ایوت میمو بازیگر آمریکایی سه بار (1960 ، 1965 و 1971) نامزد دریافت گلدن گلوب شد. یکی از مشهورترین فیلم هایی که با مشارکت وی همراه است فیلم 1960 ماشین زمان است. اکنون ایوت میمو بیش از هفتاد سال دارد و بیش از یک ربع قرن است که او در فیلم ها و تلویزیون بازی نکرده است - آخرین بار در سال 1992 به عنوان بازیگر در تلویزیون ظاهر شد.
بیوگرافی اولیه و نقش های اول فیلم
یوت میمو در 8 ژانویه 1942 در لس آنجلس به دنیا آمد. نام پدرش رنه میمو بود ، وی با ملیت فرانسوی است. و نام مادر ماریا دل کارمن مونتیمایور است (وی از نظر تولد مکزیکی است). بازیگر آینده کودکی خود را در همان لس آنجلس گذراند.
در اواخر دهه پنجاه ، ایوت در چندین مسابقه زیبایی شرکت کرد. به لطف یک پیروزی در یکی از آنها ، او وارد انتخاب بازیگران فیلم "Prison Rock" به کارگردانی ریچارد تورپ شد (اتفاقاً نقش اصلی آن را الویس پریسلی نوازنده معروف بازی کرد). Ivet در این انتخاب برای یکی از نقشهای اپیزودی جنگید ، اما در نهایت دختر دیگری برای او تأیید شد.
در سال 1959 ، یوت اولین قرارداد خود را به عنوان بازیگر - با استودیوی تأثیرگذار Metro-Goldwyn-Mayer امضا کرد. و اولین فیلمی که یوت کم و بیش نقشی برجسته داشت ، کالج پلاتین (1960) نام داشت. او در این درام جنایی نقش لوریندا نیبلی زیبا را بازی کرد. به طور کلی فیلم بی سود بود ، اما عملکرد یوت به طور کلی با استقبال مثبت مواجه شد. وی برای بازی در نقش لوریندا ، نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب از انجمن مطبوعات خارجی هالیوود شد (در گروه "بهترین اولین نمایش زن").
در سال 1960 ، فیلم دیگری با مشارکت یوت منتشر شد - "ماشین زمان". این فیلم بر اساس اثر ادبی به همین نام توسط H. G. Wells ساخته شده است. در اینجا او دختری از آینده را به تصویر کشید - وینا ، که شخصیت اصلی او سرانجام عاشق او می شود (بازیگر مشهور آن سالها - راد تیلور بازی می کرد).
بازیگری از سال 1962 تا 1992
در سال 1962 ، ایوت نقش اصلی فیلم "نور روی میدان" را بازی کرد. او در اینجا نقش کلارا ، دختری زیبا اما عقب مانده ذهنی از یک خانواده ثروتمند را بازی کرد. این فیلم (مانند کالج پلاتین) با موفقیت در گیشه ظاهر شد ، اما مورد استقبال منتقدان قرار گرفت.
دو سال بعد ، در سال 1964 ، در مجموعه تلویزیونی دکتر کیلدره ، یوت در دو قسمت به عنوان یک بیمار مریض فانی ظاهر شد. برای این کار بازیگری ، وی برای دومین بار برای گلدن گلوب نامزد شد (در نامزدی "بهترین بازیگر زن تلویزیون").
تا اواخر دهه شصت ، این بازیگر به طور فعال در فیلم ها بازی می کرد. به طور خاص ، در سال 1969 او در نقش اصلی درام غنایی Summer Picasso ظاهر شد ، که توسط نویسنده افسانه ای داستان علمی علمی ری بردبری نوشته شده است. ایوت میمو در اینجا نقش اصلی زن را به دست آورد.
در 1970 و 1971 ، میمو در فیلم مرگبارترین بازی کرد. در اینجا او یک قهرمان به نام ونسا اسمیت را به تصویر کشید. این نقش سومین نامزدی گلدن گلوب را برای وی به ارمغان آورد.
در اوایل دهه هفتاد ، میمو خود را به عنوان بازیگر تثبیت کرد ، اما از نقش هایی که به طور کلی در آن زمان هالیوود به زنان پیشنهاد می شد ، ناراضی بود. به گفته یوت ، شخصیت های زن در فیلم نامه های آن سال ها ، در بیشتر موارد ، عمق نداشتند و "یک بعدی" بودند.
