وظیفه بازسازی صدا در تمرین کنسرت یک مهندس صدا و صدابردار بوجود می آید. و ، اگر به عنوان مثال ، در حالت ثابت (یعنی روی صحنه خودتان) صدا یک بار دوباره ساخته می شود ، و سپس فقط اصلاح می شود ، سپس در تور هر بار که باید دوباره بازسازی کنید. البته همه چیز به مخاطب بستگی دارد ، اما در چنین مواردی الگوریتمی نسبتاً پایدار وجود دارد - "یک-دو-سه-چهار".
دستورالعمل ها
مرحله 1
بررسی در دسترس بودن تجهیزات موجود در بخش صدا این سالن - "زمان". لیست تجهیزات مورد نیاز را بررسی کنید: میکسر ، میکروفن ، جابجایی ، تقویت کننده های تقویت کننده ، تقویت کننده های خروجی ، سیستم های صوتی (پورتال ، ماهواره ها ، ساب ووفر) ، اکولایزر ، پردازنده جلوه ها ، کمپرسور / محدود کننده ، پخش کننده MD-CD (یا کامپیوتر با خروجی).
گام 2
همراه با مهندس صدای محلی ، تصمیم بگیرید که آیا از یک کنسول "محلی" (میکسر) کار می کنید ، یا از طریق خودتان ، یا از طریق یک دستگاه محلی ، بسته به تخفیف نصب شده روی صحنه ، این "دو" است. به طور معمول ، تعداد کمی از آمپلی فایرهای خروجی و بلندگوها را با خود در جاده می گیرند. اگر شما یکی از این تعداد اندک هستید ، پس قانون کلی این است: آکوستیک و میکروفون - فقط مربوط به خود ماست (اگر کافی نباشد - ما با آنهایی که محلی دارند مکمل می شویم). در این حالت ، شما از راه دور کنترل می کنید. همچنین ، از طریق خودتان - اما دادن صدا از طریق محلی - شما در شرایط خاص کار می کنید (به عنوان مثال ، ما یک کنسول دیجیتال با مجموعه ای از پیش تنظیمات پیچیده داریم). در همه موارد دیگر ، بهتر است از طریق یک کنسول محلی کار کنید ، در صورت لزوم مجموعه پردازنده های موجود را با پردازنده خود تکمیل کنید.
مرحله 3
میکروفون ها ، سازها را روی صحنه قرار دهید ، سیم ها را وصل کنید ، متصل شوید - اینها "سه" هستند. بررسی کنید همه چیز کار می کند یا نه.
مرحله 4
تنظیم واقعی یا "بررسی صدا" ، بلافاصله قبل از اجرا انجام می شود - "چهار". هدف شما حداکثر درک صوتی با تراکم مطلوب است. ابتدا ، تصویر کلی صوتی را تنظیم کنید: تنظیم سطح صدا ، تنظیم صدا ، طنین انداز. تکنواز ، اگر تنها باشد ، در مرکز پانوراما قرار دهید ، اگر تعداد آنها زیاد باشد ، آن را به سمت راست و چپ گسترش دهید. پایه استریو همراهی (در صورت وجود) به طور کلی بیش از 70 درجه در معرض قرار نمی گیرد ، اگر تکنوازی وجود نداشته باشد ، تا 90-100 باشد. طنین کلی را در بلندترین صدا بررسی کنید - باید یک پژواک شسته و رفته وجود داشته باشد که قابل فهم بودن را از بین نبرد. دامنه دینامیکی را تعیین کنید (تفاوت بین بلندترین و ساکت ترین صدا) ، بسته به این ، فشرده سازی را تنظیم کنید. پس از آن ، شما با تنظیمات ظریف "هنری" باقی می مانید. درخشان ترین لحن صدای ساز و ساز را برابر کنید. می توانید طنین انداختن را با دقت به کانالهای جداگانه اضافه کنید ، تصویر کلی را با بلندترین و ساکت ترین صدا دوباره بررسی کنید. قابلیت شنیدن در مانیتورها را بررسی کنید: با تکنواز جداگانه ، همراهی جداگانه ، برای همه با هم. سطح دقیق جلوه و جلوه های مورد نظر خود را تنظیم کنید. از نوازندگان بپرسید آیا همه چیز خوب به نظر می رسد؟ در این صورت ، "انجام شده" را اعلام کرده و تمام کانالهای کاری کنسول را بی صدا کنید. از آن لحظه به بعد ، تجهیزات تا پایان کنسرت از شبکه جدا نمی شوند. وقتی هنرمندان روی صحنه می روند و سازهای خود را برمی دارند ، در زمان مناسب بی صدا برداشته می شود و کنسرت آغاز می شود.
