ژن مرلین سیمونز بازیگر آمریکایی است. او بیش از نیم قرن یکی از درخشان ترین ستاره های هالیوود بوده است. هنوز میلیون ها طرفدار استعداد او در سراسر جهان وجود دارد.
زیبایی انگلیس در لندن و در تپه کراوچ متولد شد. ژن سیمونز در آخرین روز ژانویه در خانواده ای به شدت فقیر در سال 1929 به دنیا آمد. جین کوچکترین فرزند از چهار فرزند بود.
حرفه هنری
به عنوان بازیگر ، این دختر اولین بار در پانزده سالگی ظاهر شد. یک دانشجوی جذاب مدرسه رقص در سال 1945 خواهر مارگارت لاک وود را در فیلم "ماه به ما بده" بازی کرد.
قلب مخاطبان انگلیسی فوراً به دست آمد. ژان تحصیل خود را رها کرد و کاملاً در دنیای سینما غرق شد. از 1945 تا 1948 در سزار و کلئوپاترا ، انتظارات بزرگ و هملت شرکت کرد.
پس از انتخاب دختر برای نقش اوفلیا توسط خود لورنس اولیویه ، بازیگر جوان صادقانه به کارگردان اعتراف کرد که اصلاً شکسپیر را درک نمی کند. اما به سرپرستی سر لارنس ، ژان کاملاً تصویر را روی صفحه مجسم کرده است.
اوفلیا در کار هنری خود به یک موفقیت بزرگ بدل شده است. سیمونز نوزده ساله برای بازی درخشانش اسکار دریافت کرد ، عکس او جلد تایم را بخشید. علاوه بر این ، این مجری جذاب به عنوان بهترین بازیگر زن در جشنواره ونیز شناخته شد.
این تولید نه تنها در بریتانیا ، بلکه در ایالات متحده قلب نیز به دست آورد. مجری تعبیر غیرمعمولی را انتخاب کرد: دختر مطیع و گیجی. منتقدان اولین بازیگر را با استعداد ، تنها مجری بازی کردند که با بی واسطه زندگی خود بازی کرد.
در سال 1949 سیمونز در Blue Lagoon بازی کرد و یک سال بعد در Farewell to the Fair بازی کرد.
زندگی خانوادگی و سینما
زندگی شخصی یک فرد مشهور نیز بسیار موفقیت آمیز بود. ژان پانزده ساله در سال 1944 هنگام کار روی یک فیلم با استوارت گرنجر ملاقات کرد.
در سال 1950 ، عاشقان زن و شوهر شدند. کودکی در یک خانواده خوشبخت ظاهر شد. ژان دختر تریسی را به دنیا آورد. او بعداً تدوینگر فیلم شد. این زوج بازیگر به ایالت ها نقل مکان کردند.
سیمونز با RKO قرارداد بست. به دلیل تأخیرهای مداوم ، فیلمبرداری فیلم "آندروکلس و شیر" بسیار دیرتر از تاریخ توافق شده آغاز شد. در نتیجه ، بازیگر زن که از انتظار خسته شده بود شکایت کرد و در این پرونده پیروز شد. او حق شرکت در فیلم های "روباه قرن 20th" را به دست آورد.
حرفه هالیوود سر به فلک می کشید. این هنرمند به مدت چهار سال در "چهره های فرشته ای" ، "عشق به یک غریبه" ، "بازیگر زن" ، "بِس کوچک" ، "کفن" ، "مصری" ، "دمیتریا و گلادیاتورها" ، "دزیره" بازی کرد.
ژان در سال 1955 با مارلون براندو و فرانک سیناترا در پسران و عروسک ها ، سارا براون بازی کرد. در آنجا ، برای اولین بار ، او خودش تمام قطعات موسیقی را اجرا کرد. این اثر جایزه گلدن گلوب و نامزدی BAFTA را دریافت کرد.
