ویتالی ایوانوویچ کوپیلوف - بازیگر برجسته و برجسته سینمای شوروی و سپس روسی ، که در سال 1980 عنوان هنرمند مردمی RSFSR را دریافت کرد. این اومسک فروتن افتخار فرهنگ روسیه نامیده می شد و ترانه های او در بسیاری از معروف ترین فیلم های شوروی خوانده می شد.
زندگینامه
ویتالی کوپیلوف در زمستان سال 1925 در شهر اومسک به دنیا آمد. دوران کودکی هنرمند آینده قبل از جنگ متوسط و ضعیف بود. در مدرسه ، او در نمایش های آماتور شرکت می کرد ، و جوانی ویتالی تحت تأثیر سال های جنگ قرار گرفت.
با آغاز جنگ جهانی دوم ، خانواده کوپیلوف به نووسیبیرسک نقل مکان کردند. ویتالی جوان برای نزدیک کردن پیروزی به کار قفل سازی در کارخانه رفت و همزمان در نمایش های آماتوری کارخانه شرکت کرد. استعدادهای این پسر با استعداد از چشم دور نماند و هنگامی که خانه اپرا شروع به ترمیم در نووسیبیرسک کرد و این اتفاق در سال 1944 افتاد ، ویتالی ، بهمراه چندین پسر با استعداد دیگر ، بلیط کارخانه را به گروه کر تئاتر فرستادند.
این اولین مدرسه بازیگری برای هنرمند معروف آینده شد. پس از پایان جنگ ، ویتالی وارد دانشکده موسیقی شد ، زیرا پیش از این در مورد آینده خود تصمیم گرفته بود و جایزه شایسته دولتی "برای کار شجاع" را دریافت کرده بود.
نزدیک به دهه پنجاه ، وی عازم لنینگراد شد و در آنجا با موفقیت وارد هنرستان معروف شد. ریمسکی-کورساکوف به کلاسهای آواز مجلسی و انفرادی ، در سال 1954 فارغ التحصیل شد.
حرفه
پس از فارغ التحصیلی از هنرستان ، کوپیلوف به تئاتر کمدی موسیقی لنینگراد دعوت شد و در آنجا فعالیت خلاقیت خود را به عنوان تکنواز آغاز کرد. او در اینجا بود که او تمام عمر خود را کار کرد ، اگرچه فعالیت هایش فقط به تئاتر محدود نمی شد.
در صحنه شوروی ، ویتالی کوپیلوف یک ربع قرن را صرف اجرای یک دوئت با خواننده معروف ولادیمیر ماتوسوف کرد. اساساً خوانندگان آثاری از سولوویوف-سدوف را اجرا می کردند. برای این کار ، او عنوان اولین هنرمند افتخاری (1965) ، و سپس مردم (1980) هنرمند RSFSR را دریافت کرد.
کوپیلوف در بسیاری از فیلم های محبوب شوروی آهنگ اجرا می کرد. این صدای اوست که در فیلم های "وقتی ترانه پایان نمی یابد" (1964) به نظر می رسد ، او در سال 1972 در فیلم "مسائل روزهای گذشته" کفش بازی می کرد و البته در آنجا آواز می خواند ، و آخرین آواز و کار بازیگری در سینما نقش خواننده پاپ "مگنوس" در مجموعه تلویزیونی "خیابان های فانوس های شکسته" بود. در پاییز سال 2012 ، این هنرمند پس از مدتها بیماری در سن پترزبورگ درگذشت.
زندگی شخصی
در همان تئاتری که وی کار می کرد ، ویتالی عشق خود را پیدا کرد - زویا وینوگرادووا همسر او شد ، که بعداً عنوان هنرمند مردمی و افتخاری را نیز دریافت کرد. این هنرمند جوان به مدت دو سال از این دختر مراقبت کرد و سرانجام او با ازدواج با او موافقت کرد و به عنوان یک حمایت و همراه صادق برای زندگی تبدیل شد. زویا آکیموونا هنوز در سن پترزبورگ زندگی می کند و یاد و خاطره همسر معروف خود را حفظ می کند.
