انواع مختلف گیاهان دارای ساختار و خصوصیات مختلفی هستند. بنابراین ، آنها همچنین باید به روش های مختلف جمع آوری ، خشک و ذخیره شوند. بیایید نگاهی به روش های خشک کردن رایج ترین و قابل شناسایی گیاهان بیندازیم.
برای خشک کردن ، رنگ را برای 3-4 روز گلدهی بگیرید. با فشار انگشت خود روی مرکز گل ، شکل دلخواه را به آن ببخشید. برگها روی لایه ای از پشم پنبه پخش می شوند و آنها را با کاغذهای همسایه عایق بندی می کنند. لازم است اطمینان حاصل کنید که هیچ قطره باران روی گلها وجود ندارد ، در غیر این صورت رنگ در این مکان ها خراب می شود. در گلهای بزرگ می توان گلبرگها را جداگانه خشک کرد.
اگر می خواهید کل آستر را خشک کنید ، آن را صاف روی پشم پنبه قرار دهید و روی آن را با پشم بپوشانید. بعد از چند ساعت زیر پرس ، آن را در شبکه های هرباریوم با دمای 25-30 درجه خشک کنید. همچنین ، گل را می توان در قسمتهایی خشک کرد.
گل همیشه بهار بهتر است گل همیشه بهار چند گلبرگ خشک شود. برای این ، گل آذین بدون برگ بریده می شود. گل روی لایه ای از پشم پنبه قرار می گیرد. تکه های کوچک پشم پنبه بین گلبرگ ها قرار می گیرد. سپس آنها را در شبکه های هرباریوم خشک می کنند.
برگ های توس در هر زمان برداشت تحت فشار تا 30 کیلوگرم به خوبی خشک می شوند.
شما باید اولین گل آذین ها را بگیرید ، آنها بسیار روشن تر هستند. بلافاصله در محل جمع آوری گلها توسط یک حلقه پشم پنبه احاطه می شوند. از بالا با پشم پنبه بپوشانید و آن را در کاغذ قرار دهید ، آن را با یک لیسک به سمت بیننده بچرخانید. در دمای 30-35 درجه خشک می شود. در صورت خشک شدن ، گلهای ذرت رنگ آبی خود را از دست می دهند.
هنگام خشک شدن در زیر فشار 15-20 کیلوگرم ، رنگ گل و برگ حفظ می شود. باید از ماه مه تا اواخر پاییز برداشت شود.
گل لاله. نمونه های کمی پژمرده برای خشک شدن انتخاب می شوند. گلبرگ ها با پشم پنبه جابجا می شوند و زیر یک فشار 16 کیلویی نگه داشته می شوند. پس از چند ساعت ، آنها به مش منتقل می شوند و در ترموستات با دمای 35 درجه خشک می شوند.