به دنبال آن هیلدا جرثقیل ، Before They Sailed ، The Great Land، and This Land is Mine است. در سال 1956 ، به این مجری با استعداد جایزه ویژه ای اعطا شد ، جایزه دیوید دی دوناتلو. در حالی که همسر به یکی از متقاضیان بازیگر زن در کارخانه ستارگان تبدیل شد. شغل همسرش در حال شکست بود. در نتیجه ، این زن و شوهر از هم جدا شدند.
تقریباً بلافاصله پس از طلاق در سال 1960 ، سیمونز با ریچارد بروکس ، فیلمنامه نویس و کارگردان ازدواج کرد. در ازدواج ، دختری به نام کیت ظاهر شد. او به یک تهیه کننده موفق تبدیل شد. یک زندگی خانوادگی شاد باعث رشد شغلی جدیدی شد. ژان در المر گانتری با برت لنکستر ، در اسپارتاکوس با کرک داگلاس بازی کرد و با کری گرانت در Greener Grass همکاری کرد. چندین سال هنرمند مشهور سینمای بزرگ را ترک کرد.
برخاست جدید
با این حال ، برای خوشحالی هواداران ، او دوباره در سال 1963 بازگشت. بازگشت پیروزمندانه با تجسم مجدد او به عنوان مادر برای نقاشی "تمام راه خانه" مشخص شد. اقتباس از مرگ جیمز اژی در خانواده با ذوق بسیار به صحنه رفت. یافتن پروژه های با کیفیت برای بازیگر زن بیشتر و دشوارتر شد.
او در زندگی در بالا ، آقای بدوینگ ، طلاق آمریکایی و پایان خوش کار کرده است. آخرین فیلم نامزدی اسکار را به همراه داشت. این فیلم های سینمایی با یک شخصیت در حال گذر ، "آقای چنار" ، "دومینیک" و "سلام بر دیروز" را در نظر گرفت.
از سال 1970 سیمونز به تلویزیون روی آورد. هفت سال بعد ، او از شوهرش جدا شد. بازنشستگی این بازیگر در فیلم های تلویزیونی "دره عروسک ها" ، مینی سریال "شمال و جنوب" و "انتظارات بزرگ" ، فیلم "پری میسون: پرونده عشق از دست رفته" بازی کرد.
بازی فیونا کلاری برای سریال تلویزیونی The Birds of Thorn 1983 باعث افتخار Emmy به ژان شد. این بازیگر در قسمتهای سریال سایه های تاریک سال 1991 شرکت کرد.
سیمونز تصمیم گرفت به صفحه بزرگ بازگردد. وی پیشنهاد بازی در فیلم های Breaking Dawn و Working Underground (همراه با هیو گرانت و آنتونی هاپکینز) را پذیرفت. با این حال ، آنها لذت تیراندازی را ترک نکردند. آخرین نقش سینمایی کار برای فیلم انگلیسی "سایه ها در خورشید" در سال 2009 بود.
این هنرمند باشکوه دوباره به عنوان هانا ، پیرزنی که پسران و نوه هایش در پایان زندگی به ملاقات می آیند ، تجسم یافت. به دلیل کمبود نقش های مناسب ، ژان افسرده شد. سیمونز بخاطر سهم برجسته خود در پیشرفت سینما به عنوان عضو م.سسه فیلم بریتانیا انتخاب شد.
در سال 2003 ، این بازیگر زن به یک نام از امپراتوری بریتانیا تبدیل شد. در اواخر کار خود ، ژان در Star Trek: The Next Generation بازی کرد. برای نسخه انگلیسی انیمیشن ژاپنی "Howl's Moving Castle" او صدای مادربزرگ سوفی را صدا کرد ، به صدای قهرمان بازی رایانه ای "Final Fantasy: Spirits Within Us" تبدیل شد. سیمونز با پذیرش تابعیت آمریکا به سانتا مونیکا نقل مکان کرد. وی تا زمان مرگ در 22 ژانویه 2010 در آنجا زندگی کرد.
