پس از جنگ ، فیلمبرداری به طور فعال شروع به توسعه کرد. بیشتر و بیشتر ستاره های جدید مخاطب را با استعداد خود متحیر می کنند. از جمله مشاهیر می توان به هنرپیشه دیرک بوگارد اشاره کرد.
مخاطبان اولین کارهای این مجری انگلیسی را به خاطر نمی آورند ، اما از سال 1963 زندگی حرفه ای این هنرمند مشهور به سرعت رشد می کند به طوری که همه شروع به صحبت در مورد او می کنند.
آغاز کار حرفه ای فیلم درخشان
یک انگلیسی با اصالت بلژیکی-هلندی ، درک ژول گاسپارد اولریک نیوان ون در بوگارد ، در 28 مارس 1921 متولد شد. پدرش هنرمندی بود که به عنوان سردبیر هنری در روزنامه معروف لندن تایمز کار می کرد. مادر دیرک بازیگر اسکاتلندی بود. والدین تحصیلات بسیار خوبی به فرزندشان داده اند.
وی از آکادمی هنرهای پلی تکنیک ، آکادمی سلطنتی فارغ التحصیل شد. در طول تحصیل ، این بازیگر آینده در تئاترهای شهرهای کوچک شرکت می کرد. مدتی به عنوان یک هنرمند کار کرد. با شروع جنگ جهانی دوم ، دیرک در نبردها شرکت کرد ، و در خاور دور بود.
پس از سربازی ، مرد جوان به خانه بازگشت. دوستان سابق قبلاً موقعیتی کسب کرده اند ، آنها به بوگارد کمکی نکردند. و کار در تئاتر به سختی پیدا شد. بالاخره پسر خوش شانس شد. برای شغل رادیویی به او پیشنهاد کار در شرکت رنک داده شد. بعد از اینکه او برای کار در یک استودیوی فیلم رفت.
این هنرمند با اپیزودهای کوچک فیلمبرداری را آغاز کرد. او در "روزی روزگاری ولگرد همجنسگرایان بود" ، "در نمایشگاه می بینیم" ، "با جنایت می رقصید" ظاهر شد.
مدتهاست که تصاویر فراموش شده اند ، اما محبوبیت آنها بسیار زیاد بوده است. اولین نقش اصلی "چراغ آبی" در سال 1950 بود. افسر پلیس دیکسون در یکی از وظایف خود کشته شد. مقصر پنهان شدن است. کل پلیس درگیر دستگیری او است. دنیای جنایتکار قدیمی ، که از رشد کنترل نشده جرم در بین جوانان ناراضی است ، نیز آزار و شکنجه را آغاز می کند. آخرین شریک میچل مقتول مهاجم را پیدا می کند و دستگیر می کند.
جلسه موفقیت آمیز با کارگردان جوزف لوسی. خلاقیت مشترک دلیل تولد هنرمند با استعداد دیرک بوگارد بود. آنها در فیلم ببر خفته ، خادم ، تصادف بازی کردند. پس از نمایش برتر ، مجری مشتاق مورد تقاضا قرار گرفت.
قهرمانان نمادین
تقریباً همه شخصیت های بوگارد با درجه خستگی شدید با خواسته ها ، دوگانگی و عقده های برآورده نشده متمایز بودند. در پس زمینه همه ترس ها ، توانایی های بازیگر کاملاً برجسته بود. او همکاری با لوچینو ویسکونتی را خوش شانسی خواند. این کارگردان این هنرمند را برای بازی در نقش فردریش بروکمان در فیلم "لعنتی" در سال 1970 دعوت کرد. قهرمان بازیگر مردی بلند پرواز است ، او با قاطعیت به قدرت می رسد و اجازه نمی دهد کسی مانع راه او شود.
اثر بعدی نقاشی معروف "مرگ در ونیز" بود. در سال 1971 اکران شد. دیرک آهنگساز تنها شد. در یک استراحتگاه در لیدو ، او خود را زیر طلسم پسری از لهستان دید. کار بسیار سختی بود. بعد از او ، این هنرمند حاضر به بازیگری نشد.
