صدها و حتی هزاران سبک رقص در جهان وجود دارد. رقص های سکولار وجود دارد ، رقص های محلی ، رقص های ملی وجود دارد ، و هستند که از مرزهای کشورها عبور کرده و به مالکیت تمام جهان تبدیل شده اند. به سختی می توان Krakowiak لهستانی را رقص صلح نامید. با وجود این ، او را در خارج از لهستان نیز می شناسند و دوست دارند.
هر ملتی رقص هایی دارد که قرن ها پیش وارد فرهنگ شده و جزئی جدایی ناپذیر از آن شده است و رقص های جوانی وجود دارد که بر روی موج روندهای جدید محبوب موسیقی ایجاد شده است. Krakowiak لهستانی یکی از رقص های با تاریخ قابل توجه است.
داستان رقص
کراکوویاک رقص نسبتاً سریع و چابکی است. ملودی همراه با همه حرکات ، شاد و سرزنده. در دوران باستان ، فقط مردان می توانستند این رقص را انجام دهند ، اما پس از آن سنت فرهنگی تغییر کرد و زنان به رقاصان پیوستند.
در آغاز قرن نوزدهم ، قوم کراکوویاک تغییر شکل داده و به رقص سالن رقص (با چهره ها و نمادهای خاص اجرا) تبدیل شد.
این رقص در ویلای کراکوف به وجود آمد ، بسیار افتخارآمیز ، با افتخار و مقاله ذاتی سربازان اجرا شد. کراکوویاک را رقص شوالیه ها می نامیدند و در ابتدا تصور می شد که این شوالیه ها را با مأمورهای بازیگری خود اجرا می کنند.
ویژگی های رقص
ویژگی بارز کراکوویاک حالت افتخارآمیز رقاصان است ، پشت صاف است ، مانند یک پیکان ، و سر بلند است. ژست های رقص واضح است ، اما ساده است ، به راحتی به خاطر سپرده می شود. پرش در کراکوویاک کوچک و شسته و رفته است ، به طوری که رقاصان روی هر دو پا فرود می آیند.
لازم به ذکر است که کراکوویاک دارای دو جهت است: سالن رقص و مرحله محلی. رقص در مرحله عامیانه با رقص های رقص به شکل دایره مشخص می شود ، که با یک رقص گرد ایجاد می شود ، و همچنین پرش های مختلف ، که به راحتی و به صورت هوایی انجام می شود. امضای زمان دو چهارم سرعت و تغییر مداوم حالت ها و حرکات را تنظیم می کند.
همانطور که برای سالن رقص کراکوویاک ، آن محبوبیت خود را در طول دوره رنسانس به دست آورد ، آن زمان توپ و کنفرانس های فرهنگی بود. حرکات موجود در آن اندازه گیری و پایدار بود. امروز یک رقص تاریخی و روزمره محسوب می شود.
کراکوویاک اغلب با یک والس ترکیب می شد ، و در نتیجه یک رقص رقص زیبا با تعداد زیادی پیچ و تاب و قدم های زیبا ایجاد می کرد. کراکوویاک موقعیت هنری خود را در موسیقی باله و اپرا دریافت کرد ، به عنوان مثال ، در اپرای بزرگ میخائیل گیلینکا ، زندگی برای تزار.
کراکوویاک میراث ملی لهستان شد ، ریتم پرانرژی و سرگرم کننده اجرای آن هنوز بسیاری از رقصندگان را تحت تعقیب قرار می دهد.
