مدتهاست که افراد سعی در قضاوت در مورد دنیای درونی شخص دارند. فیزیولوژیست های مدرن حدس نمی زنند ، اما بر اساس داده های آماری است ، بنابراین مشاهدات آنها می تواند بسیار جالب باشد.
قرارگیری لوب فوقانی این اندام در سطح چشم به دیگران در مورد ذهن پر جنب و جوش ، فعالیت و توانایی شگفت انگیز در پیش بینی وقایع اشاره دارد. اگر قسمت بالای گوش به خط ابرو نزدیک باشد ، به احتمال زیاد ، فرد کند است و از لذت های جسمی زندگی دور نمی شود. ارتفاع مختلف گوش نشان می دهد که صاحب آنها بحث های داغ را دوست دارد و در گرما ، اغلب منطق را فراموش می کند.
گوش های بیرون زده می توانند مهر و موم ستیزه جویی ، تمایل به انجام ابتدا و سپس تأمل باشند. برعکس ، اندام های شنوایی به سر فشرده می شوند؟ این نشانه یک فرد منطقی ، مسئولیت پذیر و عجول است.
گوش های کوچک به معنای ذهن کم عمق هستند. اگر محور گوش ها به عقب متمایل شود ، این ممکن است نشان دهنده تحریک پذیری ، رفتار انفجاری و ناتوانی در کنترل فرد در شرایط دشوار باشد. این واقعیت که عرض گوش بیشتر از قد آن است ، ضعف آن را نشان می دهد. وقتی عکس این قضیه صادق باشد ، می توان یک هسته محکم را در گفتگو متصور شد.
عدم وجود پیچش یا حلقه زنی در گوش به معنی قابل توجه بودن ، مشکل در تمرکز است. حفره بزرگی از پوسته ، و یک لوب گرد و مرتب - با حساسیت شدید ، صداقت تا آسیب شناسی و حساسیت را نشان می دهد. لوبی که کاملا از سر جدا شده نشانه ستیزه جویی است و لوبی که با زاویه 90 درجه به هم متصل شود علامت دوستی است.