راد اشتایگر بازیگر هالیوود دقیقاً 50 سال از زندگی خود را به سینما اختصاص داد و تا زمان مرگ به بازی ادامه داد. وی چندین بار نامزد اسکار شد و در سال 1968 این جایزه را از آن خود کرد.
کودکی و مشارکت در جنگ
نام بازیگر آینده هالیوود در بدو تولد ، رودنی استیون اشتایگر است. وی در بهار سال 1925 در شهر کوچک وستهمپتون آمریکا به دنیا آمد. والدین او هنرمندانی بودند که با آواز و رقص در کشور گشت می زدند. فردریک اشتایگر ، پدر این پسر ، یک سال پس از تولد پسرش ، خانواده را ترک کرد ، بنابراین رود اشتایگر هرگز پدرش را ندید و تقریباً چیزی درباره او نمی دانست. مادر وی ، لوران ، پس از طلاق از همسرش ، کار هنری خود را رها کرد و شروع به نوشیدن کرد. وابستگی به الکل مادرش و شرایط اجتماعی ضعیف در سراسر کشور ، رود را مجبور کرد در سال 1941 از خانه فرار کند و به نیروی دریایی ایالات متحده بپیوندد.
بنابراین ، در نوجوانی ، مشارکت خود را در جنگ جهانی دوم آغاز کرد. وی در نقش یک اژدر کلاس اول ، در عملیات پیچیده نظامی شرکت کرد و وظیفه خود را با شجاعت و افتخار تکریم کرد. در سپتامبر 1945 ، به علت گزارش پزشکی از یک بیماری حاد پوستی ، مجبور به ترک نیروی دریایی شد.
حرفه بازیگری
در سال 1947 ، راد اشتایگر پس از بهبودی از درگیری ها و بهبود وضعیت سلامتی ، تصمیم گرفت خود را به عنوان بازیگر محاکمه کند. پس از پیوستن به تئاتر و بازی ناموفق در تعدادی از اجراها ، متوجه شد که میل به بازیگر شدن کافی نیست و آموزش حرفه ای تئاتر را در نیویورک آغاز کرد.
در سال 1951 ، او ابتدا خود را در صحنه مقابل تماشاگران غیرمعمول - در صحنه تئاتر برادوی در نمایش "موسیقی شب" امتحان کرد. این اولین موفقیت بسیار عظیم رقم خورد و نظرات تحسین برانگیز منتقدان را به این بازیگر مشتاق تحسین کرد. در همان سال ، او اولین نقش کوچک فیلم خود را دریافت کرد: او درام ترزا در نقش فرانک بازی کرد.
فقط 3 سال پس از اولین نمایش چشمگیر خود ، راد اشتایگر اولین نامزدی اسکار خود را برای نقش مکمل در درام جنایی در بندر دریافت می کند ، جایی که در آن شخصیت منفی بازی می کند. در آن سال ادموند اوبراین تندیس را دریافت کرد ، اما اشتایگر قصد تسلیم شدن نداشت و همچنان قلب مخاطبان را به دست آورد. از آن زمان ، تصویر یک قهرمان منفی در او جای گرفته است ، که او با موفقیت از یک فیلم به فیلم دیگر تجسم می یابد.
راد اشتایگر از این جهت متمایز بود که سعی داشت نقشهایش را بسیار انسانی تر و سرزنده تر از آنچه در فیلمنامه نوشته شده بود ، ارائه دهد. او سعی کرد با دقت به داستان شخصیت بیندیشد و شخصیت خود را تا آنجا که ممکن است عمیقاً احساس کند. واقع گرایی و صداقت آدمهای بدی که توسط اشتایگر انجام شد ، به اندازه کافی عجیب ، گاهی اوقات بیشتر از چیزهای خوب عشق و توجه را به خود جلب می کرد.
