چنین گرایش های خاصی در هنر معاصر ، طراحی و تبلیغات مانند خوشنویسی ، حروف و تایپوگرافی دائماً در روندهای جهانی وجود دارد و واقعاً گسترده شده اند.
برای درک نهایی مفاهیم "خوشنویسی" ، "حروف" و "تایپوگرافی" ، کافی است به ریشه های آموزش هر جهت طراحی بپردازیم.
حروف به معنای واقعی کلمه از انگلیسی به عنوان "نوشتن نامه" ترجمه می شود ، که آن را به هنر خوشنویسی باستان نزدیک می کند. با این حال ، توصیف سبک زیر را می توان از نظر معنایی نزدیکتر دانست. حروف نوشتاری روشی برای ترسیم ترکیب حروف و نویسه است که با همان سبک و ترکیب ترکیب می شود. در نتیجه ، طراح یک نقاشی گرافیکی منحصر به فرد با یک کتیبه ساخته شده با دست نوشته شخصی دریافت می کند.
ویژگی بارز هنر حروف ، امکان اصلاحات و اصلاحات بی پایان در سبک ، که هیچ خوشنویس از عهده آن برنمی آید. علاوه بر این ، در حروف ، نامه ها ، نمادها و عبارات می توانند یک بار برای یک پروژه خاص استفاده شوند. این به ارائه کل الفبا نیاز ندارد. این اغلب در مورد آرم ها ، علائم ، کارت پستال ها و پوسترها ، جایی که از شما خواسته می شود یک یا چند کتیبه خاص را به تصویر بکشید ، اعمال می شود.
یک طراح می تواند بدون استفاده از یک فونت آماده ، مانند تایپوگرافی ، و بدون تلاش برای انجام همه کارها از یک بار تمیز ، مانند خوشنویسی ، با نوشتن نامه خلاق باشد. در عین حال ، هنرمند نوشتن نامه باید بداند و بتواند فونت ها را به درستی ترکیب کند. از این گذشته ، هر کتیبه یا بر اساس یک طرح نقاشی خطی یا یکی از قلم های موجود ساخته خواهد شد. این دقیقاً همان چیزی است که حروف با تایپوگرافی و خوشنویسی ترکیب می کند. در این حالت ، سبک ، مفهوم و ابزار انتخاب شده به اختیار نویسنده باقی می ماند.
برخلاف حروف و تایپوگرافی ، خوشنویسی از قرن 16 در اروپا وجود داشته و به معنای واقعی کلمه ترجمه می شود "زیبا نوشتن" ، ساخته شده بر اساس قوانین ثابت شده است. دشواری این هنر در نوشتن حروف و نمادها در این واقعیت نهفته است که هنرمند ، با آزمون و خطا و با تمرینات طولانی ، باید به نوشتن بی عیب و نقص حروف دست یابد ، کل کلمه یا عبارت را به صورت یکجا تولید کند. چنین کاری پر زحمت به تجربه ، پشتکار و اشتیاق بسیار زیاد برای نزدیک شدن به خوشنویسی نیاز دارد. کتیبه برآمده از قلم خوشنویس دارای سکته های منحصر به فردی است که با ریتم و شخصیت خاصی متحد شده است.
با توجه به حرکات کامل استاد ، ابزار انتخاب شده ، تغییر در سرعت قلم و شیب ، فشار و روش اعمال ضربه ها ، الگوی نوشتاری ظریف و هماهنگی بدست می آید. خوشنویسی خودش یک سبک نیست. این فن آوری نوشتن نامه ها است که کاملاً به نویسنده ، مواد استفاده شده و سنت های تاریخی وابسته است. در همان زمان ، این سبک ها و قلم هایی مانند گوتیک ، روتوندا ، آنتیکوآ ، کانچلیارسکا و سایر موارد را با هم متحد می کند. همچنین مکاتب خوشنویسی ژاپنی ، چینی ، عربی ، هلندی ، آمریکایی و … وجود دارد که با اصالت سبک متمایز می شوند ، شکل نمادها و اجرای آنها.
تایپوگرافی یک هنر طراحی محبوب است که در طراحی نوع استفاده می شود. علاوه بر مواد چاپی ، از آن به طور فعال در سایت ها استفاده می شود ، هم برای تزئین و هم برای تبلیغ. تایپوگرافی به طور فزاینده ای در تبلیغات به عنوان یک عنصر اصلی برای کارآمد کردن متن ظاهر می شود. بنابراین ، هنگام ایجاد یک نام تجاری ، هویت شرکتی برای یک شرکت یا ارائه فردی ترجیح داده می شود.
هر کتیبه مطابق با قوانین تعیین شده طراحی شده است. طراح فونت های آماده را انتخاب و ترکیب می کند ، پارامترهای طرح بندی مانند فاصله ، اندازه نقطه و نوع متن را تغییر می دهد.هنرمندان مدرن در تلاشند مفهوم تایپوگرافی را گسترش دهند و عناصر خوشنویسی و حروف را در طراحی متن بگنجانند. به نظر می رسد یک ترکیب معنایی اصلی از حروف ، نمادها و کل عبارات است که حامل یک پیام خاص برای مشتریان ، خریداران و خوانندگان است.
