آنتوان هنری بکرل نه تنها محققی بود که سهم بسزایی در کشف و مطالعه تعدادی از پدیده های جسمی داشت. وی به طور فعال در امر تدریس مشارکت داشت ، دانش آموزان با استعدادی را که به کار خود ادامه می دادند پرورش داد. در سال 1908 بکرل و کوری ها برای کشف پرتوزایی جایزه نوبل را از آن خود کردند.
از زندگی نامه دانشمند
برنده آینده نوبل فیزیک در 15 دسامبر 1852 در پایتخت فرانسه متولد شد. پدربزرگ و پدر بکرل دانشمندان برجسته ای بودند ، آنها در آکادمی علوم فرانسه بودند. هر دو در زمان های مختلف در موزه تاریخ طبیعی پاریس تدریس می کردند.
آنتوان هانری تحصیلات متوسطه خود را در لیسه معتبر لوئی بزرگ دریافت کرد. در سال 1872 تحصیلات خود را در مدرسه پلی تکنیک متروپولیتن آغاز کرد. دو سال بعد ، مرد جوان به م institutionسسه آموزشی دیگری - مدرسه عالی پل ها و جاده ها - منتقل شد. در اینجا او با پشتکار مهندسی را مطالعه کرد ، سپس به تدریس و تحقیق پرداخت.
کار علمی بکرل آغاز شد
در سال 1875 بکرل به تأثیرات نیروهای مغناطیسی بر نور قطبی علاقه مند شد. یک سال بعد ، او قبلاً به طور فعال در تدریس در Ecole Polytechnique در پایتخت فرانسه مشارکت داشت.
در سال 1877 ، آنتوان مدرک مهندسی گرفت و کار فعال خود را در دفتر ملی پل ها و جاده ها آغاز کرد. متعاقباً بکرل پدرش را در موزه تاریخ طبیعی یاری کرد و این فعالیت را با تدریس ترکیب کرد.
آنتوان هنری با همکاری پدرش مجموعه ای از نشریات را در مورد دمای کره زمین طی چهار سال تهیه کرد. در سال 1882 ، او تحقیقات خود را در مورد نور قطبش به پایان رساند و تحقیقات خود را در زمینه لومینسانس آغاز کرد.
در اواسط دهه 80 قرن نوزدهم ، بکرل روشی را برای تجزیه و تحلیل طیفها ، مجموعه امواج نور ایجاد کرد. در سال 1888 ، دانشمند دکتر علوم شد. درجه علمی به بکرل از دانشکده علوم طبیعی دانشگاه پاریس اعطا شد. موضوع پایان نامه جذب نور در ساختارهای بلوری بود.
پس از مرگ پدر ، آنتیوان کار خود را برعهده گرفت و ریاست بخشی در موزه علوم طبیعی را عهده دار شد. اندکی بعد ، وی مقام قابل احترامی به عنوان مهندس ارشد در دفتر پل ها و جاده ها ، که مدت هاست او را می شناخت ، دریافت کرد و در همان زمان به ریاست گروه فیزیک دانشکده پلی تکنیک پرداخت.
مطالعه اشعه ایکس و کشف رادیواکتیویته
در سال 1895 ، رونتگن تابشی را کشف کرد که بعداً اشعه ایکس نامیده شد و دارای قدرت نفوذ بالایی بود. بکرل تصمیم گرفت آزمایش کند که آیا ماده درخشان توانایی تابش چنین اشعه هایی را دارد یا خیر. برای چندین ماه ، دانشمند آزمایشات زیادی را با بسیاری از مواد لومینسانس انجام داد و دریافت که ترکیبات اورانیوم به طور خود به خود تشعشع منتشر می کنند. پدیده مرموز ذاتی اورانیوم را پرتوهای بکرل می نامند.
ماریا کوری ، دانش آموز بکرل ، دریافت که همان اشعه ها رادیوم ساطع می کنند و به پرتوها نام "پرتوزایی" می دهند. در سال 1903 ، زوج کوری و بکرل جایزه نوبل را دریافت کردند که به دلیل کشف رادیواکتیویته خود به خود دریافت کردند.
زندگی شخصی بکرل
بکرل در سال 1874 ازدواج کرد. برگزیده وی لوسی زوئه ماری جامن بود که پدرش استاد فیزیک بود. چهار سال بعد ، همسر بکرل در هنگام زایمان درگذشت و شوهرش پسری به جا گذاشت. این پسر ژان نام داشت ، بعداً او نیز فیزیکدان شد.
در سال 1890 آنتوان هانری دوباره ازدواج کرد. لوئیز دسیرا لوریر همراه او در زندگی شد.
دانشمند مشهور در 25 آگوست 1908 در سفر به املاک خانوادگی همسرش درگذشت.
