گراهام مک نامی ، یا به سادگی گراهام مک نامی ، یک پخش کننده ورزشی آمریکایی ، مشهورترین و شناخته شده ترین پخش کننده رادیوی دهه اول قرن 20 است. وی اولین کسی بود که اصول اظهارنظر ورزشی را در زمان واقعی توسعه داد. به همین دلیل وی جایزه Ford S. Frick را دریافت کرد و در سال 2016 به تالار مشاهیر ملی و موزه بیس بال راه یافت.
زندگینامه
گراهام مک نامی در 10 ژوئیه 1888 در واشنگتن دی سی به دنیا آمد. پدرش ، جان بی من منی ، وکیل دادگستری و مشاور حقوقی کابینه رئیس جمهور گروور کلیولند بود. مادر گراهام ، آن ، یک خانه دار بود که عاشق آواز خواندن در گروه کر کلیسا بود.
دوران کودکی گراهام در سنت پل ، مینه سوتا سپری شد. این پسر از سن جوانی آرزو داشت که خواننده اپرا شود ، و به همین دلیل آواز آوازی را آموخت و در گروه های کر کلیسا آواز خواند. در سال 1922 ، گراهام اولین کنسرت خود را در سالن Aeolian در نیویورک برگزار کرد.
در آن زمان گراهام در هیئت منصفه خدمت می کرد. اما یک روز ، او از استودیویی در ایستگاه رادیویی WEAF (WFAN کنونی) بازدید کرد ، که در راه سالن دادگاه واقع شده بود. و بر اثر یک هوی و هوس ناگهانی ، او به عنوان خواننده در این ایستگاه رادیویی تست داد. صدای او توسط مدیریت شنیده شد و از او خواسته شد که چند عبارت را در میکروفون بگوید. بنابراین ، او با موفقیت در تست های ممیزی شرکت کرد و به عنوان سخنران هیات در استودیوی پخش شغل یافت.
شغل مفسر ورزشی
پخش رادیویی از رویدادهای ورزشی برای دهه 1920 چیزهای جدیدی بود. به طور معمول گوینده ها از میان نویسندگان استخدام می شدند. در آن زمان ، بیس بال محبوب ترین ورزش در آمریکا بود و روزنامه نگاران مطمئناً برای نوشتن نقدی برای روزنامه های چاپی در همه بازی ها شرکت می کردند.
اما پوشش رادیویی آنها فقط خسته کننده نبود ، بلکه فوق العاده کسل کننده بود. اشکال اصلی آنها مقدار زیادی هوای مرده است ، یک دوره سکوت ناخواسته ، که باعث قطع جریان پخش می شود و در طی آن نه صدا و نه تصویر منتقل می شود.
دومین نقطه ضعف مهم گزارش های رادیویی آن سال ها این بود که آنها پس از اتمام اقدامات میدانی به صورت گذشته ارائه می شدند.
در سال 1923 ، گوینده مک نامی مأمور شد تا در پخش برنامه های خود ، به نویسندگان ورزش کمک کند. یک روز ، یکی از گوینده های ورزشی ، گرانتلند رایس ، از مک نامی خواست که پخش بازی را به تنهایی به پایان برساند و آنجا را ترک کرد. مک نامی ، بدون تجربه در زمینه اظهار نظر در مورد ورزش ، به سادگی شروع به توصیف آنچه که دید و چگونگی وقوع آن شد ، ایجاد اولین پخش زنده ورزشی در جهان. علیرغم اینکه گراهام در زمینه بیس بال تبحر نداشت ، اما با بیان همه کوچکترین جزئیات و با ذوق و شوق فراوان سعی در انتقال هر آنچه می توانست ببیند ، سعی داشت تصاویر و اصوات مسابقه را به شنوندگان منتقل کند.
اینگونه است که تفسیر ورزشی در زمان واقعی ظاهر می شود ، زمانی که مفسر با جزئیات ترین تفسیر راجع به بازی یا وقایع را در زمان واقعی و ، به عنوان یک قاعده ، در طول پخش مستقیم (پخش مستقیم) ، با شرح تاریخی و با شور و شوق در صدای خود ارائه می دهد.