لیلیانا کاوانی با زحمت فراوان موفق شد بوگارد را ترغیب کند تا در پروژه خود بازی کند. در سال 1974 "باربر شب" نمایش داده شد. بحث در مورد تازگی بسیار پر سر و صدا بود.
دیرک اغلب نقش شخصیت های همجنسگرا را بازی می کرد. درباره رمان های این هنرمند چیزی مشخص نیست. اما پدرش بیش از یک بار حدس زد که پسرش تمایلاتی را انتخاب کرده است که در جامعه کاملاً پذیرفته نشده است ، زیرا او با چنین نقش خطرناکی موافقت کرده است. در اواسط دهه شصت ، دیرک به همراه شریک و مدیر خود فورسوود به جنوب فرانسه نقل مکان کرد. این هنرمند چندین سال را در پرووانس گذراند.
در سال 1983 ، این هنرمند به همراه یك دوست بیمار دوباره به انگلیس بازگشت. در آنجا ماند تا اینکه تونی از دنیا رفت. با این حال ، رابطه واقعی آنها با یکدیگر برای همیشه ناشناخته باقی ماند. دیرک هرگز تشکیل خانواده نداد. رابطه او با زنان اغلب عاشقانه نبود ، بلکه دوستانه بود. شخصیت بوگارد همیشه مرموز باقی مانده است. او شخصیت آزادی و خلاقیت ناب شد.
این هنرمند سالهای آخر خود را به تنهایی در خانه ای کوچک در جنوب فرانسه گذراند. وی در کشت انگور و زیتون فعالیت داشت. این بازیگر با استعداد به نویسنده ای با استعداد یکسان تبدیل شده است. وی شانزده کتاب خلق کرد. از این تعداد ، شش داستان ، بقیه خاطرات و آثار زندگی نامه بودند. آنها درباره زندگی هنری این هنرمند چیزهای زیادی می گویند ، راز پنهانی در زمان حیات او.
اتمام یک حرفه
در سال 1977 ، دیرک پذیرفت که در فیلم معروف "Providence" به آلن رنه ایفای نقش کند. او دوباره استعدادی شگفت انگیز را به اثبات رساند و ثابت کرد که حتی می تواند ناسازگارها را در یک کل ترکیب کند.آخرین آثار شامل نقاشی "ناامیدی" بر اساس کار ناباکوف است. اولین بار در سال 1978 به نمایش درآمد. در آن بوگارد قهرمان یک مهاجر روسی در آلمان شد.
مجری که دچار حمله قلبی شد برای بازگشت سلامتی خود به انگلستان نقل مکان کرد. تاورنیر کارگردان به او نزدیک شد و او را ترغیب کرد که در نوستالژی پدر بازی کند. در سال 1990 ، این هنرمند باشکوه برای آخرین بار در معرض دید عموم قرار گرفت.
درباره پیشرفت فیلمنامه ، کارولینای فیلمنامه نویس جوان این فرصت را داشت که برای بازدید دوباره از پدرش به شهر ساحلی بیاید. او چندین مورد خود را در کنار پدر یا مادری که در بیمارستان بستری است سپری می کند. در این مدت ، زن ایرلندی از پدرش هر آنچه را که به دلیل غیبت مکرر در کودکی وی نمی توانست دریافت کند ، دریافت می کند.
در سال 1992 بوگارد شوالیه شد. وی در 8 مه سال 1999 درگذشت.
یک هنرمند بزرگ در زندگی خود شهرت بسیار خوبی برای خود ایجاد کرده است ، او به شناخت و عشق مخاطب دست یافته است. با این حال وی به دلیل سهم خود در پیشرفت سینما حتی یک جایزه هم نداشت. دلیل آن این است که همه کارهای مجری درخشان بسیار جلوتر از زمان خود بودند. تنها جایزه مادام العمر جایزه BAFTA بهترین بازیگر نقش اول زن انگلیس بود.
