آرتور نویل چمبرلین سیاستمدار انگلیسی ، عضو حزب محافظه کار انگلیس و نخست وزیر انگلیس از سال 1937 تا 1940 بود.
زندگی نامه و زندگی شخصی
چمبرلین در 18 مارس 1869 در ادگباستون ، انگلیس متولد شد. پدرش جوزف چمبرلین سیاستمدار برجسته انگلیسی بود. مادر - فلورانس کنریک. از خویشاوندان معروف ، نویل همچنین یک برادر ناتنی به نام آستین چمبرلین داشت.
در جوانی به مدرسه راگبی رفت. تحصیل در کالج علوم میسون ، که بعداً به دانشگاه بیرمنگام تبدیل شد ، اما تمایلی به تحصیل نشان نداد.
در سال 1890 ، در سن 21 سالگی ، او سعی کرد مدیر مالی یک مزرعه گاو در باهاما شود ، اما ضرر کرد. طی 7 سال شرکت وی 50 هزار پوند ضرر کرده است. پس از 7 سال ، در سال 1897 ، نویل به بریتانیا بازگشت.
چمبرلین بسیار دیر ازدواج کرد - در 32 سالگی. همسر او ، نژاد ایرلندی ، آن دو ور چمبرلین ، نی کول است. وی ورود وی به سیاست را مورد تشویق و حمایت قرار داده و همراه ، دستیار و همکار قابل اعتماد همیشگی وی شد و پس از انتخاب به عنوان معاون ، منافع وی را در مسکن و سایر فعالیتهای سیاسی و اجتماعی کاملاً تقسیم کرد. این زوج دارای دو فرزند بودند: یک پسر و یک دختر.
با شروع جنگ جهانی دوم ، نویل در اواخر مرحله سرطان رکتوم تشخیص داده شد. طولی نکشید که زندگی کرد و در 22 سپتامبر 1940 از سمت خود استعفا داد.
شغل در سیاست
در انتخابات 1900 در بریتانیا ، چمبرلین برای حزب لیبرال اتحادیه ، که پدرش رهبر آن بود ، نامزد شد.
نویل کار سیاسی خود را از سال 1911 آغاز کرد و پست عضو شورای شهر بیرمنگام را به دست گرفت ، که وی تنها در سال 1918 آن را خالی کرد. در همان دوره ، از 1915 تا 1916 ، وی به عنوان شهردار این شهر خدمت کرد. در سال 1918 از حزب محافظه کار به "کالج بیرمنگام لدوود" انتخاب شد. چندین بار او به سمت وزیر پست و وزیر بهداشت ، وزیر خزانه داری منصوب شد و در سال 1937 رئیس حزب دولت انگلستان شد.
تحت چمبرلین ، در سیاست خارجی ، انگلیس دوره ای را برای جلب رضایت هیتلر و موسولینی طی كرد و تلاش كرد اقدامات تهاجمی سران فاشیست را خنثی كند. این مماشات به قیمت امتیازات مختلف حاصل شد ، که بسیار مناسب آنتونی ادن وزیر خارجه وقت انگلیس نبود. در پایان ، عدن در اعتراض به چنین سیاستی استعفا داد.
بسیاری دیگر از چهره های برجسته سیاسی دهه 1930 سیاست های چمبرلین را که مقاومت کافی نسبت به هیتلر نشان نمی داد محکوم کردند. اما خود نویل اهمیت زیادی نمی داد. چمبرلین به عنوان نخست وزیر انگلیس به شدت از جنگ جدید اروپا می ترسید. در همان زمان ، او بسیار متقاعد شده بود که سیاست مماشات می تواند آلمان را که به ناحق مورد آزار قرار گرفته کاملاً راضی کند و حقارت شدید ناشی از معاهده ورسای را به او جبران کند.
چمبرلین پس از توافق نامه های موناکو ، هنگامی که نویل به طور جدی به کشورش اعلام کرد که "صلح برای قرن ما" را به دست آورد ، بزرگترین موفقیت و شناخت را در بین افراد انگلیسی پیدا کرد.
