بسیاری از عکاسان تازه کار با این س facedال روبرو هستند که چگونه می توان از این یا آن منظره به بهترین کیفیت و زیباترین شکل عکسبرداری کرد. هنگام کار با نور ، عمق میدان ، هنگام عکسبرداری در نور کم ، عکسبرداری از اشیا moving در حال حرکت ، دانستن نحوه تنظیم صحیح اتصال دهنده نوردهی و نتیجه ای که می توانید بگیرید کمک خواهد کرد.
لازم است
دوربین ، لنز ، سه پایه
دستورالعمل ها
مرحله 1
اصطلاح "دیافراگم" از کلمه یونانی "سپتوم" آمده است ، نام دیگر آن دیافراگم است. دیافراگم وسیله خاصی است که برای تنظیم قطر سوراخ در لنز تعبیه شده و به نور اجازه ورود به ماتریس را می دهد. نسبت قطر دیافراگم لنز به فاصله کانونی را نسبت دیافراگم می نامند.
گام 2
F مخفف f-number است که متقابل دیافراگم لنز است. با تغییر F با یک توقف ، 1 یا 4 برابر قطر سوراخ دیافراگم را بدست می آوریم. و مقدار نور افتاده روی ماتریس 2 برابر تغییر می کند.
مرحله 3
هرچه دیافراگم کوچکتر باشد ، عمق میدان منطقه تصویربرداری عمیق تر است. منطقه ای در فوکوس تیز اطراف موضوع. با چرخش حلقه دیافراگم روی لنز یا چرخ کنترل روی بدنه دوربین ، می توانید دیافراگم مورد نیاز را بسته به مدل دوربین ، بصورت دستی تنظیم کنید.
مرحله 4
هرچه عدد F کمتر باشد ، دیافراگم بزرگتر است ، به این معنی که قطر دهانه لنز پهن تر شده و نور بیشتری به سنسور وارد می شود. حداکثر دیافراگم f1.4 ، f2.8 و غیره است. برای یک لنز 50 میلی متری ، عمق میدان حداکثر در f22 و در f1.8 ، وضوح کمی خواهد بود. به عنوان مثال ، هنگام گرفتن عکس پرتره ، برای بدست آوردن چهره ای واضح و پس زمینه تار ، دیافراگم باید روی f2.8 کوچک تنظیم شود. اگر برعکس دیافراگم گیره شود ، یعنی مقدار دیافراگم بزرگتری را تنظیم کنید ، سپس قسمت غالب قاب در کانون توجه قرار می گیرد.
مرحله 5
به مدت زمانی که پرتوهای نور به ماتریس برخورد می کنند سرعت شاتر گفته می شود. شاتر دوربین آن را فراهم می کند. از دیافراگم و سرعت شاتر در مجموع به عنوان جفت نوردهی یاد می شود. افزایش حساسیت به طور معکوس با قرار گرفتن در معرض متناسب است ، یعنی اگر حساسیت دو برابر شود ، قرار گرفتن در معرض نیز باید نصف شود. برای اندازه گیری سرعت شاتر ، از کسرهای ثانیه استفاده می شود: 1/30 ، 1/60 ، 1/125 یا 1/250 ثانیه.
مرحله 6
برای سوژه های متحرک باید از سرعت شاتر سریع استفاده شود تا از تکان دادن جلوگیری شود. برای محاسبه سرعت شاتر مورد نیاز ، باید بدانید که در چه فاصله کانونی عکس می گیرید. به عنوان مثال ، لنز 24-105 میلی متر است ، و به نصف گسترش می یابد - حدود 80 میلی متر. و از آنجا که حداکثر سرعت شاتر نباید بیش از مقداری باشد که با فاصله کانونی معکوس باشد ، سرعت شاتر نباید بیشتر از 80/1 ثانیه تنظیم شود. از سرعت شاتر کوتاه برای "مسدود کردن" حرکت استفاده می شود: پرواز پرنده ، افتادن ، دویدن یک ورزشکار و غیره
مرحله 7
برای عکسبرداری در شب یا غروب ، سرعت شاتر پایین بهتر است. این به درستی نشان دادن قاب کمک خواهد کرد. هنگام عکسبرداری با سرعت شاتر پایین ، احتمال تاری شدن قاب بسیار زیاد است ، در این حالت ارزش استفاده از تثبیت کننده نوری یا سه پایه را دارد. چنین قرار گرفتن در معرض به شما امکان می دهد صحنه های جالبی را شلیک کنید - "دنباله ای آتشین" در هنگام شلیک شب و شب از اتومبیل های در حال حرکت.
مرحله 8
هنگام شلیک آب ، سرعت شاتر بسیار مهم است. با سرعت شاتر کوتاه ، آب شبیه شیشه خواهد بود. هنگام شلیک رودخانه ها و جریان های کند ، بهتر است از سرعت شاتر بین 30/1 ثانیه تا 125/1 ثانیه استفاده کنید. جریانهای شتابان یا امواجی که بر روی سنگ ها شکسته می شوند باید با سرعت شاتر کوتاه 1/1000 ثانیه شلیک شوند به شما این امکان را می دهد تا با جزئیات پاشش های خوب را انجام دهید. برای عکسبرداری از چشمه ها و آبشارها ، سرعت شاتر طولانی مناسب است - به شما امکان می دهد حرکت آب را انتقال دهید.
