آنتون والبروک بازیگر اتریشی است که با نام آنتون والبروک در انگلیس زندگی می کرد. او در اتریش و در آلمان قبل از جنگ بازیگر بسیار محبوبی بود ، اما به دلیل امنیت خود در سال 1936 وطن خود را ترک کرد و کار خود را در سینمای انگلیس ادامه داد. آنتون بیشتر به خاطر فیلم هایش The Life and Death of Colonel Blimp و The Red Shoes شناخته شده است.
زندگینامه
نام کامل واقعی آنتون آدولف آنتون ویلهلم ولبروک است. وی در 19 نوامبر 1896 در وین ، اتریش به دنیا آمد. پدر - آدولف فردیناند برنهارد هرمان وولبروک ، مادر - جیزلا روزا. خانواده وولبروک از ده نسل بازیگر تشکیل شده بود و فقط پدر آنتون بازیگر نبود بلکه یک دلقک سیرک بود. پدربزرگ آدولف وولبروک یک هنرمند متنوع بود.
آنتون تحصیلات خود را در مدرسه صومعه در وین و در دبیرستان در برلین فرا گرفت.
به لطف ارتباطات والدین ، آنتون شاگرد شخصی کارگردان مشهور آن زمان ماکس رینهارد شد و در تئاتر و سینمای اتریش فعالیت حرفه ای کرد.
در طول جنگ جهانی اول ، آنتون توسط فرانسویان اسیر شد. وولبروک هنگام اسارت تئاتر ضبط اوچر را تأسیس کرد که بعداً در صحنه های مونیخ ، درسدن و برلین اجرا می شود.
در آلمان قبل از جنگ ، او شروع به بازی در فیلم های صامت و فیلم های جدید با صدا کرد. نقش او به عنوان یک آقای نجیب جهان وطنی است. و او اغلب با رناتا مولر برنامه اجرا می کرد.
از سال 1933 ، او ظاهر خود را تغییر داد و سبیل زد.
در سال 1936 ، وولبروك به هالیوود سفر كرد تا صحنه ها و دیالوگ های فیلم چند ملیتی سرباز و بانو (1937) را دوباره فیلمبرداری كند. در ایالات متحده ، او هر دو نام کامل خود را "آدولف" و "ویلهلم" حذف کرد و به سادگی آنتون ولبروک شد.
اما ، آنتون هرگز به اتریش و آلمان نرفت. واقعیت این است که وولبروک یک همجنس باز بود و افرادی مانند او توسط نازی ها مورد آزار و اذیت قرار می گرفتند. علاوه بر این ، طبق طبقه بندی قوانین نورنبرگ ، وولبروک به عنوان نیمه یهودی شناخته شد (مادر او یهودی بود) و از مخالفان سرسخت ناسیونال سوسیالیسم بود.
بنابراین ، وولبروک پس از بازدید از آمریکا از سال 1936 در انگلستان اقامت گزید و نام خانوادگی خود را به والبروک تغییر داد ، زیرا از نظر تلفظ انگلیسی راحت است. خیلی زود خودش را به عنوان بازیگر سینما پیدا کرد. نقش های خلاقانه وی نقش های قاره اروپایی های ظریف یا شوم بود. آنتون به عنوان بازیگر در هر فرصتی برای بازیگران یهودی و بازیگران "غیرآریایی" آلمانی فعالیت می کرد ، اغلب به آنها کمک مالی می کرد و آنها را از رژیم نازی نجات می داد.
آنتون والبروک پاسپورت یک شهروند انگلستان را فقط در سال 1947 دریافت کرد.
آنتون والبروک در 9 آگوست 1967 در سن 70 سالگی بر اثر حمله قلبی در گارازهاوزن ، بایرن ، آلمان درگذشت. این حمله هنگام اجرای وی روی صحنه اتفاق افتاد. طبق وصیت او ، خاکسترهای او در قبرستان کلیسای سنت جان در همپستد در نزدیکی لندن به خاک سپرده شده است.
