آنتوریوم یکی از درخشان ترین نمایندگان خانواده آروید است. به دلیل شباهت شکل گل آذین با فضل پرنده ای عجیب غالباً "گل فلامینگو" نامیده می شود. آنتوریوم در گلخانه ها احساس خوبی دارد ، اما حتی در یک آپارتمان شهری نیز می تواند شرایط مناسبی را برای رشد ایجاد کند.
زندگی در طبیعت
آنتوریوم بومی جنگل های کوهستانی استوایی مرطوب آمریکای جنوبی و مرکزی است. معمولاً پایین ترین و تاریک ترین سطح را اشغال می کند. آنتوریوم مانند همه Aroids سمی است. آب آن حاوی سمومی است که باعث تحریک پوست و غشاهای مخاطی می شوند.
انواع زیادی از آنتوریوم وجود دارد. بیشتر اینها اشکال علفی یا درختچه های کوتوله هستند. همچنین اپی فیت های کوهنوردی وجود دارد که ریشه آنها از تنه درختان آویزان است و طول آنها به چند متر می رسد. در میان آنتوریوم ها ، نمونه های اصلی نیز وجود دارد: برخی فقط در صخره ها در وسط رودخانه های کوهستان رشد می کنند ، در حالی که برخی دیگر فقط در مجاورت کلنی مورچه های درختان می توانند زنده بمانند.
ظاهر
آنتوریوم ها به دلیل گل آذین روشن که از لپه و روتختی تشکیل شده است ، بسیار دوست دارند. مورد اخیر را بسیاری گل می دانند. با این حال ، این فقط یک نمونه اصلاح شده است. متراکم ، غالباً براق و با رنگهای متنوع رنگ آمیزی شده است. یک روتختی دیدنی و مهمی نقش مهمی را ایفا می کند - به دلیل ظاهر درخشان ، گرده افشان ها را به لپه جذب می کند ، گل های کوچک بدون شرح وجود دارد.
لپه و روتختی آنتوریوم در رنگ های مختلف رنگ آمیزی شده است. گاهی اوقات آنها دو رنگ هستند: پایین آن سفید و نوک آن سبز است. در آنتوریوم هایی که در طبیعت رشد می کنند ، روکش و گوش به رنگ سبز کم رنگ ، نارنجی ، سفید ، صورتی ، زرد ، قرمز است. با تشکر از پرورش دهندگان ، انواع داخلی سایه های بیشتری دارند.
میوه های آنتوریوم توت های آبدار با یک یا چند دانه هستند. آنها معمولاً ظاهر تزئینی نیز دارند: متناسب ، براق ، از طیف گسترده ای از سایه ها.
برگهای آنتوریوم به شکل قلب ، مستطیل یا گرد هستند. آنها روی دمبرگ های نسبتاً طولانی و قوی قرار دارند. اندازه برگها بسته به نوع متفاوت است و طول آنها گاهی به یک متر نیز می رسد.
بازدیدها
حدود 900 گونه آنتوریوم وجود دارد. انواع داخلی را می توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد:
- گونه های زیبا گل. آنها نه تنها در کشت گلدان ، بلکه برای برش نیز استفاده می شوند. نمایندگان برجسته آنتوریوم آندره ، سیرا ، تورنزه و شرزر هستند.
- گونه هایی با نقش های رنگی روی برگ ها و یک تنه کوتاه کوهنوردی. برخی از نمایندگان Anthurium Khrustalny ، Varoka و Majestic هستند.
- گونه های برگریز تزئینی. آنها ساقه های بلند و برگهای سبز دارند. نمایندگان - آنتوریوم بیکر و کوهنوردی.
هر گونه ویژگی های خاص خود را دارد. بنابراین ، آنتوریوم آمالیا عطر و بویی لطیف دارد ، Otaz با بوی چربی مشخص می شود ، که باعث می شود این گونه چندان محبوب نباشد.
