دوربین های SLR در سال های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. این را می توان با این واقعیت توضیح داد که آنها در دسترس طیف گسترده ای از عکاسان آماتور قرار گرفته اند و دیگر ملک عکاسان حرفه ای محسوب نمی شوند.
DSLR نوعی دوربین است که طراحی آن بر اساس یک طرح نوری مبتنی بر منظره یاب SLR است. به همین دلیل ، هنگام عکاسی ، عکاس دقیقاً تصویری را که در تصویر نشان داده می شود ، در منظره یاب مشاهده می کند.
طرح عملکرد یک دوربین SLR به شرح زیر است: شار نوری که از لنز عبور می کند به آینه برخورد می کند ، منعکس شده از آن به پنتاپریسم برخورد می کند. پس از عبور از پنتاپریسم ، نور وارد چشمی منظره یاب می شود. هنگام عکسبرداری ، آینه بالا می رود و منظره یاب را مسدود می کند. در همان زمان ، شاتر برای زمان نوردهی بالا می رود و ماتریس را می پوشاند.
علاوه بر این ، سنسورهای فوکوس در بدنه یک دوربین رفلکس نصب شده اند ، شار نوری که روی آن می افتد ، از یک آینه اضافی منعکس می شود.
دوربین های SLR دارای چندین مزیت و معایب مرتبط با ساختار آنها هستند. یکی از معایب اصلی هزینه DSLR است. به دلیل پیچیدگی فرآیند تولید دوربین ، کاملاً بالا است. همچنین ، به دلیل پیچیدگی ساختار و وجود قطعات مکانیکی متحرک ، قابلیت اطمینان دوربین کاهش می یابد. وجود یک پنتاپریسم و یک آینه ساخت یک بدن نسبتاً عظیم را ضروری می کند ، که بسیار راحت نیست. با این حال ، بدن بزرگ امکان کنترل بیشتر را فراهم می کند و راحت تر می توان آن را در دست گرفت.
مزایای دوربین های SLR ، اول از همه ، شامل کیفیت تصاویر است. این امر به این دلیل محقق می شود که ماتریس هایی با اندازه بزرگ در DSLR نصب شده اند که امکان عکسبرداری با حساسیت بالا را دارند. از دیگر مزایای آن می توان به قابلیت تغییر لنز ، سهولت در هدف گیری و سرعت بالا و دقت در فوکوس و همچنین گزینه های تنظیم دستی گسترده برای دستیابی به بهترین کیفیت تصویر اشاره کرد.
