کلمه "مجسمه سازی" در ترجمه از لاتین (sculptura) به معنی "تراش" ، "برش" است. این نوعی هنر زیبا است که بر اساس اصل تصویر حجمی-مکانی ، فیزیکی سه بعدی ساخته شده است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
هدف اصلی تصویر در مجسمه سازی یک شخص است ، کمتر اوقات - حیوانات ، حتی کمتر اوقات - طبیعت و چیزها.
گام 2
مجسمه سازان از زبان مواد طبیعی استفاده می کنند و متناسب با ایده آنها را انتخاب می کنند: سفیدی بی عیب و نقص سنگ مرمر با سختی آن و در عین حال لطافت انتقال بافت پوست انسان را امکان پذیر می کند. گرانیت ، دیوریت ، بازالت برای تجسم فرم های یادبود مناسب است. در برنز ، حرکات پویا کاملاً منتقل می شوند و چوب با متنوعی از بافت و بافت و همچنین گرمای خاص ، جذب می شود.
مرحله 3
این مجسمه با زبان پلاستیک عمل می کند و حجم را با استفاده از کنده کاری یا مجسمه سازی دوباره ایجاد می کند ، هنرمند معمولاً از رنگ واقعی مواد استفاده می کند ، اگرچه گاهی اوقات از رنگ آمیزی نیز استفاده می شود.
مرحله 4
مجسمه سازی دو نوع اصلی دارد: گرد (مجسمه ، نیم تنه ، تندیس ، گروه مجسمه سازی و …) ، در فضا قرار گرفته و به شما امکان می دهد مجسمه را از هر طرف ببینید. و نقش برجسته ، جایی که تصویر روی صفحه ای قرار دارد که پس زمینه آن را تشکیل می دهد. به طور همزمان دارای سه بعدی بودن مجسمه سازی است و در همان زمان مانند نقاشی روی صفحه گسترش می یابد.
مرحله 5
با توجه به محتوا و توابع ، مجسمه ها به بناهای تاریخی ، تزئینی و سه تکه تقسیم می شوند. مجسمه های یادبود برای یک فضای معماری خاص و یک محیط طبیعی طراحی شده اند. آنها برای مخاطبان عام طراحی شده اند و معمولاً در میادین ، خیابان ها و پارک ها قرار می گیرند. مجسمه های سه پایه صمیمی هستند و برای تزئین فضای داخلی ساخته شده اند. ویژگی آنها علاقه به دنیای درونی یک فرد و روانشناسی است. تزئینی - برای تزئین زندگی روزمره و شناسایی بخشهای اصلی معماری استفاده می شود.
مرحله 6
هدف و محتوای یک اثر مجسمه سازی ماهیت ساختار پلاستیکی آن را تعیین می کند ، که این امر در انتخاب مواد تأثیر می گذارد. تکنیک مجسمه سازی به روش پردازش و ویژگی های طبیعی آن بستگی دارد.
