نیکولای نیکولایویچ ارمنکو پسر نیکولای نیکولایویچ ارمنکو است ، بنابراین در محیط بازیگری او را "جوان تر" می نامیدند
زندگی نامه نیکولای از سال 1949 در شهر وایتبسک بلاروس آغاز می شود. مامان گالینا اورلووا و پدرش هنرمندانی بودند که بسیار با احترام بودند ، ظاهراً به این دلیل انتخاب حرفه برای ارمنکو جونیور واضح بود.
برای اولین بار کولیای کوچک وقتی پنج سالش هم نبود روی صحنه رفت: او بیش از حد بازی کرد و به طور اتفاقی در حالی که والدینش در این نمایش بازی می کردند در مقابل تماشاگران ظاهر شد. تماشاگران از خنده فرو رفتند - این کودک بسیار خودجوش بود.
به هر حال ، در مدرسه ، او یک نام مستعار داشت - "هنرمند" ، و از نظر آرامش تفاوتی نداشت ، زیرا شخصیت او لوس بود. او علوم دقیق را دوست نداشت و مادرم این را نشانه شخصیت خلاق می دانست.
این به زودی تأیید شد: در سال 1967 ، نیکولای ارمنکو جونیور وارد VGIK شد. تحصیل او برای او آسان نبود - او از ولایت خود شرم داشت و به همین دلیل رفتار پرخاشگرانه و غیر دوستانه ای داشت. او حتی مشروب می نوشید و مواد مخدر را امتحان می کرد ، در یک فضای بازیگری جوان بسیار ناراحت بود.
نیکولای ارمنکو جونیور در سینما
یک شانس خوش شانسی همه چیز را تغییر داد: معلم سرگئی گراسیموف از هنرمند جوان دعوت کرد تا در فیلم "کنار دریاچه" بازی کند. در آنجا ارمنکو با واسیلی شوکشین که او نیز در این فیلم بازی می کرد آشنا شد. نیکولای با نقش فوق العاده کنار آمد.
ارمنکو در چندین فیلم دیگر از گراسیموف بازی کرد و سپس بهترین ساعتش فرا رسید: تیراندازی در فیلم "قرمز و سیاه" با بازی جولین سورل. بازی این بازیگر جوان تأثیر خیره کننده ای بر تماشاگران ایجاد کرد و نقش یک قهرمان عاشق در او محکم نهفته بود.
با این حال ، شخصیت سرسخت او به نیکولای کمک کرد تا نقشی کاملا متفاوت در فیلم اکشن دزدان دریایی قرن بیستم بازی کند. کارگردان نمی خواست او را به عنوان مهندس ارشد کشتی بگیرد اما بازیگر آن را قبول نکرد. تمرینات خوب ورزشی و عملکرد ناپسند ارمنکو به او کمک کرد: او برای نشان دادن قدرت خود ، روی صحنه دقیقاً یک سانتالو انجام داد و او را به این نقش واگذار کردند. در این فیلم ، او سخت ترین شیرین کاری ها را خودش انجام داد.
"دزدان دریایی قرن بیستم" به یک احساس واقعی در سینمای شوروی تبدیل شد و نیکولای ارمنکو در سال 1981 به عنوان بهترین بازیگر سال انتخاب شد.
سپس ارمنکو خود تعجب کرد که بازی دشوار "قرمز و سیاه" چندان مورد استقبال تماشاگران قرار نگرفت و مکانیکی که "فقط شلیک می کند و شنا می کند" مورد علاقه عموم مردم است. به هر حال ، از آن زمان به بعد ، محبوبیت بازیگر جوان فقط افزایش یافته است.
پس از آن فیلم های کم محبوب تری با مشارکت نیکولای ارمنکو وجود نداشت: "شکار تزار" و "در جستجوی کاپیتان گرانت". بسیاری از فیلم های خوب از جمله پسر کارگردان برای پدر وجود داشت که وی در کنار پدر یا مادر معروف خود بازی می کرد. در مجموع ، 52 نوار در فیلم نویسی او وجود دارد.
زندگی شخصی نیکولای ارمنکو جونیور
بسیاری از دختران جوان خوش تیپ را دوست داشتند ، اما او لیودمیلا تیتووا را که در VGIK کار می کرد انتخاب کرد. آنها ازدواج کردند و 25 سال زندگی کردند ، لودمیلا دخترش اولگا را به دنیا آورد که بازیگر در آن نقش داشت.
زن دوم نیکولای ارمنکو مترجم تاتیانا ماسلنیکووا ، همسر عادی است. وی همچنین دخترش را که به او تاتیانا گفته بودند به دنیا آورد.
سومین زن در زندگی نیکولای هنگام فیلمبرداری "پسر برای پدر" ظاهر شد - این دستیار کارگردان لیودمیلا بود. آنها قصد ازدواج داشتند اما مرگ غیر منتظره نیکولای ارمنکو همه برنامه ها را خراب کرد.
وی در 27 مه 2001 ، به معنای واقعی کلمه یک سال پس از مرگ پدر درگذشت. علت رسمی مرگ سکته مغزی بود.
جوایز نیکولای ارمنکو جونیور:
1980 - جایزه لنین کومسومول
· 1981 - بهترین بازیگر نقش اول مرد در سال 1981 برای نقش مکانیک در فیلم "دزدان دریایی قرن XX" (نظرسنجی مجله "صفحه نمایش شوروی").
1983 - هنرمند ارجمند RSFSR
1994 - هنرمند خلق فدراسیون روسیه
