جورج ساندرز برای بازی در فیلم سیاه و سفید همه چیز درباره حوا (1950) بازیگر انگلیسی برنده اسکار است. به طور کلی فیلمبرداری وی شامل بیش از 130 فیلم و سریال تلویزیونی است. امروز ، دو ستاره جورج ساندرز در پیاده روی مشاهیر هالیوود در لس آنجلس حضور دارند. یکی به خاطر موفقیت در سینما و دیگری به خاطر فعالیت تلویزیونی به وی اهدا شد.
کودکی و جوانی
جورج سندرز در امپراتوری روسیه ، در سن پترزبورگ متولد شد. تاریخ تولد وی 3 ژوئیه 1906 است. پدرش در روسیه تجارت داشت ، وی یک صنعتگر بزرگ بود.
در ماه مه 1917 ، پس از انقلاب و برکناری نیکلاس دوم از سلطنت ، خانواده تصمیم گرفتند پترزبورگ را ترک کنند و به انگلیس بازگشتند. در آنجا جورج در کالج برایتون تحصیل کرد و سپس دانشجوی کالج فنی منچستر شد.
بازیگر آینده فیلم پس از تحصیلات عالیه در یک شرکت تبلیغاتی استخدام شد. یک بار دبیر این شرکت توصیه کرد که او تلاش خود را در تجارت نمایش نشان دهد. جورج این توصیه را دنبال کرد و به پایتخت رفت - به لندن.
شناخته شده است که در لندن ، سندرز ، قبل از اینکه بتواند وارد تئاتر شود ، در گروه کر آواز می خواند و در مسسات مشروبات الکلی به اجرای عمومی می پرداخت. و در تئاتر ، در ابتدا ، او عمدتاً کم مطالعه بود.
از اولین نقش های سینمایی گرفته تا اسکار
در سال 1934 ، جورج ساندرز اولین حضور خود را در سینمای انگلیس انجام داد. و فقط دو سال بعد ، او برای اولین بار در یک فیلم هالیوودی به نام London Lloyds (1936) ظاهر شد. در اینجا او نقش اورت استیسی - ارباب انگلیسی را بازی کرد. او بسیار قابل تشخیص خصوصیات دزدکی اشراف را نشان می داد. علاوه بر این ، شخصیت سندرز در فیلم با لهجه ای صحبت کرد که نخبگان انگلیس در آن زمان با آن صحبت می کردند.
یک بازیگر آینده دار در هالیوود مورد توجه قرار گرفت - در نوامبر 1936 ، فاکس قرن بیستم با او قرارداد هفت ساله امضا کرد.
یکی از آشکارترین کارهای اولیه سندرز نقش جک فاول در اقتباس فیلم رمان ربکا توسط دافنه دو موریر (1940) بود. اتفاقاً این اقتباس توسط آلفرد هیچکاک کارگردانی شده است.
سپس سندرز نقش اصلی را در فیلم های کم بودجه خبرنگار خارجی (1940) و غروب آفتاب (1941) بازی کرد. همچنین در اوایل دهه چهل ، وی در ماجراجوی گی لارنس به نام Falcon در سه گانه ای که به ماجراهای خود اختصاص داده بود ، بازی کرد. بعلاوه ، در بین مخاطبان از وی بعنوان شخصیت اصلی مجموعه فیلمهای مربوط به کارآگاه آماتور (و در همان زمان دزد نجیب) سیمون تمپلار یاد شد.
در سال 1945 ، سندرز با موفقیت نقش لرد هنری را در فیلم دوریان گری ، بر اساس اثر معروف اسکار وایلد بازی کرد. در اینجا ، شریک زندگی او در قاب هنرمند Donna Reed بود که در آن سالها بسیار مشهور بود. این اثر از Sanders با انتقادات زیادی از منتقدان و مخاطبان روبرو شده است. بازی این بازیگر بریتانیایی در فیلم هایی مانند "شبح و خانم مویر" (1947) ، "امور شخصی دوست عزیز" (1947) ، "سامسون و دلیله" (1949) نیز مورد ارزیابی مثبت قرار گرفت.
در سال 1950 جورج ساندرز یکی از درخشان ترین نقش های سینمایی را در کارنامه خود بازی کرد. در درام همه چیز درباره حوا (به کارگردانی جوزف لئو مانکیویچ) ، وی به عنوان شخصیت تئاتری بدبین و تأثیرگذار آدیسون دیویت ظاهر شد. این نوار امروزه از آثار کلاسیک سینمای آمریکا محسوب می شود. در پایان سال 1950 ، وی چهارده بار نامزد اسکار شد و شش نامزد را برد. یکی از تندیس ها (برای بهترین نقش مکمل) به سندرز تعلق گرفت.
شغل بعدی
در دهه پنجاه ، چندین نقاشی دیگر نیز وجود داشت که در آنها سندرز شخصیت های ثانویه را بازی می کرد. به عنوان مثال ، این نقاشی ها "هرگز خداحافظی نکنید" (1956) ، "گناه هفتم" (1957) ، "زیر مطالعه" (1958) ، "چنین زنی" (1959) است.