ویژگی های مراقبت
روشنایی
آنتوریوم به نور مناسب نیاز دارد ، اما آفتاب مستقیم را تحمل نمی کند. از اشعه آن ، برگها به سرعت می سوزند و ظاهر تزئینی خود را از دست می دهند. در پنجره شمالی ، آنتوریوم کشیده می شود ، در جنوب می سوزد. موقعیت بهینه گیاه در خانه پنجره شرقی یا غربی است. در سمت جنوبی ، فقط در صورت داشتن یکی از شرایط مجاز به استفاده از آنتوریوم است:
- یک متر از طاقچه فاصله خواهد داشت.
- پرده ها روی پنجره ها وجود دارد.
- یک درخت در حال گسترش در این نزدیکی هست ، که اشعه های خورشید را پراکنده می کند.
- پاییز یا زمستان است.
در زمستان ، او به نور اضافی با لامپ نیاز دارد.
درجه حرارت
آنتوریوم گرما را دوست دارد و از پیش نویس ترس دارد. دمای مناسب در تابستان 20-25 درجه سانتی گراد ، در زمستان 16-18 درجه سانتی گراد است. آنتوریوم گرما را به خوبی تحمل می کند. با این حال ، کاهش دما رشد آن را متوقف می کند.
کارخانه نباید در مجاورت رادیاتورها یا سایر وسایل گرمایشی قرار گیرد. آنها خاک داخل گلدان را خشک می کنند و باعث از بین رفتن آنتوریوم می شوند.
آبیاری
آنتوریوم بومی مناطق گرمسیر مرطوب است ، بنابراین به آبیاری کافی احتیاج دارد. در تابستان و بهار - هر سه روز یک بار ، و در پاییز و زمستان - هفته ای یک بار. برای آبیاری ، از کمی آب گرم استفاده کنید تا ریشه های ظریف آنتوریوم را خنک نکنید ، و همیشه نرم است. با وجود مقدار زیادی آهک در آن ، برگهای گیاه زرد می شوند. آنها با نشستن به مدت دو تا سه روز ، جوشاندن ، فیلتر کردن یا افزودن مواد خنثی کننده ، که در گل فروشی ها فروخته می شود ، آب را نرم می کنند.
مهم این است که گیاه را غرقابی نکنید! پس از آبیاری ، آب اضافی از ظرف خارج می شود.
با توجه به اینکه آنتوریوم بومی مناطق استوایی است ، در خانه به رطوبت بالا احتیاج دارد. برگهای آنتوریوم سمپاشی منظم را دوست دارند اما گلها نفوذ آب را تحمل نمی کنند. از این رو ، گل آذین ها لکه دار می شوند و سپس می میرند.
برای افزایش رطوبت ، خزه اسپاگنوم در بالای خاک قرار می گیرد و به صورت دوره ای اسپری می شود. این رطوبت کافی برای ریشه های هوایی آنتوریوم را فراهم می کند. نتیجه مشابه استفاده از سنگریزه یا خاک رس منبسط شده در پالت یا کاسه هایی که در نزدیکی گیاه قرار گرفته اند را به همراه خواهد داشت.
هر 14-20 روز یک بار ، برای دوش بهداشتی مفید است. به عنوان پیشگیری در برابر ظهور آفات عمل می کند.
مخلوط زمین
برای رشد خوب ، آنتوریوم نیاز به موارد زیر دارد:
- کمی اسیدی
- هوا؛
- آسان
- رطوبت گیر
- خاک مغذی
گل فروشی ها هر دو ترکیب خاکی و جهانی را برای آنتوریوم ارائه می دهند. برخی از تولیدکنندگان ترجیح می دهند "گل فلامینگو" را در خاک ارکیده پرورش دهند. ریشه های آنتوریوم در چنین بستری اکسیژن کافی دریافت می کنند. با این حال ، پوست به طور فاجعه باری از نظر مواد مغذی کم است ، به همین دلیل گیاه با گذشت زمان ضعیف و پژمرده می شود.
می توانید با دستان خود مخلوط خاکی بهینه آنتوریوم را تهیه کنید. کافی است مخلوط کنید:
- 2 قسمت هوموس ؛
- 1 قسمت ذغال سنگ نارس
- 1 قطعه زمین برگ دار ؛
- 0.5 قسمت شن و ماسه.
