اگر تصمیم دارید ماهی صید شده را تمیز کنید ، اما با دیدن اینکه در داخل آن کرم وجود دارد متعجب شده اید ، ماهی از بیماری لگولوز بیمار بود. لیگولوز ماهی توسط کرم های نواری ایجاد می شود و یک بیماری خطرناک است که می تواند وجود ماهی را در بدن آب های شیرین به خطر بیندازد.
اگر کرم های کمربندی در حفره شکمی ماهی زندگی کنند (کلمینت های کمربند مانند ، پلکروسکوئیدها) ، ماهی به بیماری لیگولوز مبتلا است. چرخه زندگی کرم ها شامل تغییر چندین میزبان است. پرندگان ماهی خوار میزبان نهایی می شوند و ماهی ها فقط نقش یک میزبان متوسط را بازی می کنند. به عنوان یک قاعده ، کرم های نواری در دستگاه گوارش ماهیان آب شیرین زندگی می کنند: ماهی تیره ، رود ، روچ ، کپور کاسپین و سایر سیپرینیدها.
ماهی آلوده چه شکلی است؟
ماهی آلوده به کرم های نواری به سرعت ضعیف می شود ، این نقض عملکردهای اساسی فیزیولوژیکی بدن است ، تا آتروفی کامل اندام های حیاتی. معمولاً ماهیان مبتلا به لیگولوز به صورت وارونه یا کنار خود در نزدیکی ساحل یا در آب کم عمق شنا می کنند - تهیه غذا برای آنها برای آنها آسان تر است. از نظر ظاهری ، ماهی بهترین به نظر نمی رسد. شکم آن متورم است ، لمس آن به اندازه کافی سخت است. در عین حال ، خود ماهی نسبت به سایر هم نوعان خود از وزن بدن بسیار کمتری برخوردار است. او لاغر و کم رشد است. هنگامی که یک هیجان شدید روی آب شروع می شود ، ماهی ضعیف شده نمی تواند به عمق برود و همچنان روی سطح شنا می کند ، جایی که به نیزارها ، چنگالها و غیره میخ می شود. این اتفاق می افتد که از فراوانی کرم ها ، دیواره معده ماهی آلوده شکسته می شود و انگلی به داخل آب می رود. نتیجه گیری نهایی در مورد لیگولوز تنها پس از باز کردن ماهی و تشخیص کلمینت ها در دستگاه گوارش می تواند انجام شود.
بیشتر اوقات ، عفونت انبوه ماهیان با کرم های نواری در مخازن کم جریان - استخرها ، دریاچه ها ، خورها و غیره رخ می دهد. از آنجا که ماهی های مبتلا به لیگولوز به کندی حرکت می کنند و روی سطح شنا می کنند ، اغلب طعمه پرندگان ماهی خوار می شوند. در بدن پرندگان ، کرم ها آخرین مکان استراحت خود را پیدا می کنند ، جایی که به چرخه رشد زندگی خود پایان می دهند.
چرخه زندگی کلمینت ها
از نظر خارجی ، کرم های کمربند مانند کرم های مایل به زرد یا سفید به ضخامت یک اینچ و طول 5 تا 8 سانتی متر به نظر می رسند. در قسمت جلویی کرم اندام های خاصی وجود دارد که با آنها به اندام های میزبان خود متصل می شود. چرخه زندگی پلورسیروئیدها با این واقعیت آغاز می شود که کرم های بالغ از نظر جنسی تخم در روده پرندگان ماهی خوار (پلیکان ، مرغ دریایی ، بنه و غیره) می گذارند. از آنجا تخمهای کرمهای انگلی وارد مخازن می شوند ، جایی که لاروها از آنها خارج می شوند. اولین لشکرهای گلمینت توسط میزبانهای میانی - سخت پوستان میکروسکوپی بلعیده می شوند. ماهی ها سخت پوستان می خورند و به لیگولوز آلوده می شوند. در بدن ماهی ، کرم ها به اندازه قابل توجهی رشد می کنند و در پایان چرخه زندگی خود وارد روده پرندگان می شوند.
