ریچی والنس پادشاه تکرار نشدنی راک اند رول است که زندگی بسیار کمی اما درخشان داشته است. او توانست کارهای زیادی برای دنیای موسیقی انجام دهد.
Ricardo Esteban Valenzuela Reyes () یک نوازنده حرفه ای راک لاتین است. قهرمان دهه شصت ، شخصیتی همه کاره در دنیای موسیقی. او در اجرای خود ریتم های محبوب آن دوران را ترکیب کرد ، و هر یک از کارهای او به عنوان یک شاهکار است که روح را لمس می کند.
زندگینامه
ستاره راک آینده در شهرک Pacoima ، کالیفرنیا در ماه مه 1941 در یک خانواده قومی مکزیکی متولد شد. به زودی پس از تولد پسر ، پدر و مادرش طلاق گرفتند ، وی زیر نظر پدرش ، گیتاریست حرفه ای باقی ماند. وی از همان کودکی علاقه زیادی به سازها نشان داد ، سعی در نواختن گیتار ، درامز و ساخت آهنگ هایی به سبک مکزیکی داشت. صداهای فلامنکو ، ریتم آمریکایی آفریقایی تبار و بلوز ایده های بسیاری را در ذهن خواننده جوان الهام گرفت.
وی به عنوان یك پسر یازده ساله ، به طور مستقل گیتار الكتریكی چوبی را مونتاژ كرد ، كه هنگام تعطیلات آن را برای همكلاسی های خود می نواخت و می خواند. وی پس از جمع آوری مقداری پول ، اولین گیتار حرفه ای خود را خرید و بازی با دست راست خود را یاد گرفت ، اگرچه از بدو تولد چپ دست بود. پسر تا زمان مرگ پدر احساس حمایت ، حمایت و تأیید کرد. او به پسرش آموخت که همیشه جلو برود ، خوش زندگی کند ، بسوزد و تسلیم نشود.
حرفه
اولین اجرای مدرسه بی فایده نبود ، شایعات در سراسر مناطق پخش شد و به زودی پسر به گروه کوچکی دعوت شد که در شب های مدرسه ، تعطیلات ، زمین های رقص اجرا می کرد. در یکی از این اجراها ، او مورد توجه صاحب شرکت ضبط Del-Fi-Records قرار گرفت. او شخصیت جذاب ، توانایی های صوتی را در یک پسر متوسط مشاهده کرد ، او را به یک ممیزی دعوت کرد ، که ریچی موفق بود و بلافاصله قرارداد منعقد کرد. اولین نتیجه این توافق نامه (1958) ضبط آهنگ "Com On، Lets Go!" بود. (بیا ، برویم!) ، که شناخت را به همراه آورد. دیسک در یک لحظه پراکنده شد ، این ضربه را به جایگاه بالای نمودار ملی رساند.
کار ریچی نسبتاً کوتاه و فقط 8 ماه بود. اما در این مدت او سهم بسزایی در فرهنگ جهانی داشت ، چندین تک آهنگ منتشر کرد ، ضبط کرد ، یک تور فراموش نشدنی از شهرهای شمال غرب داشت. صدای ملایم ، لبخندی تابناک و مثبت ثابت از سوی نوازنده در حافظه عموم مردم باقی ماند.
زندگی شخصی
ریچی در طول زندگی کوتاه خود عاشق یک همکلاسی زیبا دونا لودویگ بود که تصنیف با همین نام "دونا" را به او اختصاص داد و یک تک آهنگ دو طرفه منتشر کرد. در قسمت عقب ضبط محبوب ترین آهنگ "La bamba" بعدی بود. جوانان برنامه هایی را ساختند که مقدر نبود که به واقعیت تبدیل شوند.
ریچی مشهور در 3 فوریه 1959 در حادثه سقوط هواپیما هنگام سفر به طرز غم انگیزی درگذشت. او به همراه خلبان و دو نفر از اعضای گروه آنها تصادف کرد و به مدت 23 روز یک سفر بزرگ کنسرت انجام داد. خیلی بعد ، دون مک لین آهنگ "پای آمریکایی" را به او تقدیم کرد و روزی که بچه های با استعداد درگذشت را "روزی که موسیقی مرد" نامید.
چند دهه بعد ، محبوبیت خواننده شتاب بیشتری گرفت و او را به یک بت فراموش نشدنی ، بنیانگذار راک اند رول تبدیل کرد. در سال 2001 ، وی به تالار مشاهیر راک اند رول وارد شد و از سال 2016 ، تصویر او در نسخه محدودی از گیتار ظاهر شد تا تصویر درخشان پیشگام راک آمریکای لاتین را به نسل جوان منتقل کند.