سالهای 1955-1960 برای بازیگر بسیار پرحادثه شد. او در بسیاری از فیلم ها و مجموعه های تلویزیونی شرکت کرد ، نقش های اصلی را در فیلم های "سقوط سخت تر" ، "فرار از همسر" و "بیش از پل" بازی کرد. اما یکی از مهمترین کارهای او در این دوره نقش گنگستر آمریکایی آل کاپون در فیلمی به همین نام بود.
موفقیت و شهرت بدون شک Rod Steiger برای همه آشکار بود به جز خود بازیگر. او از شهرت یک شرور سینمایی که به او وابسته شده بود کاملاً ناراضی بود ، اما به راحتی نقش های دیگری به او پیشنهاد نمی شد. پس از پیروزی آل کاپون ، اشتایگر کشور خود را ترک می کند و به امید شکستن کلیشه منفور در آنجا ، خود را در صنعت فیلم در کشورهای دیگر امتحان می کند. او با موفقیت در درام های ایتالیایی "تحویل شهر" ، "بی تفاوت" ، "و یک مرد آمد" و "دکتر ژیواگو" نقش های اصلی را بازی می کند که در آنها در یک نقش کاملا غیر معمول یک مبارز برای عدالت ظاهر می شود. او تصمیم گرفت که به اندازه کافی به کارگردان و تهیه کنندگان در آمریکا ثابت کرده است که می تواند هر نقشی را بازی کند و کاملاً درست بود. در سال 1964 ، اشتایگر در فیلم Moneylender بازی کرد ، که بعداً آن را موفق ترین نقش در زندگی حرفه ای خود خواند. برای کارش ، او نامزد اسکار شد ، اما پیروزی گرامی دوباره او را دور زد.
در سال 1967 به وطن بازگشت ، و بلافاصله ده ها پیشنهاد دریافت کرد. حالا نوبت راد اشتایگر بود که شرایط خود را تعیین کند و فقط آثاری را که دوست دارد انتخاب کند. ملاک اصلی انتخاب فیلم شخصیت عمیق شخصیت و داستان متفکرانه او بود. وی با بازی در یک فیلم جنایی درمورد مسئله نژادپرستی - "گرمای نیمه شب" موافقت کرد ، که مجسمه طلائی "اسکار" را که مدتها انتظار آن را می کشید دریافت کرد. برای همین نقش ، او برنده جوایز گلدن گلوب و آکادمی فیلم بریتانیا شد.
در دهه 70 ، اشتایگر عمدتا به شخصیت های تاریخی علاقه مند شد. او تصویر ناپلئون بناپارت را در درام جنگی واترلو ، موسولینی در فیلم Mussolini: The Final Act ، نقش Pontius Pilate در مجموعه تلویزیونی Jesus of Nazareth و بسیاری دیگر را زنده کرد.
از سال 1980 ، Rod Steiger کم کم نقش های اصلی را در فیلم ها دریافت می کند و تصاویر دیگر با حضور او دیگر چندان موفق نبودند. در سال 1994 ، او حتی جایزه ضد پاداش تمشک طلایی را برای بدترین نقش در فیلم اکشن The Specialist دریافت کرد. آخرین کار او هیجان ورزشی "دوئل" بود که در سال 2002 منتشر شد. راد اشتایگر در همان سال در اثر عوارض ناشی از حمله ذات الریه درگذشت.
زندگی شخصی
این بازیگر مشهور هرگز نتوانست برای یک رابطه طولانی مدت و مستحکم زمان و مکان زندگی خود را پیدا کند. او 5 بار وارد اتحادیه ازدواج شد: با سالی گریسی (این ازدواج 6 سال به طول انجامید) ، کلر بلوم (10 ساله) ، شری نلسون (6 ساله) ، پائولا الیس (11 ساله) و جوآن بندیکت استایگر (2 سال) قبل از مرگ بازیگر). اشتایگر از ازدواج دوم و چهارم خود یک دختر و یک پسر دارد.