شغل در آلمان
مارتین لوتر (1923) فیلمی صامت به کارگردانی کارل وستنهاگن است.
Mater Dolorosa (1924) فیلمی بی صدا از جوزف دلمونت است.
"راز قلعه المشوچ" (1925) - یک فیلم صامت از ماکس اوباهل ، نقش اکسل.
در سال 1931 ، آنتون همزمان در سه فیلم بازی کرد: "Flip Mortale" به کارگردانی هنری دوپونت ، "Company Pride No. 3" به کارگردانی Fred Sauer در نقش شاهزاده ویلیبالد و نقش Max Binder در فیلم "سه از دفتر بیکاری" به کارگردانی یوجین تیله.
در سال 1932 سه فیلم دیگر با والبروک اکران شد: "پنج نفر آقایان لعنتی" - نسخه آلمانی فیلم فرانسوی به کارگردانی جولین دوویویر ، "ملودی عشق" به کارگردانی گئورگ جاکوبی و "کودک" به کارل لاماچ.
همچنین در سال 1933 سه فیلم مشخص شد: "جنگ والس" به کارگردانی لودویگ برگر ، "لیب دزد کین آنگست" به کارگردانی هانس اشتاینهوف و "ویکتور و ویکتوریا" به کارگردانی رینهولد شنزل.
در سال 1934 ، آنتون در پنج فیلم مختلف بازی کرد: "جورج و جورجت" - نسخه فرانسوی فیلم "ویکتور و ویکتوریا" به کارگردانی راجر لو بن ، "Die vertauschte Braut" به کارگردانی کارل لاماچ ، "Masquerade" به کارگردانی ویلی فورست ، "زنی که می داند چه می خواهد ، به کارگردانی ویکتور جانسون و ازدواج انگلیسی ، به کارگردانی رینهولد شنزل.
1935: رجینا ، به کارگردانی اریش واشنک ، کولی بارون ، به کارگردانی کارل هارتل ، نسخه فرانسوی آن ، La Baron Tsigane ، به کارگردانی هنری شومت ، من جک مورتیمر بودم ، به کارگردانی کارل فرولیچ و دانشجوی پراگ به کارگردانی آرتور رابینسون …
سال 1936 آخرین سال برای آنتون به عنوان بازیگر آلمانی زبان بود. وی در این سال در فیلم پیک تزار ریچارد ایشبرگ ، میشل استروگوف ساخته ژاک دو بارونچلی به کارگردانی ویلی فورست و فیلم فرانسوی بندر آرتور ساخته نیکلاس فارکاس بازی کرد.
شغل در تئاتر و سینما
برخلاف اکثر بازیگران آلمانی زبان ، آنتون در سینمای انگلیسی زبان کار بسیار خوبی را برای خود انجام داده است.
آنتون ویلبروک اولین حضور خود را در سینمای انگلیس در سال 1937 در فیلم "سرباز و بانو" در نقش مایکل استروگف انجام داد. این نسخه انگلیسی فیلم آلمانی پیک تزار بود.
در سال 1937 ، آنتون در نقش شاهزاده آلبرت در فیلم ویکتوریا بزرگ به کارگردانی هربرت ویلکوکس بازی کرد. سال بعد ، 1938 ، همان کارگردان دنباله فیلم ، "شصت سال باشکوه" را فیلمبرداری می کند و ویلبروک را برای بازی در همان نقش دعوت می کند.
والبروک در ژانویه 1939 اولین تئاتر انگلیسی خود را انجام داد. وی در تئاتر Haymarket در نقش طراحی اتو در طراحی برای زندگی بازی کرد. پس از آن ، آنتون به تماشاخانه ساووی رفت و در بیش از 233 نمایش مختلف شرکت کرد.
در تریلر Gas Lanterns (1940) به کارگردانی تورولد دیکینسون ، وی چارلز بویر ، قاتل شوهرش را به تصویر کشید.
