چارلز دوویل کبرن بازیگر تئاتر ، فیلم تلویزیونی ، کارگردان و تهیه کننده آمریکایی است. او در سال 1944 برای بازی در نقش مکمل در فیلم بیشتر ، بیشتر سرگرم کننده ، اسکار گرفت. دو نامزد دیگر برای این جایزه برای او نقش هایی را در فیلم های شیطان و دوشیزه جونز و سال های جوان به ارمغان آورد.
کبرن بیشتر زندگی خود را به صحنه اختصاص داد. این هنرمند تنها در سن 60 سالگی موافقت کرد که برای عکاسی در هالیوود قرارداد ببندد. او یک بازیگر شخصیت با جذابیت تکرار نشدنی ، جذابیت و رفتارهای قدیمی جنوبی بود.
نشانه های برجسته آن مونوکل معروف و سیگار برگ بود. خود این بازیگر بیش از یک بار گفته است که منوکل تظاهر یا استقرار نیست بلکه یک ضرورت است. او استفاده از عینک فایده ای نمی دید ، زیرا فقط با یک چشم به سختی می دید.
در زندگی نامه خلاقانه چارلز ، بیش از صد نقش فیلم وجود دارد. وی در 5 فیلم کاندید اسکار بازی کرده است.
از سهم وی در پیشرفت سینما قدردانی شد. در سال 1960 ، ستاره شخصی شده کبرن در پیاده روی مشاهیر هالیوود با شماره 6268 کشف شد.
حقایق بیوگرافی
چارلز در آمریکا در تابستان سال 1877 در خانواده اما لوئیز اسپریگمن و موسی دوویل کبرن متولد شد. از جمله نیاکان وی نمایندگان ملیت یهودی و همچنین مهاجران از اسکاتلند و ایرلند بودند. اگرچه وی در ایالت جورجیا به دنیا آمد ، اما بسیاری معتقد بودند که وی اصالتاً انگلیسی است.
در اوایل کودکی ، خانواده در نزدیکی تئاتر بورلسک زندگی می کردند. پدر پسر به طور قاطع پسرش را از نزدیک شدن به ساختمان حتی خود منع کرد ، زیرا ، به نظر او ، او می توانست آنچه را که اصلا نباید ببیند در آنجا ببیند. اما مطمئناً به محض این که فرصت پیش آمد چارلز به مکان ممنوعه رفت و به پشت صحنه راه یافت و پدرش را روی صحنه دید. بنابراین راز فاش شد و سرنوشت بعدی کبرن با تئاتر ارتباطی ناگسستنی داشت.
چارلز در مصاحبه های خود بارها و بارها به خبرنگاران گفته است که چگونه زندگی خلاقانه اش آغاز شده است. وقتی نوجوان بود با پخش برنامه های تئاتر به صورت نیمه وقت در خیابان کار می کرد. سپس به عنوان دربان و رختکن در یکی از سالن های تئاتر شغل پیدا کرد. در 18 سالگی ، او قبلاً مدیر و سپس مدیر این موسسه بود.
کم کم چارلز بیشتر به بازیگری گرایش پیدا کرد. او خودش شروع به اجرا روی صحنه کرد و در سال 1901 اولین بازی خود را در تولید برادوی از ایالت یورک انجام داد.
این بازیگر از سال 1901 تا 1955 در تئاتر بازی کرد. او اخیراً در "شما نمی توانید آن را با خود ببرید" در JS Aaufman و M. Hart در کنلی پلیرز در بریستول ظاهر شد.
وی در سال 1905 به همراه همسر آینده خود ایوا گروه موسیقی رپرتوار تأسیس کرد. چارلز و ایوا علاوه بر اداره شرکت ، به اجرای برنامه در برادوی ادامه دادند.
در سال 1928 ، كبرن تئاتر Coburn Players خود را در منهتن افتتاح كرد. یک سال بعد ، یک بحران اقتصادی به آمریکا وارد شد و رکود بزرگ آغاز شد. بازیگران روزهای سختی را سپری می کردند ، بنابراین خیلی زود کبرن مجبور به اعلام ورشکستگی شد. در سال 1932 تئاتر تعطیل شد.