پس از آن ، گراهام مک نامی شروع به کار مکرر با فیلیپ کارلین در همان سبک نظر کرد. صدای آنها به قدری شبیه بود که شنوندگان بندرت می توانستند بین آنها تفاوت قائل شوند. مک نامی به سرعت مشهور شد و مسئولیت روزافزون WEAF برای ارائه تفسیر رادیویی در مورد مسابقات ، از جمله اظهار نظر در مورد بازیهای مهم و مهم بیس بال ، به او داده شد. در سال 1926 ، پوشش سری جهانی بیس بال در سال 1926 به او سپرده شد. در دهه آینده ، مک نامی به کار در WEAF و شبکه ملی NBC ادامه داد تا همان لحظه ای که WEAF به ایستگاه شاخص شبکه NBC تبدیل شد.
مک نامی در طول دوران تفسیر خود از جمله مسابقات جهانی بیس بال و بسکتبال ، مسابقات بوکس و مسابقات ایندیاناپولیس 500 رویدادهای ورزشی زیادی را پخش کرده است.وی رویدادهای سیاسی ملی ، افتتاحیه های ریاست جمهوری و مراسم استقبال از چارلز لیندبرگ هوانورد را پس از پرواز ترانس آتلانتیک خود از پاریس در سال 1927 پخش کرد. به طور سنتی ، مک نامی هر پخش خود را با این جمله آغاز می کرد: "خانم ها و آقایان ، عصر شما بخیر! مخاطبان رادیو. این گراهام مک نامی است."
در 3 اکتبر 1927 ، مک نامی به عنوان مجری ورزشی دهه انتخاب شد و در جلد مجله تایم قرار گرفت.
ایجاد
کار اصلی مک نامی به عنوان گوینده مسابقات ورزشی بود. اما علاوه بر او ، او اغلب میهمان سایر برنامه های هفتگی می شد ، مانند نمایش های رودی والی و نمایش برنده ادی. در مورد دومی ، او همیشه سرراست بود و بلافاصله با تمسخرها و شوخی های وین روبرو شد.
در سال 1933 ، مک نامی به عنوان راوی در فیلم Krakatoa بازی کرد. این یک مستند کوتاه آمریکایی بود که توسط کمپانی فیلم سازی جو راک تولید شده است. این تصویر در سال 1934 برای بهترین فیلم کوتاه و به دلیل طرح جدید آن اسکار دریافت کرد.
این فیلم از کیفیت صدای خیره کننده سینماهای آن زمان برخوردار بود. در استرالیا و چندین کشور دیگر ، توزیع کنندگان بر روی حداقل توان وات 10 وات برای تجهیزات سینما که مایل به نمایش یک فیلم هستند ، اصرار داشتند. در دهه 1930 ، این یک تجهیزات قدرتمند به حساب می آمد و باعث شد سینما ها جدیدترین سیستم های صوتی را خریداری کنند. نسخه اصلاح شده این فیلم در سال 1966 منتشر شد و در کتابخانه کنگره موجود است.
در خلاصه داستان این فیلم فوران آتشفشان کراکاتوآ در این جزیره در سال 1883 بیان شده است که طی آن نیمی از جزیره منفجر شد و به هوا پرواز کرد ، سونامی بزرگی برخاست و موج هوا از آتشفشان هفت بار کل کره زمین را دور زد. این فوران تناوبی گرد و غبار و دوده را به جو منتقل کرد که ماهها خورشید را در سراسر جهان گرفت.
در سال 1935 مک نامی در Universal Newsreels در Universal Pictures کار کرد. این تصاویر از اخبار خبری 10-10 دقیقه ای بود که هفته ای دو بار توسط استودیوی جهانی از سال 1929 تا 1967 تولید می شد. مسئول آزادی آنها سام بی جیکوبسون ، نماینده رسمی تبلیغات جهانی بود. تقریباً همه آنها سیاه و سفید فیلمبرداری شده اند و اد هرلیحی آن را روایت کرده است.
در همان سال 1935 ، گراهام موفق شد به عنوان قصه گو در فیلم کوتاه آمریکایی Camera Thrills که به کارگردانی و تهیه کنندگی چارلز فورد ساخته شد ، کار کند. این فیلم سینمایی در هشتمین دوره جوایز اسکار در سال 1936 برای بهترین فیلم کوتاه و داستان جدید برنده جایزه اسکار شد. در سال 2012 ، این فیلم در بایگانی فیلم آکادمی ذخیره شد.
