با یادآوری احساساتی که هنگام تماشای فیلم یا کارتون در یک سینمای سه بعدی به وجود آمد ، ممکن است بخواهید 3D در خانه داشته باشید. اما این نیاز به خرید تلویزیون های سه بعدی گران قیمت و عینک های سه بعدی دارد. اما یک گزینه برای مشاهده عکس ها / فیلم های سه بعدی در یک مانیتور معمولی وجود دارد ، این عینک های به اصطلاح anaglyph 3D هستند که بسیار ارزان ترند ، اما شما می توانید آنها را خودتان بسازید.
لازم است
- - قاب شیشه های پلاستیکی (یا مقوا)
- - فیلم شفاف از نشان (یا پلاستیک شفاف)
- - نشانگرهای رنگ قرمز و آبی
- - چسب
دستورالعمل ها
مرحله 1
شما باید یک قاب انتخاب کنید. اگر عینک آفتابی غیرضروری قدیمی دارید ، می توانید آن را بگیرید. اگر موردی وجود ندارد ، می توانید از مقوای ضخیم یک قاب درست کنید. می توانید الگوی یک قاب خانگی را در اینترنت پیدا کنید.
گام 2
حالا شما باید لنزها را بسازید. مواد لنز می تواند از پلاستیک شفاف سفید یا فیلم نشان باشد. اگر از یک قاب پلاستیکی (از عینک آفتابی) استفاده کرده اید ، باید همان لنزها (اندازه و شکل) را از مواد لنز انتخابی خود برش دهید. اگر از یک قاب مقوایی استفاده کرده اید ، لنزها باید کمی بزرگتر از شکافهای قاب باشند (به طوری که می توان لنزها را به قاب چسباند)
مرحله 3
پس از تصمیم گیری در مورد قاب و ساخت لنزها ، باید آنها را رنگ کنید. برای این کار می توانید از نشانگرها استفاده کنید. عینک آناگلیف در رنگ های مختلفی وجود دارد: قرمز-آبی ، زرد-سبز. من توصیه می کنم عینک قرمز و آبی تهیه کنید ، زیرا این رایج ترین نوع عینک آناگلیف است که در وهله اول عکس و فیلم زیر آن گرفته می شود. اما هنگام ساخت چنین عینک های سه بعدی ، باید در نظر داشت که هر رنگ متعلق به چشم خود است. در این حالت رنگ قرمز برای چشم چپ و رنگ آبی برای سمت راست است.
مرحله 4
مرحله آخر کار ما قرار دادن (چسب) لنزها در قاب است. اکنون می توانید تماشای فیلم ها یا کارتون های سه بعدی را شروع کنید!
مرحله 5
کمی اطلاعات در مورد تفاوت شیشه های مقوایی با عینک های پلاستیکی. واقعیت این است که شیشه های ساخته شده در قاب های پلاستیکی دوام بیشتری دارند ، در حالی که عینک های مقوایی خیلی زود چروک و شکسته می شوند. در تماشای سه بعدی ممکن است عرق نیز در صورت شما ظاهر شود. این امر به ویژه هنگام مشاهده 3D برای اولین بار بیشتر به چشم می خورد.
