برای یک نوازنده خودآموز مبتدی بسیار دشوار است ، زیرا هیچ کس توضیح نخواهد داد که چگونه این یا آن مثال را از کتاب بخوانید یا علائم اصلی باید در این کلید وجود داشته باشد.
امروز می توانید مقادیر زیادی از ادبیات آموزشی را پیدا کنید که تقریباً همه چیز در آن نقاشی شده است. اگر تصمیم دارید موسیقی کلاسیک پخش کنید ، پس باید تئوری را بیاموزید. این امر به منظور جستجوی خوب در کلیدها ، امکان بداهه نوازی و ارائه موسیقی ضروری است.
اگر از تئوری موسیقی کاملاً بی اطلاع هستید ، بهتر است یادگیری را با فواصل زمانی شروع کنید. فقط پس از مطالعه این بخش می توانید کلیدها را مطالعه کنید. در کل 24 کلید وجود دارد. دو عدد از این کلیدها فاقد علامت کلیدی هستند و مشخصه بقیه آنها تیز یا تخت است.
علائم در مینور چیست؟
D minor را می توان یکی از کلیدهای آسان نامید ، زیرا فقط 1 کاراکتر کلیدی دارد - B flat. همچنین باید به یاد داشته باشید که تمام کلیدهای جزئی طبیعی می توانند علائم موقتی را بدست آورند. به عنوان مثال ، در یک کلید جزئی هارمونیک ، مرحله مقیاس 7 افزایش می یابد. اگر این قانون را برای کلید D minor پیش بینی کنید ، یک یادداشت واضح C دریافت می کنید. همچنین یک نوع ملودیک از مقیاس جزئی وجود دارد. به نظر می رسد یک رشته است ، اما با تغییرات جزئی. در مینور ملودیک ، هنگام حرکت به سمت بالا ، پله های 6 و 7 بالا می روند و شما باید یک مینور طبیعی را بنوازید یا آواز بخوانید (به صورت نوشتاری ، نشانه های افزایش یا کاهش یک نت توسط بکار لغو می شود).
دایره پنجم یا نحوه یادگیری بداهه پردازی
تعیین نام کلیدها توسط علائم موجود در کلید در مدارس موسیقی آموزش داده می شود. با استفاده از تصویر دایره پنجم می توانید کلیدها و علائم کلیدی موجود در آنها را خود یاد بگیرید. این بسته به میزان رابطه ، تناژها را به تصویر می کشد. به عنوان مثال ، در بالای دایره کلیدهای بدون علامت وجود دارد ، سپس کلیدهایی با 1 ، 2 ، 3 و غیره وجود دارد که دارای نشانه هایی در کلید هستند. کلیدهای تیز در سمت راست و کلیدهای تخت در سمت چپ نشان داده می شوند. اگر دایره پنجم را بخاطر بسپارید ، می توانید به راحتی همراهی ملودی را انتخاب کنید ، بداهه نوازی کنید و همچنین کلید را که در آن شخصیت های زیادی در کلید وجود دارد ، درک کنید.
نحوه تعیین تناژ یک قطعه توسط علائم کلیدی
هنگام یادگیری یک کار ناآشنا ، ابتدا باید کلیدی را که در آن نوشته شده است تعیین کنید. برای این کار باید به علائم موجود در کلید توجه کنید. همچنین لازم است که پایان قطعه را در نظر بگیرید ، زیرا علائم کلیدی مشابه می تواند در دو کلید وجود داشته باشد - مینور اصلی یا موازی. فقط با در نظر گرفتن این دو فاکتور می توانید کلید قطعه را به طور دقیق تعیین کنید.
لازم به ذکر است که این قاعده گاهی در آثار نویسندگان دوره اکسپرسیونیسم در موسیقی کارساز نیست.
