نزدیک شدن دماسنج به صفر باعث می شود زنان لباس تابستانی را کنار بگذارند و ژاکت و جوراب شلواری گرم بیرون بیاورند. و آن دسته از خانمهایی که لوازم جانبی بافتنی را دوست دارند باید به شلوار استرچ توجه کنند - آنها نه تنها از پاها در برابر سرما محافظت می کنند ، بلکه لهجه جالب توجهی به توالت زنانه اضافه می کنند.
شلوار چسبان از ساده ترین محصولات است و حتی یک مبتدی که فقط در بافتن مستقیم روسری و کلاه مسلط شده است می تواند از پس آنها برآید. آنها یک قطعه واحد را نشان می دهند که نیازی به اندازه گیری و برش پیچیده ندارد. اجرای آنها باید با انتخاب سوزن های بافندگی آغاز شود. برای بی تجربه ترین ها ، یک جفت معمولی مناسب است و برای کسانی که از مشکلات نمی ترسند ، ارزش جوراب زدن را دارد. هنگام استفاده از دومی ، بوم به صورت دایره ای و بدون درز بسته می شود ، بنابراین گترهای تمام شده کاملاً متقارن خواهند بود. این کار زن سوزن دوز را از نیاز به نظارت بر صحافی درز هنگام پوشیدن نجات می دهد.
طول محصول به اولویت صاحب آن بستگی دارد: شلوار چسبان می تواند از بالای زانو یا از وسط گوساله شروع شود. طول بهینه از بالای ساق پا تا انتقال مچ پا به پا است ، زیرا بوم می تواند روی زانوها کشیده شود. برای شروع کار از بالا است ، زیرا طرف حروفچینی همیشه باریک تر از ردیف بسته شده در انتهای آن است ، و این او است که محصول را بدون توجه به خاصیت انعطاف پذیری الگو روی پا نگه می دارد. برای مبتدیان توصیه می شود که یک باند الاستیک انتخاب کنند - این ساده ترین الگوی یک جایگزین تسکینی حلقه های جلو و عقب است.
شما نباید شلوار شلوار را فقط با حلقه های صورت ببافید - پارچه جوراب بافی که از بالا به عضله ساق پا متناسب باشد کیسه مانند را روی مچ پا آویزان می کند ، در حالی که الاستیک شکل آناتومیک پا را تکرار می کند.
محاسبه حلقه ها با ضرب گودی پایه در بالای آن در تعداد حلقه ها در یک سانتی متر انجام می شود. برای یافتن آخرین مقدار ، یک نمونه کوچک بافته می شود ، پس از آن تعداد حلقه های جمع آوری شده ، بدون احتساب لبه ها ، به عرض آن تقسیم می شود. حلقه ها را روی دو سوزن بافندگی ساده که با هم تا شده اند ریخته می شود ، سپس یکی برداشته می شود. این لازم است تا ردیف اول خیلی تنگ نشود. هنگام استفاده از سوزن های جوراب زنانه ، تعداد حلقه های گرفته شده در ضرب های 2 به طور مساوی به چهار قسمت تقسیم می شود.
آخرین حلقه از هر 4 بخش باید خیز باشد - این انتقال از یک سوزن بافندگی به دیگری را تسهیل می کند.
هر ردیف با یک باند الاستیک گره خورده است تا زمانی که به لبه زیرین محصول برسد. طول آن با یک سانتی متر خیاط اندازه گیری می شود ، اما بهتر است در طول کار بوم را روی پا قرار دهید: در حال گسترش ، نوار الاستیک می تواند طول آن را کوتاه کند. ردیف آخر بسته است. به نظر می رسد کمی شعله ور بوده و به اندازه ای پهن است که با کفش هم پوشانی ندارد.
با استفاده از حلقه های ضربدری به جای حلقه های معمول در هر ردیف 2 ، یا جایگزینی حلقه های جلویی با یک تورنیکت کوچک ، می توان این الگو را پیچید. برای تکمیل آن ، باید یک سوزن بافندگی کمکی یا قلاب بافی را تهیه کنید. تعداد حلقه هایی که در این حالت شماره گیری می شود باید مضربی از 4 باشد.
تورنیکت به شرح زیر انجام می شود: حلقه اول بر روی سوزن کمکی بافندگی واقع در جلو برداشته می شود ، حلقه دوم با جلو بافته می شود ، سپس حلقه 1 به 3 بازگردانده می شود و آنها به ترتیب با جلو گره می خورند. ردیف دوم مطابق تصویر است. در ردیف سوم ، حلقه 1 با جلو بافته می شود ، و 2 در سوزن بافندگی کمکی واقع در پشت بوم برداشته می شود. بعد ، 3 و 2 برگشت به ترتیب بافته می شوند. ردیف چهارم مطابق تصویر است. این طرح در کل کار تکرار می شود.