با این حال ، او توسعه نیروی هوایی انگلیس را فراموش نکرد. در زمان سلطنت وی ، جنگنده های معروف Hurricane و Spitfire به تصویب رسید و رادارها در همه جا در نیروهای پدافند هوایی معرفی شدند. این ترکیب با قوی ترین نیروی دریایی جهان که انگلیس در آن زمان در اختیار داشت ، باید باعث می شد که پادشاهی انگلستان در برابر دشمنان خارجی ، به ویژه هیتلر آسیب ناپذیر باشد.
وینستون چرچیل به شدت و منطقی از اقدامات چمبرلین و توافقاتش در موناکو انتقاد کرد. تاریخ صحت چرچیل را تأیید کرده است.آلمان نازی با نقض توافق نامه های امضا شده ، سرزمین های اسلاوی چکسلواکی را ضمیمه خود کرد و بدین ترتیب سیاست های چمبرلین را به سخره گرفت.
با این وجود نویل سعی کرد با "وساطت" موسولینی با هیتلر گفتگو کند تا از جنگ جلوگیری کند ، اما این غیرممکن بود. در 3 سپتامبر سال 1939 ، 3 روز پس از حمله آلمان به لهستان ، انگلیس اعلام جنگ علیه آلمان. تا سال 1940 ، بازسازی مجدد پادشاهی انگلستان به طور کامل تکمیل شد ، که به آن اجازه داد در برابر حملات نازی ها مقاومت کند.
تقریباً همه مورخان چمبرلین را به کوته بینی سیاسی متهم می کنند ، زیرا سیاست مماشات نتیجه مطلوبی نمی دهد ، مانع جنگ جهانی دوم نمی شود. اما باید بخاطر داشت که در دهه 1930 چنین سیاستی نه تنها در افکار عمومی انگلیس بلکه در بین اکثر سیاستمداران جهان نیز درست تلقی می شد. در آن سال ها ، استالین و کمونیست ها بربرهای غیرانسانی و تهدیدی برای تمام اروپا قلمداد می شدند و یک آلمان آرام به عنوان سنگر علیه روس ها قلمداد می شد.
در 10 مه 1940 ، نویل چمبرلین استعفا داد. در محیط جنگ انگلیس ، داشتن نخست وزیر که مورد حمایت همه طرف ها باشد ، امری حیاتی بود. و نه لیبرال ها و نه کارگران از چمبرلین حمایت نکردند. وینستون چرچیل جانشین نویل شد.
چمبرلین پس از استعفا به کار خود به عنوان لرد رئیس شورای جنگ ادامه داد و همچنین به عنوان یکی از رهبران حزب محافظه کار باقی ماند. در 22 سپتامبر 1940 ، به دلیل یک بیماری جدی ، نویل چمبرلین از همه پست ها و سمت های خود استعفا داد.
مرگ
در تاریخ 9 نوامبر 1940 در سرطان روده در رودینگ در انگلیس درگذشت.
نخست وزیر جدید وینستون چرچیل سخنرانی مراسم خاکسپاری را ایراد کرد. تاریخ و زمان تشییع جنازه به دلایل امنیتی در زمان جنگ اعلام نشده است.
نویل در ابی وست مینستر انگلیس به خاک سپرده شد.
جوایز
نویل چمبرلین بود:
- عضوی از انجمن سلطنتی ، که فقط برای خدمات برجسته در پیشرفت دانش طبیعی پذیرفته می شود.
- دکترای حقوق مدنی ، دانشگاه آکسفورد ؛
- دکترای حقوق از دانشگاههای کمبریج ، بیرمنگام و بریستول و همچنین دانشگاههای لیدز و ریدینگ.
- یک شهروند افتخاری شهر بیرمنگام ؛
- شهروند افتخاری لندن.
علاوه بر موارد فوق ، نخست وزیر چمبرلین کمودور افتخاری هوایی نیروی هوایی کمکی اسکادران هوایی شماره 916 بود.