این بازیگر نه تنها به خاطر کارش ، بلکه به خاطر دیدگاه های سیاسی محافظه کارانه اش نیز شهرت داشت. وی نایب رئیس اتحاد برای حفظ ایده آل های آمریکایی (MPAPAI) ، گروهی از نمایندگان سطح بالا صنعت فیلم شد. این اتحاد در سال 1944 با هدف محافظت از هالیوود در برابر نفوذ آئین های برابری شکل گرفت. در دهه 1950 ، اتحاد با کمیته فعالیت های مجلس غیرآمریکایی مجلس ، که برای مبارزه با تبلیغات ضد آمریکایی تشکیل شده بود ، همکاری نزدیک داشت.
حرفه فیلم
اولین بار کوبورن در صفحه نمایش در سال 1935 در فیلم "دشمن مردم" ظاهر شد. اما او فقط پس از مرگ همسر اول خود ، ایوا ویلیس ، که در سال 1937 درگذشت ، مدام در هالیوود شروع به بازی کرد.
در زمان امضای اولین قرارداد با استودیو ، این بازیگر 60 ساله بود. علی رغم سن ، او توانست به سرعت محبوبیت بینندگان را به دست آورد و در بسیاری از فیلم های معروف بازی کند. وی بیش از صد نقش در کارنامه سینمایی خود دارد.او سه بار نامزد اسکار شد اما در سال 1944 تنها یک پیروزی کسب کرد.
در سال 1938 ، درام "خارج از قلب های انسان" به کارگردانی کلارنس براون منتشر شد که چارلز در آن نقش جزئی داشت.
این فیلم اندکی قبل از شروع جنگ داخلی در ایالات متحده آمریکا تنظیم شده است. اتان ویلکینز مبلغ است. او متعهد است که به مردم کمک کند تا از عهده رنج روحی خود برآیند. پسرش جیسون نیز می خواهد به مردم کمک کند ، اما فقط برای این کار او قصد دارد پزشک شود.
در کار حرفه ای بیشتر بازیگر ، در آن سال ها در فیلم های محبوب نقش هایی وجود داشت: "بانوی زنده" ، "لرد جف" ، "ساخته شده برای یکدیگر" ، "مادر تنها" ، "فقط در کلمات" ، "The جاده به سنگاپور "،" لیدی حوا "،" شیطان و خانم جونز "،" کینگ ردیف "،" این زندگی ماست "،" پوره وفادار "،" بهشت می تواند صبر کند "،" ویلسون "،" اغوا شده "،" Blow "،" آیا کسی دخترم را دیده است ، آقایان مو بور را ترجیح می دهند ، ترفندهای میمون ، ساعت فولادی ایالات متحده ، در سراسر دنیا در 80 روز ، پرتره صمیمی.
در سال 1942 ، این مجری برای اولین بار نامزد اسکار شد و در شیطان و دوشیزه جونز نقش جزئی را بازی کرد. وی در سال 1944 در رده "بهترین بازیگر نقش مکمل" جایزه معتبر را از آن خود کرد. این جایزه توسط کار او در فیلم "هرچه بیشتر ، بیشتر سرگرم کننده" برای او به ارمغان آورد. در سال 1947 با بازی در فیلم "سالهای جوان" دوباره نامزد اسکار شد.
زندگی شخصی
کبرن دو بار ازدواج کرده است. وی اولین ازدواج خود را با ایوا میرتل ویلیس بازیگر تئاتر در ژانویه 1906 آغاز کرد. زن و شوهر 30 سال با هم زندگی کرده اند. در این مدت 6 فرزند داشتند. کوئین در 27 آوریل 1937 بر اثر نارسایی قلبی درگذشت.
همسر دوم وینیفرد ناتسکه بود که 40 سال از شوهرش کوچکتر بود. عروسی در اکتبر 1959 برگزار شد. اتحاد آنها کوتاه مدت بود. در آگوست 1961 ، کبرن درگذشت. علت مرگ یک حمله قلبی بود.
