بازی دقیق بر اساس یادداشت ها مهم است ، اما به اندازه بداهه نوازی جالب نیست. در اینجا این است - بیان واقعی خود از طریق ابزار. برای اینکه صداهایی که با گیتار تولید می کنید واقعاً هماهنگ و زیبا باشند ، ارزش دارد در تئوری موسیقی که مفهوم بداهه را تفسیر می کند ، فرو بروید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مثل همیشه در سنت بلوز ، همه چیز از مقیاس پناتاتونیک شروع می شود. برای آهنگ های مینور ، این ردیف به شرح زیر است: A، Do، Re، Mi، Sol. این نت ها را می توان به هر ترتیب و در هر ترکیبی پخش کرد - همه اینها هماهنگ به نظر می رسند. البته ، با دانستن مقیاس پنتاتونیک برای یک کلید ، می توانید این ردیف را برای هر کلید دیگر بسازید.
گام 2
برای گسترش مقیاس پنتاتونیک به مقیاس بلوز ، فقط باید دو نت اضافه کنید: Re sharp و G sharp. با این حال ، باید از این دو یادداشت کمی با دقت بیشتری استفاده شود. آنها برای نقش انتقال حرکت به سمت بالا مناسب تر از نت های پایانی هستند که روی ضربان قوی می افتند.
مرحله 3
در مقیاس مینور ، هنوز دو یادداشت وجود دارد - C و F - که می توانند برای بداهه پردازی نیز استفاده شوند. بنابراین ، زمینه تغییرات احتمالی آزاد روی گیتار ترسیم می شود. با حفظ کردن آنها ، می توانید بدون نت بازی کنید و اشتباه نکنید ، همیشه صداهای هماهنگ بیرون بیاورید.
مرحله 4
مطالعه نواختن گیتار با یادگیری قطعاتی از آثار آغاز می شود ، اما نباید در اینجا متوقف شود. خیلی زود متوجه خواهید شد که بسیاری از نویسندگان با استفاده از مجموعه ای از نت ها که قبلاً برای شما آشنا بوده اند ، به صداهای مختلف دست می یابند. سعی کنید نه تنها عملکرد ستاره ها را کپی کنید ، بلکه آن را تحلیل و مطالعه کنید.
مرحله 5
در تسلط بر هنر بداهه نوازی ، تمرینات فنی از قبیل نواختن روی پله های آکورد (نت هایی که به همراه آن نواخته می شوند ، که گام های آکورد فعلی مطابق با الگوهای مختلف ریتمیک هستند) نواخته می شوند.
مرحله 6
بداهه پردازی همیشه مربوط به موسیقی جاز یا بلوز نیست. خیال پردازی رایگان در مورد آثار کلاسیک از علاقه کمتری برخوردار نیست. بداهه نوازی گیتار کلاسیک آسان است: هر قطعه ای را که دوست دارید بردارید و آن را به خوبی تمرین کنید. وقتی می توانید از روی حافظه بازی کنید ، شروع به ساخت انحرافات کوچک کنید ، ملودی را با تغییرات خود تکمیل کنید.