برای نفوذ پذیری هوا ، خزه اسپاگنوم ، تکه های مخروط و آجر ، زغال چوب ، پوست کاج به مخلوط اضافه می شود. بخش جامد باید حداقل 15٪ از کل حجم خاک را تشکیل دهد.
آنتوریوم برای کشت هیدروپونیک عالی است. برای این کار از خاک رس یا منگنز استفاده کنید. با این روش رشد ، دمای اتاق نباید به زیر + 18 درجه سانتیگراد برسد.
پانسمان بالا
در طول دوره پوشش گیاهی فعال و گلدهی ، آنتوریوم نیاز به تغذیه اضافی دارد. کودهای آلی و معدنی هم مناسب هستند. با فرا رسیدن بهار ، آنتوریوم معمولاً زنده می شود و شروع به ایجاد توده سبز می کند. در این حالت ، او به کودهایی با محتوای نیتروژن بالا احتیاج دارد. از ماه مه تا پایان ماه سپتامبر از کودهایی استفاده می شود که فسفر در آنها غالب است.
آنتوریوم از ریشه تغذیه می شود. بعد یا قبل از آن ، مهم است که خاک را با آب ساده ریخته تا مواد مغذی بهتر جذب گیاه شود و ریشه های ظریف آن را نسوزاند.
منتقل کردن
نمونه های جوان هر ساله ، از سن پنج سالگی - هر دو تا سه سال یک بار پیوند می شوند. بهترین زمان برای این مراسم اوایل بهار است. قبل از بازنشستگی ، گیاه وقت بیشتری خواهد داشت تا در تابستان تقویت شود و برگهای لازم برای فتوسنتز و بر این اساس ، تغذیه مناسب رشد کند.
آنتوریوم ریشه خیلی طولانی ندارد ، بنابراین یک گلدان کوتاه اما پهن برای آن مناسب است. سوراخ های زهکشی مورد نیاز است.
در حین کاشت نمی توان خاک را به شدت لکه دار کرد ، در غیر این صورت جای گرفتن آنتوریوم برای آن مشکل ساز خواهد بود. خاک متراکم از نظر اکسیژن نفوذ ناپذیری دارد که به ریشه گیاه نیاز دارد.
تولید مثل
آنتوریوم به سه روش قابل تکثیر است:
- قلمه؛
- تقسیم بوش؛
- دانه.
ساده ترین آنها دو مورد اول هستند. از این طریق است که آنتوریوم در خانه تکثیر می شود. بذر به زمان ، دانش و شرایط بیشتری نزدیک به گلخانه نیاز دارد. زمان مناسب برای پرورش آنتوریوم اوایل بهار است.
بیماری ها و آفات آنتوریوم
بیماری ها و آفات نتیجه مراقبت ضعیف از آنتوریم هستند. این گیاه اغلب مورد حمله آفات قرار می گیرد.آنها دوست دارند بر روی شاخ و برگ و ریشه های آبدار آن انگل بزنند:
- سپرها علائم واضح - لکه های تیره در قسمت خارجی برگ ها و سل در پشت ایجاد شده است.
- کنه عنکبوت این آفت برگها را با لکه و پیچ و تاب می پوشاند.
- نماتدها یک علامت مطمئن از عفونت مهر و موم مانند غده روی ریشه است.
اگر از دو آفت اول به شکل حشره کش نجات پیدا شود ، با نماتدها ، آنتوریوم تنها یک راه نجات دارد - انزوا و تخریب.
ظاهر بیماری ها بلافاصله در شکل ظاهری گیاه منعکس می شود. با توجه به ماهیت تغییرات ، می توانید علت آن را پیدا کرده و از بین ببرید.
- نقاط تیره روی برگ های آنتوریوم نشان دهنده سرد یا آفتاب گرفتن گیاه است.
- لکه های روی برگ ممکن است آبیاری با آب سخت ، نشت و دمای پایین در زمستان را نشان دهد.
- لبه های کم رنگ یا زرد برگ ها نشان دهنده نور کافی نیست.
- رنگ پریدگی کل صفحه برگ ، رشد ضعیف از علائم کمبود تغذیه است.
- کپک زدن روی ریشه های هوایی نشان دهنده خلیج گیاه است.
