ارکیده ها به عنوان گل های دمدمی مزاج و بسیار غریب طبقه بندی می شوند. اما برخی از انواع ارکیده را می توان بدون تلاش زیاد پرورش داد. Oncidiums و Phalaenopsis شایع ترین آنها هستند.
برخلاف وانداها ، انسدیم ها و فالانوپسی ها به نور زیاد احتیاج ندارند. با نگهداری صحیح ارکیده ها ، گلهای روی آنها تا چهار ماه دوام می آورند. آنها با موفقیت با گیاهان پیچیده مانند سرخس یا با یکدیگر ترکیب می شوند.
ارکیده ها گیاهان عجیب و غریب هستند ، آنها به رطوبت هوا زیادی نیاز دارند و به سختی می توانند فصل گرما را تحمل کنند. در این زمان ، با پاشیدن برگها با آب گرم ، مرطوب سازی کافی هوا لازم است. اگر گیاه ریشه های هوایی دارد ، لازم است که آنها را نیز اسپری کنید. آبیاری ارکیده ها با ریختن آب در ظرف قابلمه انجام می شود. گلدان ها را روی سنگ ریزه ریز یا خاک رس منبسط شده قرار می دهند و سپس با آب پر می شوند. بستر نباید خیلی مرطوب باشد ، زیرا ریشه های گل می توانند پوسیده شوند.
ارکیده معمولاً در مخلوط خزه و پوست رشد می کند. گلدان های سرامیکی بدون لعاب برای رشد آنها بسیار نامطلوب است ، زیرا ریشه ها می توانند به دیواره ها رشد کنند. بهترین گزینه شیشه صاف یا پلاستیک شفاف است. پیوند این گیاهان دشوار است و بنابراین آنها تقریباً هر 2 تا 3 سال یک بار این کار را انجام می دهند. بستر معمولاً برای این مدت دوام می آورد.
در شرایط خوب آب و هوایی ، گیاه را می توان در تابستان از بالکن خارج کرد. از پیش نویس و تغییرات ناگهانی دما باید خودداری شود.
پس از گلدهی ، که می تواند تا شش ماه طول بکشد ، مراقبت از یک ارکیده بسیار دشوار نیست. در این زمان ، فقط باید آبیاری را کاهش دهید و تغذیه را کاهش دهید.