و در این دوره ، ساندرز اغلب در صفحه های تلویزیون ظاهر می شود. در سال 1957 ، او حتی میزبان نمایش خودش ، تئاتر راز جورج سندرز بود. اما این نمایش رتبه پایینی داشت و کمتر از شش ماه بعد لغو شد.
در سال 1958 ، سندرز خود را به عنوان خواننده نیز امتحان کرد - وی دیسک "The George Sanders Touch: Songs for the Lovely Lady" را منتشر کرد که مجموعه ای از تصنیف های عاشقانه است. لازم به ذکر است که ساندرز یک باریتون نرم و جذاب داشت و کاملاً حرفه ای آواز می خواند.
در دهه شصت ، ساندرز نه تنها در فیلم های بزرگ ، بلکه در نمایش های تلویزیونی نیز بازی های زیادی انجام داد. بنابراین ، برای مثال ، در سال 1965 در سریال "Agents of A. N. K. L." ظاهر شد. (نیم قرن بعد ، در سال 2015 ، گای ریچی فیلمی به همین نام بر اساس این مجموعه ساخت) ، و در سال 1966 - در سریال "بتمن". و در "بتمن" او نقش فریز را بازی کرد - یک ابرشرور محبوب که قادر است دشمنان خود را با اسلحه مخصوص منجمد کند.
و کمی بعد ، در سال 1967 ، این بازیگر در صداپیشگی کارتون دیزنی "کتاب جنگل" شرکت کرد - او صدای خود را به ببر شرخان داد.
آخرین نقش سینمایی سندرز نقش ساقی شادول در فیلم ترسناک سایکومانیا (اکران شده در سال 1973) بود که حول باند دوچرخه سواران سرکشی انجام می شود و در یک شهر کوچک جنایاتی را مرتکب می شوند.
زندگی شخصی
در پاییز سال 1940 ، جورج ساندرز با سوزان لورسون بازیگر زن ازدواج کرد. در نتیجه ، این زوج نه سال با هم زندگی کردند.
به زودی پس از اولین طلاق ، او دوباره ازدواج کرد - این بار یک فرد سوسیالیست با اصالت مجارستانی Zsa Zsa Gabor همسر او شد. این ازدواج خیلی طولانی نبود - تا سال 1956 آنها قبلاً طلاق گرفته بودند. جالب اینجاست که جدایی مانع از بازی مشترک آنها در فیلم "مرگ یک نزاع کش" شد که در همان سال 1956 اکران شد.
در اوایل سال 1959 ، سندرز با بنیتا هیوم ، بیوه هنرمند دیگر انگلیسی ، رونالد کلمن ، ازدواج کرد. زندگی مشترک جورج و بنیتا در سال 1967 هنگامی که وی بر اثر سرطان درگذشت ، پایان یافت.
آخرین همسر سندرز در سال 1970 مگدا گابور ، خواهر همسر دوم او بود. این ازدواج فقط 32 روز به طول انجامید و به دلیل سو abuseاستفاده بازیگر فیلم از الکل از هم پاشید.
سالهای آخر و مرگ
در آخرین سالهای زندگی ، ساندرز دچار اضطراب و عصبانیت ناگهانی شد. سپس سلامتی به دلیل میکرواستروک پیچیده تر شد - این باعث مشکلات خاصی در گفتار شد (و بعد از همه ، یک روش گفتاری خاص بود که به معروف شدن سندرز کمک می کرد). بعلاوه ، اندکی پس از سکته مغزی ، این بازیگر دریافت که دیگر نمی تواند پیانوی خود را بنوازد. و بنابراین سندرز او را به بیرون کشید و با تبر هک کرد.
البته بازیگر بیمار و سالخورده نیاز به حمایت عزیزان داشت اما در آن زمان عملاً آنها را نداشت (مادر جورج سندرز ، مارگاریتا و همچنین برادرش تام ، در سال 1967 درگذشت).
در برخی موارد ، ساندرز معشوقه ای از مکزیک داشت. او بازیگر را ترغیب کرد خانه اش را در جزیره مایورکا بفروشد. پس از مدت کوتاهی ، جورج فهمید که این تجارت یک اشتباه بزرگ است.
سرانجام ، ساندرز که از همه اتفاقاتی که اخیراً برای او رخ داده بود خسته شده بود ، خودکشی کرد. این اتفاق در 25 آوریل 1972 رخ داد. وی در هتلی در شهر تفریحی Castelldefels که در نزدیکی بارسلونا واقع شده است ، پیدا شده است. این بازیگر در یادداشت خداحافظی خود نوشت که در این دنیا حوصله اش سر رفته است. بدن جورج ساندرز سوزانده شد و خاکسترها بر روی آبهای کانال مانش پراکنده شدند.
