هنر عکاسی را گاهی اوقات نقاشی با نور می نامند. این امر به این دلیل است که تصویر نهایی با ثبت نور بدست می آید. کمیت و خصوصیات دریافت آن ، قرار گرفتن در معرض نامیده می شود و نیاز به محاسبه دقیق دارد.
لازم است
دوربینی با نورگیر داخلی یا متر نوردهی خارجی
دستورالعمل ها
مرحله 1
در عکاسی ، نوردهی به میزان نوری که توسط ماده حساس به نور در واحد زمان ثبت می شود ، اطلاق می شود. این مقدار با استفاده از سه پارامتر حساسیت ، سرعت شاتر و دیافراگم تعیین می شود. برای عکاسی با کیفیت ، باید تعادل مناسب همه این عناصر را پیدا کنید.
گام 2
افزایش هر پارامتر نوردهی با یک توقف میزان نور ورودی را کاهش یا دو برابر می کند. به عنوان مثال ، یک صحنه با ISO 100 ، سرعت شاتر 1/60 ثانیه و دیافراگم f 5.6 بسیار روشن به نظر می رسد. لازم است که قاب تیره تر شود. برای این کار می توانید مقدار ISO را به 50 کاهش دهید ، سرعت شاتر را به 1/125 ثانیه کاهش دهید یا مقدار دیافراگم را به 8 کاهش دهید. برای کاهش بیشتر میزان نور ، می توانید از هر دو تغییر یک پارامتر انتخاب شده استفاده کنید ، یا چندین بلافاصله
مرحله 3
تقریباً انتخاب نوردهی صحیح بدون اندازه گیری شدت نور تقریباً غیرممکن است. حتی اگر یک تجربه عملی خاص وجود داشته باشد ، صحنه هایی با نور پیچیده مواجه می شوند و ارزیابی آن بدون دستگاه های خاص و بدون خطا به سادگی امکان پذیر نیست. تمام دوربین های مدرن دارای یک نور سنج داخلی هستند - دستگاهی که نور را اندازه گیری می کند. در پایان اندازه گیری های خود ، دوربین پارامترهای نوردهی را انتخاب و تنظیم می کند. روشهای مختلفی برای اندازه گیری نور وجود دارد: وزن مرکزی ، ماتریس و نقطه. اغلب اوقات ، اولین روش جهانی است. در این حالت ، محاسبه براساس این واقعیت است که اولویت شی object در مرکز قاب است. اگر از قرار گرفتن در معرض راضی نیستید ، از براکت استفاده کنید و آن را اصلاح کنید. مقادیر plus ، کادر را روشن می کند ، در حالی که مقادیر منفی ، کادر را تیره می کند.
مرحله 4
دقیق ترین روش برای اندازه گیری میزان قرار گرفتن در معرض ، اندازه گیری نوردهی خارجی است. برخلاف مدار داخلی ، مدار پیچیده تری دارد و می تواند علاوه بر نور منعکس شده ، نور حادثه را نیز اندازه گیری کند. این ویژگی به طور قابل توجهی بر کیفیت اندازه گیری تأثیر می گذارد.
مرحله 5
هنگامی که میزان نور مورد نیاز برای نوردهی مناسب را تعیین کردید ، با استفاده از کدام پارامترها آن را بدست آورید. اگر سوژه در حال حرکت است ، بهتر است از سرعت شاتر سریعتری استفاده کنید تا از ایجاد تیرگی جلوگیری شود. با کاهش مقدار دیافراگم ، می توانید عمق میدان را کاهش دهید و بالعکس. هرچه مقدار حساسیت کمتر باشد ، میانه و سایه های بیشتری در عکس خواهید داشت. مشخص کنید که در صحنه شلیک شده چه چیز چشمگیرتر به نظر می رسد و میزان نوردهی را تغییر دهید ، مقادیر لازم را با گام افزایش دهید و مقادیر غیر ضروری را به طور متناسب کاهش دهید.
مرحله 6
نمودار هیستوگرام می تواند چیزهای زیادی درباره قرار گرفتن در معرض باشد. با تثبیت هماهنگ نور ، از لبه ها خارج نخواهد شد و در داخل قاب ها باقی می ماند.
مرحله 7
سعی کنید فقط در قالب خام عکس بگیرید. حتی با وجود یک خطای اندازه گیری قابل توجه ، با استفاده از مبدل خام می توانید نواقص را برطرف کنید. این امر به ویژه برای عکسهای با ایزو پایین بسیار صدق می کند. هرچه حساسیت بیشتر باشد ، قرار گرفتن در معرض دقیق تر خواهد بود.
