فرهنگ موسیقی اوکراین شبیه زبان روسی است اما چندین ویژگی بارز دارد. ترمبیتا ، بندورا و توربان در میان سازهای ملی اوکراین برجسته هستند.
بندورا معروف ترین ساز اوکراینی است
باندورا نوعی ساز زهی کنده مانند گاسلی است. این یک عرشه چوبی با 25-60 رشته است. بدن باندورا نامتقارن است - گردن کمی در پهلو قرار دارد. بعضی از رشته ها از روی گردن کشیده می شوند و بعضی دیگر مستقیماً به عرشه متصل می شوند. باندورا با چیدن رشته ها با انگشتان شما نواخته می شود. این ساز از لهستان آورده شده است ، اما تغییرات زیادی در اوکراین به دست آورد. قصه ها ، افکار و تصنیف های سرگردان سرگردان برای باندورا اجرا می شد. این استفاده از یک ساز موسیقی به عنوان همراهی هنرهای عامیانه تا قرن 20 غالب بود. تنها پس از دهه 1940 بود که آثار حرفه ای ویژه باندورا ظاهر شد.
اولین باندورا فقط 12-20 رشته داشت ، اما با گذشت زمان آنها در پیچیدگی رشد کردند و اندازه آنها افزایش یافت. به همین دلیل ، همه اشیا bul حجیم "باندورا" نامیده می شدند.
توربان - رباب اوکراینی
توربان مانند باندورا به نظر می رسد ، اما بدن آن متقارن است. دارای بدنی بیضی و گردن بلندتر از بندوراست. تعداد رشته های توربان از 30 تا 60 متغیر است. رشته های باس بر روی یک سر اضافی - یک توروس - که در سر اصلی قرار دارد کشیده شده اند. این ساز در قرن 17-18 گسترش یافت و در اعیاد اوکراین بسیار محبوب بود. نواختن توربان بسیار دشوار بود - نوازنده همزمان برخی از سیمها را به بدن فشار می داد ، و دیگران را با انگشتان خود فشار می داد. ساخت این ابزار نیز بسیار گران بود. بنابراین ، محبوبیت توربان به آرامی کاهش یافت و سرانجام در قرن بیستم از لیست سازهای کنسرت خارج شد.
واسیلی شوچنکو یکی از آخرین نوازندگانی بود که به اجرای توربان پرداخت. ساز وی در موزه فرهنگ موسیقی به نام M. I نگهداری می شود. گلینکا
Trembita - ساز بادی رنگارنگ
ترمبیتا در جنوب غربی اوکراین ، در منطقه کارپات ها توزیع شد. به نظر می رسد این ساز اصلی مانند یک لوله چوبی بلند است که در پوست درخت درخت توس پیچیده شده است. در اواخر ، لوله کمی منبسط می شود. طول ترمبیتا می تواند تا 4 متر باشد. میزان صدای ساز به اندازه صدای جیرجیرک وارد شده در انتهای باریک و همچنین به مهارت خود نوازنده بستگی دارد. قابل ذکر است که معمولاً تربیتا فقط از آن درختانی ساخته می شود که توسط صاعقه برخورد کرده است. ایجاد آن به مهارت خاصی نیاز داشت ، زیرا دیواره های دستگاه نباید بیش از 7 میلی متر باشد. صدای لرزش برای چندین کیلومتر شنیده می شود ، بنابراین از چوپانان کارپات به طور گسترده ای برای اطلاع رسانی در مورد وقایع مختلف استفاده می شود. ترمبیتا هنگام تشییع جنازه و عروسی نیز نواخته می شد. اکنون این ساز در گروه های محلی استفاده می شود و گاهی اوقات در ارکستر نواخته می شود.
