ویولون ساز زهی زهی است که در خانواده اش بالاترین صدا را دارد. نیاکان ویولن کفشدوزک های اروپایی ، زیترهای شرقی و بنفشه های دستی بودند. برای مدت طولانی ، این سازها از جامعه عالی محسوب می شدند و با ویولن پلبی مخالف بودند ، اما با گذشت زمان ، سازهای "فولکلور" ، از نظر شکل ساده تر و از نظر صدا بلندتر ، پیشینیان سبک خود را از صحنه کنسرت بیرون کردند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
انتخاب ویولن مرحله مهمی در آماده سازی برای پخش موسیقی است. بهتر است نه تنها ، بلکه با یک مجری مجرب از میان آشنایان خود به فروشگاه ابزار بروید. اگر چنین دوستی ندارید ، معلم را با پرداخت مبلغ مشخصی به توافق ، به او دعوت کنید. با انتخاب ویولن ، ممکن است به نقصی که بر صدا و عمر ساز تأثیر می گذارد اهمیت ندهید.
گام 2
به تمام قسمت های ویولن توجه کنید: میخ ها باید به صورت مستقیم پیچ شوند ، گردن و پایه باید صاف باشند. یکنواختی کمان را فراموش نکنید: از کنار پیچ به آن نگاه کنید ، عصا را به نقطه ای از جلوتر از خود عبور دهید.
مرحله 3
شکل ویولن باید با ساختار دست ها مطابقت داشته باشد: اندازه دست ها ، طول از شانه تا نوک انگشتان و سایر مشخصات. بعید به نظر می رسد که به تنهایی بتوانید از نظر وزن و اندازه ابزاری را انتخاب کنید و در حین اجرا وضعیت بدن شما تغییر شکل می دهد.
