محصولات قلاب بافی از عناصر فردی ، به عنوان یک قاعده ، با اصالت متمایز می شوند: آنها یک الگوی غیر معمول و اغلب یک شکل منحصر به فرد دارند. بافندگی از عناصر یک روند جذاب است ، اما در پایان کار ، خانم سوزن با این سوال روبرو می شود که چگونه انگیزه های مرتبط را ترکیب کنید.
البته ، شما می توانید با دوختن یک نخ معمولی متناسب ، با دوختن آنها با یک سوزن ، عناصر بافتنی را بهم متصل کنید. اما در بعضی موارد استفاده از قلاب بافی عاقلانه تر است.
اتصال قلاب بافی تک
ساده ترین راه برای اتصال قطعات یک محصول بافتنی بستن آنها با کوک قلاب بافی ساخته شده با بخیه های تک قلاب بافی است. برای انجام این کار ، قلاب به طور همزمان در حلقه های ردیف آخر هر دو عنصر بخیه زده شده قرار می گیرد ، سپس یک نخ کار از طریق آنها کشیده می شود و 2 حلقه شکل گرفته روی قلاب بافته می شود.
در همان زمان ، درز کاملا محکم ، اما شسته و رفته است. می توانید آن را از سمت درز بچرخانید ، یا می توانید از جلو نیز بچینید. منطقی است که این کار را هنگام بافتن محصولات ، به عنوان مثال ، از "مربع های مادربزرگ" یا سایر عناصر به اندازه کافی بزرگ و متراکم انجام دهید. در این حالت ، درز اتصال به عنوان یک عنصر تزئینی اضافی عمل می کند. می توان آن را ساخت ، به عنوان مثال ، با یک نخ متضاد یا یک موضوع متفاوت از رنگ اصلی محصول با یک نخ مطابق.
پیوستن به روند بافندگی
اگر محصولی از مربع های باز ، دایره ها ، مثلث ها یا نقوش تکراری دیگر ساخته شده باشد ، در صورت اتصال عناصر به یکدیگر در حین کار بافندگی ، دقیق تر به نظر می رسد. به عنوان یک قاعده ، نقاط اتصال نقوش در نمودار عناصر بافتنی نشان داده شده است.
بیشتر اوقات ، این نوع بیان با استفاده از قوس حلقه های هوا انجام می شود. به منظور "گره زدن" یک عنصر به عنصر دیگر ، نیمی از زنجیره حلقه های هوا مطابق طرح انجام می شود ، سپس قلاب از حلقه های هوا عنصر قبلی به زیر قوس وارد می شود و حلقه به روش معمول گره می خورد ، بنابراین نقوش را بهم متصل می کند. بعد ، نیمه دوم زنجیره گره خورده است.
پیچیدگی این روش اتصال در این واقعیت نهفته است که خانم پیشه ور باید تعداد انگیزه های مورد نیاز را از قبل محاسبه کرده و نمودار طرح آنها را روی الگو تهیه کند.
اتصال با استفاده از حلقه های زنجیره ای هوا
هنگام ایجاد محصولات از عناصر کوچک منفرد ، به عنوان مثال ، با استفاده از روش توری ایرلندی ، گاهی اوقات این عناصر با دوختن ساده آنها به هم متصل می شوند (توری کوپلینگ). البته ، همانطور که در بالا توضیح داده شد ، می توانید این کار را با قلاب انجام دهید. اما در این حالت ، پارچه تریکو کاملاً متراکم و غیر کشسان خواهد بود. این روش اتصال برای بافتن لباس بیرونی مناسب است.
بیشتر اوقات ، عناصر توری ایرلندی با استفاده از یک شبکه نامنظم به هم متصل می شوند. این یک شبکه قلاب بافی است که از زنجیره های کوچک (2-4 حلقه) حلقه هوا و دو قلاب دوزی ساخته شده است. اصل کلی چنین مش را می توان به شرح زیر توصیف کرد: یک زنجیره از یک عنصر گره خورده است ، که در لبه یک عنصر نزدیک ثابت شده است. اگر فاصله بین عناصر به اندازه کافی زیاد باشد ، قوس ها از حلقه های هوا ساخته می شوند ، به ترتیب تصادفی به قوس های قبلی بافته شده متصل می شوند.
علیرغم سادگی ظاهری ، این روش ترکیب نقوش به مهارت زیادی احتیاج دارد ، اما نتیجه ارزش آن را دارد: مش به هوایی و سبکی بی نظیر به محصول ساخته شده توسط زن "ایرلندی" می بخشد.
