خاک اره ، مانند هر ماده مالچ ، رطوبت خاک را حفظ می کند ، هم از گرمای بیش از حد و هم از گرمازدگی لایه های بالایی خاک می کاهد و از ایجاد پوسته خاک جلوگیری می کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
از خاک اره می توان به عنوان مالچ در زیر درختان میوه استفاده کرد. خاک اره حاوی لیگنین ، کربوهیدرات چوب پیچیده است. باکتری های تجزیه کننده لیگنین از نیتروژن به عنوان ماده مغذی بسیار استفاده می کنند. بنابراین ، لایه بالایی خاک که به مرور زمان با خاک اره مخلوط می شود ، در نیتروژن تخلیه می شود که می تواند منجر به گرسنگی گیاهان برای این عنصر شود.
گام 2
علاوه بر این ، خاک اره خاک را کمی اسیدی می کند. به منظور خنثی سازی این پدیده های منفی و بهره مندی از مالچ پاشی با خاک اره ، توصیه می شود که آنها را با کود نیمه پوسیده ، کمپوست یا مقدار کمی کود ازت معدنی در بهار یا نیمه اول تابستان مخلوط کنید. این مستقیماً از بالا امکان پذیر است - به طور تصادفی ، 20-30 گرم در مترمربع هر بار در فصل. همچنین توصیه می شود هر چند سال یکبار خاک (ترجیحاً آرد دولومیت) را آهک کنید.
مرحله 3
یک جایگزین خوب برای خاک اره ، علفهای هرز از بین رفته یا موییده شده و سایر بقایای گیاهی است که می توان آنها را در دایره های نزدیک به تنه با یک لایه 10-15 سانتی متر قرار داد. آنها همچنین بخار را از سطح خاک کاهش می دهند ، رژیم دما را عادی می کنند ، با گذشت زمان لایه بالایی خاک را با مواد آلی غنی کنید ، جوانه زدن دانه های قاصدک و سایر علف های هرز دشوارتر است. و برخلاف خاک اره ، آنها خود دارای نیتروژن کافی برای باکتری ها هستند و خاک را اسیدی نمی کنند.