سازهای بادی نام خود را از روش تولید صدا گرفته اند: بدن ارتعاشی (یعنی منبع صدا) در آنها ستونی از هوا است. با افزایش یا کاهش طول قطب ، مجری به مراحل مختلفی دست می یابد.
لازم است
- - ساز بادی ؛
- - وسایل کمک آموزشی
- - یادداشت.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سازهای بادی را به صورت کلی بررسی کنید. به موسیقی پخش شده بر روی آنها گوش دهید ، به نواختن ساز توجه ویژه داشته باشید. آنچه را که می خواهید در آن بازی کنید ، از بین انواع مختلف انتخاب کنید.
گام 2
سپس ، بر اساس ابزار انتخاب شده ، به دنبال یک معلم بگردید. بهتر است جستجوی خود را با نزدیکترین آموزشگاه موسیقی آغاز کنید. با یک معلم خصوصی تماس بگیرید و یک درس را ترتیب دهید. یادگیری خود به تنهایی برای شما بسیار دشوارتر خواهد بود و یک متخصص ذی صلاح علاوه بر مهارت ، اصول تئوری سلفژ و موسیقی را به شما می آموزد.
مرحله 3
اگر جستجوهای شما در یک آموزشگاه موسیقی ناموفق بود ، با کالج یا موسسه موسیقی ، ترجیحاً به صورت خصوصی تماس بگیرید. اگر تازه شروع به تسلط بر ساز می کنید ، ورود به آنجا کار شما بی معنی و کار بسیار سختی است.
مرحله 4
سومین منبع جستجو سایت ها و انجمن های نوازندگان است. بازدیدکنندگان از منابع تخصصی معمولاً خدمات خود را با قیمت های مقرون به صرفه ارائه می دهند و آماده آموزش کلاسها در مکانی مناسب برای شما از جمله در منزل هستند. با مربی خود صحبت کنید و برخی از جلسات تمرین را انجام دهید.
مرحله 5
نقش مهمی در نواختن سازهای بادی توسط بالشتک های گوش ، یعنی موقعیت لب هنگام بازی ، بازی می شود. برای هر ساز ، این پارامتر منفرد است ؛ در بعضی موارد ، لنت های گوش روی دو ساز که از نظر ساختار مشابه هستند ، تفاوت اساسی دارند. این بدان معناست که اگر یک ساز را خوب بنوازید ، به هیچ وجه نمی توانید ساز دیگری بنوازید.
مرحله 6
دستورالعمل های معلم را دنبال کنید. هر روز تمرین کنید. در ابتدا ، مطالعه خود را به 20-30 دقیقه محدود کنید ، به تدریج آنها را به 2-3 ساعت در روز افزایش دهید. با مجبور کردن خود به تمرین در طول روز ، خود را بیش از حد کار نکنید.