در نهایت ، میمو تصمیم گرفت خودش را به عنوان نویسنده فیلمنامه امتحان کند. و در سال 1974 در کانال ABC اولین فیلم تلویزیونی "بانوی هیت" که مطابق متن او ساخته شده بود ، برگزار شد. علاوه بر این ، خود یوت نقش اصلی را در اینجا بازی کرد - قاتلی زن که از ظاهر جذاب خود برای نزدیک شدن به قربانیان استفاده کرد. هیت لیدی به یکی از بالاترین رتبه های فیلم تلویزیونی سال 1974 در ایالات متحده تبدیل شد.
در سال 1975 ، میمو در زندگینامه The Legend of Valentino بازی کرد. او در اینجا نقش همسر بازیگر محبوب دهه بیست قرن XX ، رودولف والنتینو ، ناتاشا رامبوا را بازی کرد.
در سال 1976 ، او در تریلر زندان جکسون کانتی ، در کنار تامی لی جونز بازی کرد. خلاصه داستان این فیلم درباره زنی است که اتفاقاً در زندان بوده و در آنجا مورد خشونت قرار گرفته است.این فیلم در نهایت نه تنها به گیشه آفیس تبدیل شد ، بلکه تا حدودی جایگاه فرقه ای نیز پیدا کرد.
سپس یوت برای مثال در فیلم هایی مانند "سگ شیطان: جهنم" (1978) ، "حادثه روی آستر" (1979) ، "دایره قدرت" (1981) ، "عشق ممنوع" (1982) ظاهر شد.
در سال 1984 ، دومین فیلم تلویزیونی طبق فیلمنامه او فیلمبرداری شد - "عشق وسواسی". و دوباره ، میمو خودش در اینجا شخصیت اصلی را بازی می کرد - زنی به نام لیندا ، که با وسواس سعی در ایجاد رابطه با یک ستاره تلویزیونی دارد - بازیگر گلن استیونز. برای این ، او حتی به طور ویژه به لس آنجلس سفر می کند. بعد از یک سری اتفاقات ، لیندا موفق می شود با گلن ملاقات کند و پس از آن زندگی بازیگر شروع به فروپاشی می کند …
در سال 1985 ، میمو در سریال صابون فاجعه بار The Berrengers ظاهر شد که از ژانویه تا مارس 1985 از شبکه NBC پخش شد. خلاصه داستان این مجموعه حول سلسله برنگر بود که صاحب یک فروشگاه بزرگ در مرکز نیویورک است. با این حال ، بینندگان از این پروژه تلویزیونی استقبال نکردند و پس از فیلمبرداری 13 قسمت ، این پروژه بسته شد.
طی هفت سال آینده ، ایوت میمو فقط چند نقش کوچک داشت. به طور خاص ، او در فیلم "موشک پنجم" سال 1986 ظاهر شد (شخصیت او چریل لری نام داشت). پنج سال بعد ، در سال 1990 ، میمو در فیلم کارآگاهی تلویزیونی پری میسون: پرونده فریب اجباری بازی کرد. سرانجام ، در سال 1992 ، او در مینی سریال "بانوی رئیس" شرکت کرد. پس از آن ، میمو تصمیم گرفت به حرفه بازیگری خود پایان دهد.
زندگی شخصی
در سال 1972 ، یوت میمو همسر استنلی دونن کارگردان و تهیه کننده شد. این ازدواج سیزده سال به طول انجامید ، این زوج در سال 1985 طلاق گرفتند.
در سال 1986 ، این بازیگر ازدواج مجدد کرد - این بار فیلمساز و تاجر هوارد روبی به عنوان برگزیده وی انتخاب شد. (با این حال ، روبی در همه جای دنیا مشهور شد ، به جای اینکه به عنوان یک عکاس - برای مجله National Geographic او از خرس های قطبی عکس گرفت و این تصاویر بسیار گسترده تکرار شد).
پس از ازدواج یوت با هاوارد ، او با تمرکز بر علایق دیگر کم کم وقت خود را به حرفه بازیگری اختصاص داد. به ویژه ، او خود را در تجارت املاک و مستغلات ثابت کرده است. مدتی ، ایوت به همراه هوارد صاحب تفریحگاه مکزیکی Beachhacienda ، جایی که ستارگان زیادی در آنجا استراحت کردند ، شد.
باید اضافه کرد که این بازیگر اکنون یک زن بیوه است - هاوارد روبی در ژوئن 2011 درگذشت.
