خانواده هورنتانیا حدود 80 نوع گل را شامل می شود. از محبوب ترین ها می توان به هورنسیاهای برگ بزرگ ، سه قلو و خوشه اشاره کرد. سرزمین مادری این گل جنوب شرقی آسیا ، آمریکای شمالی و جنوبی است و گیاهان گل های کوهی نیز در چین و ژاپن رشد می کنند. در ژاپن ، به هیدرانگیا ajisai گفته می شود که به معنی "خورشید بنفش" است. از لاتین ، نام گل به عنوان "ظرفی با آب" ترجمه شده است.
طبق یکی از افسانه ها ، در روز تولد بودا در ژاپن شهد شیرین از آسمان ریخته و گلها ریخته اند. اینگونه است که یک گل شگفت انگیز به نام هورنتانیا روی زمین ظاهر شد. بودایی ها در این روز چای بنام "آماچا" می نوشند که از برگهای گیاه هورنتانیا تهیه می شود. اعتقاد بر این است که این چای از حشرات ، ارواح شیطانی و گزش مارهای سمی محافظت می کند.
خاک برای هورنتانیا
ترکیب مناسب خاک برای پرورش این گل ، زمین گلدان ، خاک برگ و شن و ماسه به نسبت 3: 3: 1 است ، و برای انواع باغ های گیاهان ، می توانید از خاکهای متشکل از خاک های مخروطی ، هوموس و شن استفاده کنید.
در طول فصل رشد ، یک بار در هفته تغذیه گیاه ضروری است ؛ در طول خواب ، این کار نباید انجام شود. هیدرانسیا با گلهای صورتی بهتر است با کودهای مایع معدنی تغذیه شود. فضله مرغ بهترین استفاده در ماه های مه ، ژوئن و جولای است.
گلهای روشنایی و آبیاری
هورنسیاهای داخلی سایه جزئی را ترجیح می دهند ، بنابراین بهتر است جایی را انتخاب کنید که نور مستقیم خورشید روی گل نریزد. در طول دوره رشد و پوشش گیاهی ، گیاهان هورمونی به آبیاری فراوان نیاز دارند. آبیاری گل به دلیل خشک شدن لایه بالایی لازم است.
تکثیر هورنسیا
روش های مختلفی برای تکثیر هورمونی ها وجود دارد: از بذر ، قلمه و ریشه زایی.
گیاه هورنزا دانه های کوچکی دارد که به صورت سطحی کاشته می شود و در عمق خاک دفن نمی شود. قبل از کاشت ، زمین سمپاشی می شود. ترکیب مطلوب خاک ، خاک برگ ، زمین چمن ، هوموس ، ذغال سنگ نارس و شن و ماسه به نسبت 1: 1: 1: 1/2: 1/2 است.
گیاه هورنژیا در ماه مه در زمین های آزاد کاشته می شود. برای این کار بذرها به صورت آشفتگی در اطراف تخت باغ پراکنده شده و با ماسه پاشیده می شوند. شما می توانید در عرض 1 ماه شاخه بزنید.
همچنین ، می توان یک گیاه بالغ را کاشت: به گونه ای تقسیم کنید که هر نیمه دارای قسمت هوایی و ریشه باشد ، سپس آن را در گلدان جداگانه ای بکارید و تغذیه را فراموش نکنید. محل برش با فیتوهورمون ها قابل درمان است.
بهتر است یک گل ادرار را در ماه مه قطع کنید. برای انجام این کار ، ساقه را به طول 10 سانتی متر جدا کنید ، آن را در خاک متشکل از شن غوطه ور کنید. سپس با یک شیشه شیشه یا یک کیسه را ببندید ، این روش را نگه دارید تا اولین برگ ظاهر شود ، سپس می توان گل را در گلدان یا روی تخت باغ کاشت.
بیماری ها و آفات گل های گل گاوزبان
آفات این گل كپك پودری ، پوسیدگی خاکستری و کلروز است. در صورتی که گیاه گلهای گلدان تغییر رنگ دهند ، این یک عفونت کلروز است. برای درمان ، 10 گرم سولفات آهن به ازای هر 1 لیتر یا 2 لیتر سولفات آهن به آب اضافه کنید و بوته ها را با این محلول تصفیه کنید.
پوسیدگی خاکستری را می توان با مایع بوردو از بین برد.
ظاهر لکه های روغنی و مایل به زرد نشانه عفونت کپک پودری است. برای درمان ، مخلوطی از سولفات مس (15 گرم در لیتر) تهیه کنید و گل خود را با این مخلوط تیمار کنید.