در ملودرام عاشقانه «مهتاب خطرناک» (1941) وی در نقش یک پیانیست لهستانی بازی کرد که نگران بازگشت به خانه به لهستان بود.
در همان 1941 در فیلم "49th موازی" با پاول و پرسبرگر ظاهر شد. در سال 1943 او در فیلم "زندگی و مرگ سرهنگ چشمک زدن" نقش مثبت افسر آلمانی جوان و تکان دهنده تئو کرچشمار-شولدورف را بازی کرد. وجه مشترک هر دو این فیلم ها این است که والبروک در آنها نقش های مثبت آلمانی ها را که ناسیونال سوسیالیسم را رد می کنند بازی می کند.
سال 1945 اکران مردی از مراکش به کارگردانی موتز گرینباوم انجام شد که آنتون در آن نقش کارل لانگر را بازی کرد.
وی در فیلم کفش های سرخ (1948) نقش بوریس لرمونتوف ، طراح رقص بی رحمانه و بیدادگر ظالم را بازی می کند.
یکی از غیرمعمول ترین فیلم ها با مشارکت آنتون ، هیجان انگیز گوتیک براساس الکساندر پوشکین ، ملکه پیک ها است. والبروک نقش اصلی کاپیتان هرمان سوورین را بر عهده گرفت.
در دهه 1950 ، او مدت کوتاهی به صحنه تئاترهای آلمان در دوسلدورف ، هامبورگ و اشتوتگارت و همچنین به اکران فیلم های آلمانی بازگشت.
آنتون با کارگردان آلمانی ماکس اوفولست ، در فیلم La Ronde (1950) به عنوان مجری مراسم ، در Lola Montes (1955) در نقش پادشاه لودویگ اول باواریا و در Der Reigen به عنوان اعتراف همه چیز بازی کرد.
در سال 1950 در فیلم فرانسوی پادشاه برای یک شب به کارگردانی پاول می در نقش کنت فون لرشنباخ بازی کرد.
در سال 1951 در فیلم آلمانی های والس وینی در نقش یوهان اشتراوس شرکت کرد. این فیلم به کارگردانی امیل-ادوین راینرت ساخته شده است.
در سال 1952 در تئاتر کولوسئوم در تولید Call Me Madame در نقش کنستانتین کاسمو ظاهر شد.
وی در سال 1954 در فیلم فرانسوی شارژ کارگران موریسیوس به کارگردانی جولین دوویو نقش گرگوار وارم را بازی کرد.
در سال 1955 در فیلم انگلیسی "Oh … Rosalind !!!" بازی کرد. به عنوان دکتر فالکه.
وی در سال 1957 در نقش "كوچون" ، اسقف بووار در فیلم "سنت ژوان" كارگردان انگلیسی اوتو پرمینگر بازی كرد.
آخرین کار آنتون نقش سرگرد استرهازی در فیلم انگلیسی "مقصر می دانم" به کارگردانی خوزه فرر بود.
یکی و همبازیانش در صحنه فیلمبرداری ، Moira Shearer ، به یاد می آورد که والبروک فردی بسیار تنها بود. خارج از فیلمبرداری ، او مرتباً عینک آفتابی می زد و به تنهایی غذا می خورد.
در اواخر دهه 1950 ، آنتون سرانجام از سینما بازنشسته شد ، و فقط گاهی اوقات شروع به حضور در نمایش های تلویزیونی می کرد.
در سال 1960 ، او در نمایش Venus im Licht ، یک نمایش نجومی آلمانی که به رصد زهره اختصاص داشت ، بازی کرد. در سال 1962 در نمایش انگلیسی "Laura" ظاهر شد. در سال 1964 - در نمایش تلویزیونی آلمان "Der Arzt am Scheideweg" و در 1966 - در نمایش انگلیسی "رابرت و الیزابت".
