به نظر می رسد که آسان تر ، تور را به مخزن انداخته و پس از چند ساعت یک صید پرشکوه را بیرون بیاورید. اما همه چیز خیلی ساده نیست. ماهیگیری با تور دارای ویژگی های بسیاری است که به راحتی نمی توان از آنها چشم پوشی کرد. بستگی زیادی به فرود صحیح شبکه دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
فرود تور به معنای گره زدن تور به بند ناف است. این کار را می توان به صورت دستی و با کمک شاتل و با استفاده از ماشین بافندگی تور - به صورت خودکار انجام داد. طناب پایین سیم باری نامیده می شود و باید بزرگتر از سیم بالایی باشد. بنابراین ، به عنوان مثال ، با طول شبکه 60 متر ، طول بند ناف پایین 33 متر خواهد بود ، و قسمت بالای آن - 27 متر. یک گزینه وجود دارد که برعکس ، طناب بالایی بلندتر از سیم پایین است. در این حالت ، قسمت فوقانی دارای کشش کمی است که باعث می شود شبکه بیشتر گیرنده شود. این روش فرود در آبهای شمالی خلیج بوتنیا معمول است.
گام 2
یکی از روش های محبوب کاشت شبکه ، داشتن یک نقطه عطف است. نقطه عطف یک خط کش ویژه است که به عنوان کمک استفاده می شود. در انتها شکاف ایجاد کنید تا با فاصله بین گره ها مطابقت داشته باشد. برای جهانی سازی نقطه عطف ، مناسب برای شبکه هایی با سلول های مختلف ، چندین نوار با مقادیر مختلف را روی آن بچسبانید. اما ، به عنوان یک قاعده ، بافندگان باتجربه توری نیازی به آن ندارند.
مرحله 3
ساده ترین مناسب برای شبکه های مشبک بزرگ نخ بستن سیم از طریق شبکه است. یک عنصر فرود اجباری گره است. گره های دوتایی را از بین انواع گره ها انتخاب کنید ، این محبوبیت زیادی در بین ماهیگیران دارد و مخصوصاً هنگام فرود دریا استفاده می شود.
مرحله 4
برای تورهای بسته به دست ، از فرود در حال اجرا استفاده کنید. مزیت اصلی آن عدم وجود گره های محکم کننده است که باعث می شود وبد در امتداد نخ کاشت حرکت کند. این فرود باعث می شود شبکه بیشتر متحرک و گیراتر شود.
مرحله 5
دریفت لندینگ نام خود را از شبکه هایی با همین نام گرفته است. در اینجا شما باید نخ کاشت را با یک گره کاشت ساده محکم کنید. نخ حاصل از گره را با فاصله 3-4 ضربه در اطراف انتهای ریشه بپیچید و سپس هر دو نخ را به یک طول ثابت از افتادگی گره بزنید. نخ کاشت به نصف پیچ خورده است. برای سفتی بیشتر کل ساختار ، می توانید از مش استفاده کنید.
