در زمان های قدیم ، فقط نمایندگان اشراف یا افراد بسیار ثروتمند می توانستند تصویر شخصی خود را تهیه کنند. به هر حال ، کار این هنرمند گران بود و مدت زیادی طول کشید. به لطف هنر عکاسی ، اکنون هرکدام از ما پرتره داریم ، اما آیا آنها پرتره به معنای واقعی کلمه هستند؟ پرتره فقط یک عکس از یک چهره نیست ، پرتره در حال حاضر یک هنر است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بنابراین ، شما می خواهید از یک شخص عکس بگیرید. و نه فقط یک پرتره ، بلکه یک پرتره خوب. برای انجام این کار ، شما به یک آتلیه عکس مجهز به آخرین فن آوری نیاز دارید ، یا می توانید آن را در یک اتاق معمولی انجام دهید ، نکته اصلی این است که در آن یک پنجره بزرگ یا منبع دیگری از نور خوب وجود دارد. اما چیزی که قطعاً بدون آن نمی توانید انجام دهید دوربین است. در اصل ، هر مدلی برای عکسبرداری از یک پرتره ، حتی ساده ترین دوربین دیجیتال مناسب است ، اما اگر دوربین حالت عکاسی دستی یا حداقل نیمه اتوماتیک داشته باشد ، بهتر است. اگر می خواهید با نور طبیعی از کنار پنجره عکس پرتره بگیرید ، این کار را در یک روز کمی ابری انجام دهید. آفتاب که از پنجره می تابد سایه ها را خیلی عمیق می کند و ممکن است قسمت های روشن صورت بیش از حد در معرض دید قرار گیرند. پس زمینه را در پشت مدل حداقل با فاصله یک متر قرار دهید ، بنابراین می توانید از سایه های غیر ضروری روی آن جلوگیری کنید. برای پس زمینه ، از مواد رنگ روشن و بدون الگوی مشخص استفاده کنید. مدل را روی صندلی یا مدفوع نیمه چرخیده به سمت خود قرار دهید.
گام 2
اگر می خواهید بازوهای مدل را در یک پرتره قرار دهید ، قرار دادن آنها را در نظر بگیرید ، به یاد داشته باشید که هنگام عکاسی پرتره ، باید تمام تلاش خود را بکنید تا از "بریدن" اعضای بدن خودداری کنید. دست خرد شده یا دست ناشی از منبع ناشناخته می تواند احساس پرتره را بسیار خراب کند. دوربین را با مدل در سطح چشم قرار دهید. برای ارزیابی زاویه درست یک عکس آزمایشی بزنید. اگر عکس کمبودهایی را نشان می دهد که با تغییر زاویه برطرف می شود ، تغییرات لازم را اعمال کنید. بنابراین ، اگر نقطه عکاسی را کمی بالاتر ببرید ، یک چانه دوتایی کمتر به چشم می آید.
مرحله 3
از مدل بخواهید کمرش را صاف کند ، اما در هنگام شلیک او را مانند یک رشته فشار ندهید. دوباره طبیعی بودن و طبیعی بودن. هرگز از یک مدل نخواهید که بگوید "chiiiiz" ، هیچ چیز بدتر از لبخند ساختگی در عکس نیست. بهتر است در مورد انواع مزخرفات چت کنید. چیزی را سبک فکر بگویید ، یا برعکس ، در مورد چیزی شبیه به آن س askال کنید. روی چشم های مدل تمرکز کنید. چشم ها آینه روح هستند ، به این معنی که آنها یکی از نقش های اصلی را در پرتره بازی می کنند. دیافراگم دوربین را نگه دارید و چند فریم بگیرید. از کارهای زیاد نترسید مزیت عکاسی دیجیتال این است که عکسهای بد را می توان به راحتی و بدون پشیمانی از آنها برداشت. هرچه دوربین حرفه ای تر باشد ، پرتره نیز بهتر خواهد بود. به نظر می رسد کرنی است ، اما همینطور است. بهترین پرتره ها معمولاً با اپتیک های با دیافراگم بالا و فاصله کانونی 50 تا 85 بدست می آیند. با کمی تمرین می توانید پرتره هایی بگیرید که به معنای واقعی کلمه شاهکار نامیده می شوند.