در سال 1936 ، گراهام مک نامی در پروژه "ستاره های سیرک" کار کرد. این پروژه متشکل از دلقک ها و مجری های سیرک برادران Ringling Barnum و Bailey بود که به صورت خیرخواهانه در بیمارستان Bellevue و سایر بیمارستان های بسته در نیویورک به اجرای برنامه پرداختند و کودکان خردسال را سرگرم می کردند. در همان سال ، او در تبلیغ تجاری یک برنامه تلویزیونی تجربی NBC با اد وین همبازی شد.
در اوایل دهه 40 ، مک نامی برای اظهارنظر در مورد روزنامه های خبری وارد کار شد. علاوه بر این ، او برنامه رادیویی خود ، پشت سر مایک را برای ایستگاه رادیویی NBC توسعه و تولید کرد. مفسران رادیوی آن سالها با عبارت "پشت سر مایک" عبارت "پشت میکروفون" را درک کردند.
Behind Mike's Back یک مجموعه رادیویی برای شبکه آبی است که به میزبانی گراهام مک نامی و پوشش داستان های پشت صحنه پخش های رادیویی پخش می شود. برنامه های رادیویی با قالب نمایش از 15 سپتامبر 1940 تا 19 آوریل 1942 یکشنبه ها در ساعت 4:30 بعد از ظهر پخش می شدند.
برنامه این برنامه شامل مصاحبه با شخصیت ها و گوینده های روی آنتن ، نوازندگان و سایر مجری ها ، با سازندگان جلوه های صوتی ، با تهیه کنندگان ، مهندسان و سایر متخصصان فنی درگیر در تولید پخش رادیویی بود. در هر برنامه ، حداکثر شش داستان گفته می شد ، در بخش "گوشه خبرنگار" به سوالات شنوندگان پاسخ داده می شد.همراهی موسیقی توسط ارنی واتسون و ارکستر وی انجام شد.
پس از مرگ مک نامی ، نام برنامه ابتدا به "This is true" و سپس به "Nothing but the حقیقت" تغییر یافت. پخش شماره ها تا 7 ژوئن 1942 ادامه داشت.
برنامه مشابهی با همین عنوان "پشت مایک" در طی سالهای 1931 و 1932 از رادیو CBS پخش شد.
زندگی شخصی و سالهای اخیر
گراهام مک نامی دو بار ازدواج کرده است. وی اولین بار در سال 1921 با خواننده کنسرت و سوپرانوی کلیسا ، جوزفین گرت ، ازدواج کرد. این زوج در سال 1932 طلاق گرفتند.
همسر دوم مک نامی آن لی سیمز است که عروسی وی در سال 1934 انجام شد. این زوج تا آخر عمر با هم خوشبخت زندگی می کردند.
در 9 مه 1942 ، گراهام مک نامی ناگهان در سن 53 سالگی درگذشت. علت مرگ آمبولی مغزی است که پس از بستری شدن وی در بیمارستان با عفونت استرپتوکوکی آغاز شد. مفسر در گورستان Mount Calvary در کلمبوس ، اوهایو به خاک سپرده شد.
دستاوردها
در سال 1925 ، در نمایشگاه جهانی رادیو ، گراهام مک نامی به عنوان محبوب ترین دستگاه پخش دیسک آمریکا شناخته شد و جام طلای خالص را که به شکل میکروفون ساخته شده بود ، به دست آورد. وی در رای گیری 189،470 رأی از 1،161،659 رأی داده شده را به دست آورد.
در فوریه 1960 ، مک نامی پس از مرگ با یک ستاره شخصی در پیاده روی مشاهیر هالیوود مورد تقدیر قرار گرفت.
در سال 1964 ، گراهام در تالار مشاهیر انجمن ملی ورزشکاران و نویسندگان جایگاهی دریافت کرد.
در سال 1984 ، او در کلاس افتتاحیه تالار مشاهیر انجمن ورزشکاران آمریکا ، که شامل افسانه های پخش Red Barber ، Don Dunphy ، Ted Husing و Bill Stern بود ، جایگاهی دریافت کرد.
در سال 2011 ، مک نامی جایگاهی را در تالار مشاهیر رادیو ملی به دست آورد.
در سال 2015 ، مک نامی به عنوان برنده جایزه Ford S. Frick 2016 در تالار مشاهیر و موزه ملی بیس بال انتخاب شد.
