مردم از زمان باستان تاکنون بازی های نقش آفرینی داشته اند. بسیاری از آیین ها ریشه در بازی های نقش آفرینی دارد. چنین بازی هایی برای کودک لازم است - او یاد می گیرد در آنها زندگی کند. اما بازی های نقش آفرین برای بزرگسالان و حتی بزرگسالان ضروری است. جای تعجب نیست که آنها در چند دهه گذشته بسیار محبوب شده اند. نقش آفرینی مدلی از یک وضعیت خاص است. این مدل توسط گروهی از افراد اجرا می شود و موفقیت بازی به اقدامات هر یک بستگی دارد.
لازم است
- جزئیات لباس یا لباس
- کتاب یا فیلم براساس طرح بازی
دستورالعمل ها
مرحله 1
یک دنیای بازی بسازید. زمان و مکانی را که بازی در آن برگزار می شود تعیین کنید. برای بازی های کودکان ، زمان و مکان توسط معلم یا توسط خود شرکت کنندگان تعیین می شود ، دقیقاً در مورد اینکه در کجا و چه چیزی بازی می کنند و همچنین طرح مورد نظر توافق کرده اند. برای بازیکنان بزرگسال ، زمان و مکان این عمل توسط استاد تنظیم شده است.
گام 2
هدف بازی را تعیین کنید. شخصیت های شخصیت ها و روش های عملکرد آنها به این بستگی خواهد داشت. چهار نوع بازی مشترک برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد: نمایش دراماتیک ، جنگ ، رمز و راز و شبیه سازی. کودکان عملا بازی های افراطی انجام نمی دهند. به یاد داشته باشید که هدف در بازی اختیاری است ؛ برای بسیاری از RPG ها ، نقش آفرینی از اهمیت بیشتری برخوردار است.
مرحله 3
برای بازی موفقیت آمیز روی یک قطعه ادبی ، کتاب را حتما بخوانید. اگر برای یک دوره تاریخی بازی دارید - شاید این دوره را با جزئیات بیشتر ، آداب و رسوم ، لباس ها ، نگرش مردمی که در آن زمان زندگی می کردند ، مطالعه کنید. خود را در جای آنها تصور کنید
مرحله 4
اگر بازیکنان و نه GM آن را انجام می دهند ، خطوط داستانی را ایجاد کنید. کودکان معمولاً توافق می کنند که دقیقاً چه چیزی بازی می کنند ، چه کاری می توانند و نمی توانند انجام دهند. بزرگسالان در واقع همان کار را می کنند.
مرحله 5
درباره قوانین بازی بحث کنید. اقدام در چارچوب قوانین ضروری است ، اما از هر نظر دیگر معمولاً به بازیکن آزادی کامل داده می شود. کیفیت شرط بندی فقط به او بستگی دارد.
مرحله 6
شاید با دقت بیشتری ظاهر و ویژگی های گفتار شخصیت خود را تصور کنید. در صورت لزوم لباس درست کنید. پیش از این موافقت کنید که آیا به یک مورد کامل نیاز دارید یا می توانید خود را به برخی از جزئیات محدود کنید. برای بازی های کودکان ، جزئیات لباس یا توسط معلم از قبل آماده می شود ، یا بچه ها خودشان آنها را از وسایل بداهه درست می کنند. به بازیکنان بزرگسال نیز توصیه می شود که همین کار را انجام دهند.
مرحله 7
تصور کنید که شخصیت شما در شرایط مختلفی که طبق این قوانین در بازی امکان پذیر است چگونه عمل می کند. وقتی که این یا آن اثر ادبی یا فیلم پخش می شود ، یک طرح سخت فقط در یک بازی تئاتری وجود دارد. در سایر موارد ، شرایط بازی نه تنها به استاد بستگی دارد ، بلکه تا حدود زیادی به خود بازیکنان بستگی دارد.
مرحله 8
گم نشوید اگر یکی از شخصیت ها مطابق نقشه عمل نکند. سعی کنید بداهه پردازی کنید ، اما مطابق با قوانین است. این شما هستید که می توانید طرح را به حالت قبل برگردانید یا آن را در جهت دیگری توسعه دهید.
مرحله 9
بعد از بازی ، اگر همه کارها را آنطور که باید انجام دادید ، آنالیز کنید. معمولاً بازیکنان یک "debriefing" انجام می دهند ، اما اگر ناگهان این اتفاق نیفتد - خودتان تعیین کنید که چگونه بازی کردید و چه کارهایی باید انجام شود تا بازی بعدی از بازی قبلی بدتر نباشد یا موفقیت آمیزتر باشد.
