، بنابراین یافتن آنها کار دشواری نیست. مخلوط کردن این داروها اثر مطلوبی به ما می دهد - سیگار با بوی تند و ناخوشایند. ما دو قرص آنالژین را به صورت پودر خرد کرده و در ظرف آماده شده می ریزیم. هیدروپریت را نیز خرد کرده و به همان ظرف اضافه می کنیم. فقط به خاطر داشته باشید که واکنش بین این داروها با افزایش دما رخ می دهد. و دمای طبیعی بدن در حال حاضر بیش از حد کافی برای این امر است. بنابراین ، مخلوط را برای مدت طولانی در دستان خود نگه ندارید ، بهتر است از شر آن خلاص شوید و از فاصله ایمن پشت دود و واکنش رهگذران را تماشا کنید.
گام 2
چندین محصول دیگر نیز وجود دارند که در صورت مخلوط شدن می توانند باعث دود شوند. ما یک قرص کربن فعال ، چند کیسه 15 گرم پرمنگنات پتاسیم ، دو جعبه کبریت مصرف می کنیم. ما ذغال سنگ را به حالت پودر خرد می کنیم ، آن را در یک ظرف می ریزیم (به عنوان مثال ، در یک جعبه پلاستیکی استوانه ای از یک فیلم عکاسی). پرمنگنات پتاسیم کوبیده شده را در آنجا بریزید. مراقب پرمنگنات پتاسیم باشید و از تماس پوست خودداری کنید. کوچکترین دانه شن می تواند باعث سوختگی شیمیایی شود. گوگرد را از کبریت خراشیده و به همان ظرف اضافه می کنیم. و سپس ما فقط قطار را آتش زده و حدود پنج متر حرکت می کنیم. نتیجه آن جرقه ، دود و بوی نامطبوع خاصی است. پرمنگنات پتاسیم به جرقه ها رنگ بنفش یا بورگوندی می بخشد.
مرحله 3
و در اینجا روش سوم ساخت بمب دود خانگی است. ما نمک ترش ، گوگرد و کربن فعال را در یک فروشگاه کالاهای خانگی خریداری می کنیم. ما در داروخانه زغال سنگ می گیریم. بیایید این اجزا را در ترکیب زیر مخلوط کنیم: نمکدان - 3 قسمت ، گوگرد - 1 قسمت ، کربن فعال - 2 قسمت. به این ترکیب آب اضافه کنید و آنرا مخلوط کنید تا جرم غلیظی بدست آوریم. کاملاً هم می زنیم ، سپس زیر آفتاب خشک می شویم تا آب کاملاً بخار شود. مهم است. آنچه را که بعد از خشک شدن به پودر تبدیل شده خرد می کنیم و در یک لوله کاغذی کوچک آماده می کنیم. لوله را محکمتر با پلاگین کاغذی وصل می کنیم تا پودر خرد نشود. ما "جعبه دود" خود را آتش زده و آن را کنار می گذاریم. باید ایستاد و تماشا کرد که چگونه ، طولانی و دودی می سوزد.
