122 امپراطور میجی حدود 45 سال ، تا سال 1912 (یعنی تا زمان مرگ) ، بر سرزمین طلوع خورشید حکومت کرد. و این زمان به زمان تغییرات سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی جهانی در ژاپن تبدیل شد. در نتیجه ، این کشور جزیره ای به پیشرفته ترین قدرت در اقیانوس آرام تبدیل شده است. بسیاری از ژاپنی ها به وقایع دوران میجی افتخار می کنند و البته حق این کار را دارند.
به قدرت رسیدن میجی و برخی اصلاحات مهم
امپراطور میجی فرزند امپراطور کومه ای توسط یکی از کنیزهای شرافت خود بود. وی در نوامبر 1852 متولد شد. و هشت ماه بعد ، "کشتی های سیاه" به فرماندهی ناو معروف آمریکایی متیو پری وارد خلیج ادو شدند. اسکادران پری از دو هزار ملوان تشکیل شده بود و به توپهایی مجهز بود که بمب های انفجاری شلیک می کردند.
ژاپنی ها با دیدن این کشتی ها دریافتند که در بسیاری از جنبه ها از "گایجین ها" عقب مانده اند (به اصطلاح خارجی ها در ژاپن خوانده می شوند) و این ، در واقع ، شکل چهره ای مانند Meiji را از قبل تعیین کرده است. وی در 3 فوریه 1867 به تخت سلطنتی گل داودی نشست - این روز نه تنها برای زندگی نامه شخصی وی ، بلکه همچنین برای تاریخ کل کشور مهمترین روز بود. در ابتدا ، سلطنت میجی کاملاً رسمی و نمادین بود ، اما سپس او توانست به قدرت کامل دست یابد و سهم بسزایی در اصلاح ژاپن داشته باشد.
در سال 1869 ، میجی فرمانی را برای انتقال پایتخت از کیوتو به ادو امضا کرد و سپس به ادو توکیو تغییر نام داد. تا سال 1871 ، امپراتور از شر همه دایمیوهای مدعی استقلال خلاص شد (دایمیو - بزرگترین فئودال ها ، والیان استان ها). و وی خود استان ها را به استان تبدیل کرد که اکنون مجبور بودند از مقامات مرکزی کاملاً اطاعت کنند.
سپس اصلاحات ارضی انجام شد ، که مالکیت خصوصی زمین ها را ایجاد کرد ، پارلمانی ایجاد شد ، خدمت سربازی جهانی ، بدون توجه به طبقه ، و غیره برقرار شد. کشور به سرعت در حال مدرن شدن بود. در سال 1872 ، اولین خط آهن در ژاپن با مشارکت مهندسان غربی ساخته شد. لوکوموتیوها از دنیای قدیم آورده شده اند و کار بر روی پروژه ساختمان ایستگاه در ایالت ها انجام شده است. خود امپراطور اولین کسی بود که حمل و نقل جدید را امتحان کرد.
میجی - حاکمی که مانند دیگران نیست
پس از سال 1873 ، ظاهر امپراطور به طرز محسوسی تغییر کرد و او به لباس فرم متناسب با مدل اروپایی تغییر یافت ، موهای خود را کوتاه کرد و سبیل رشد داد. در پی او ، درباریان نیز لباس و تصویر خود را تغییر دادند. میجی اولین حاکمی شد که اجازه داد دو تا از پرتره های او نقاشی شود. علاوه بر این ، وی شخصاً در برخی از مراسم عمومی شرکت می کرد. امپراطورهای گذشته این کار را نمی کردند: اعتقاد بر این بود که نگاه کردن به آنها ، فرزندان خدایان باستان ، برای انسانهای خطرناک است ، گویی می توانند کور شوند.
میجی همچنین از نظر تفاوت با اسلاف خود از این جهت که در میهمانی های اجتماعی تنها با همسر قانونی خود ظاهر می شد. یک بار حتی مطابق با آداب و رسوم غربی و خلاف آداب و معاشرت ژاپنی ، دست در دست همسر خود راه می رفت. اما نباید فکر کرد که میجی مردی تک همسر بود - او یک حرمسرا کاملا صیغه ای نگه داشت.
و میجی علاقه زیادی به شعر داشت و در تمام عمر شعر خود را در ژانرهای سنتی برای سرزمین طلوع خورشید می سرود. بهترین نمونه های خلاقیت شاعرانه او امروز طرفداران خود را دارند.
میجی به عنوان یک حاکم به طور کلی محبوب مردم او بود. این واقعیت زیر را اثبات می کند: وقتی شاهنشاه درگذشت (و این اتفاق در ژوئیه 1912 رخ داد) ، میلیون ها نفر از سراسر ژاپن برای خداحافظی از میجی به پایتخت رفتند. این اولین مورد از این دست در تاریخ دولت بود: پیش از این ، فقط نزدیکان به حاکمان در مراسم خاکسپاری حضور داشتند.
