زنجیر یک سلاح پرتاب باستانی است که از عصر حجر شناخته می شود. به دلیل کارایی بالا ، هزینه کم و سهولت ساخت ، قرن ها زنده ماند و تقریباً تا پایان قرن هفدهم در ارتش های اروپا زنده ماند. امروزه ، یک زنجیر می تواند به یک سلاح عالی برای دفاع از خود تبدیل شود ، و پرتاب کردن از آن یک سرگرمی جذاب ورزشی است ، و کاملاً برای همه قابل دسترسی است ، زیرا ، برخلاف سایر سلاح های کوچک باستانی ، مانند کمان ها و تیرهای کمان ، ساختن یک زنجیر به میل خود سخت نباشد
لازم است
کمربند چرمی ، بند نایلونی (چرمی) ، سولف ، خط ماهیگیری ، قیچی
دستورالعمل ها
مرحله 1
دستگاه زنجیر بسیار ساده است - این فقط یک طناب محکم یا کمربند چرمی است که در انتهای آن یک حلقه و در وسط آن یک جیب کوچک فنجان وجود دارد. در دوران باستان ، انواع مختلفی از زنجیر استفاده می شد. ساده ترین آنها یک چوب یا عصای معمولی بود که در انتهای آن شکاف داشت و یک گلوله در آن فرو می رفت. بندهای کمربند متشکل از کمربندهایی که از وسط تا خورده و از وسط کشیده شده اند. نسخه پیچیده تری از زنجیر به اصطلاح زنجیر شلاق بود که دارای دسته و حلقه برای یک گلوله بود.
گام 2
شما می توانید از هر ماده موجود خود یک زنجیر درست کنید: طناب ضخیم ، کمربند چرمی یا نواری از پارچه بادوام. در هر صورت اصل زنجیر یکسان است. طول زنجیر می تواند از 80 تا 150 سانتی متر باشد ، یک سر آن به یک حلقه مجهز شده است تا زنجیر را به مچ دست محکم کند ، سر دیگر آزاد است.
مرحله 3
در وسط زنجیر (در چین) ، یک جیب یا حلقه برای گلوله ساخته می شود. جیب را می توان از پارچه یا چرم دوخت. همچنین گاهی اوقات حصیری به شکل یک فنجان بیضی کم عمق ساخته می شود. بندهای نایلونی یا نوارهای باریک چرمی برای بافت مناسب است. شایان ذکر است که جیب حصیری از کشش و انعطاف پذیری بالاتری برخوردار است که در پرواز پرتابه تأثیر مثبتی دارد.
مرحله 4
از گلوله های سربی ، گلوله های سربی ، سنگ های کوچک معمولاً به عنوان گلوله های زنجیر استفاده می شود. برای پوسته های سنگی استفاده از سنگریزه های گرد یا سنگریزه های بزرگ رودخانه راحت تر است. سنگ های دارای لبه های تیز در پرواز بدتر هستند و در هدف زدن مشکل دارند.
