روش بافت ماکرامه برای بسیاری از زنان سوزن دوز امروزی آشناست. و اگرچه این هنر از گذشته های دور به وجود آمده است ، اما تا به امروز به روشی مناسب و اصلی برای تزئین خانه ها و وسایل لباس باقی مانده است.
Macrame تکنیکی به اصطلاح گره بافی است که جای گره ساده و ابتدایی را گرفت. نام "ماکرامه" از ریشه عربی است ؛ این کلمه را می توان به عنوان "حاشیه" یا "توری" ترجمه کرد. در بعضی از کشورهای اروپایی ، ماکرامه در نیمه دوم هزاره اول گسترش یافت ، اما این روش فقط پس از اواسط هزاره دوم مورد استفاده گسترده قرار گرفت.
با کمک ماکرامه ، زنان سوزن دوز در گذشته نه تنها وسایل تزئینی منحصر به فرد برای لباس ایجاد می کردند ، بلکه برای وسایل منزل ، مبلمان و حتی آلات موسیقی نیز پوشش غیرمعمول می بافتند. حتی نمایندگان خانواده های اصیل از لباس های تزئین شده با نخ های طلا استفاده می کردند که به لطف تکنیک گره بافی شکل های عجیبی به خود گرفتند.
Macrame از طیف گسترده ای از مواد بافته شده است. این می تواند طناب های ساده ساخته شده از کتان ، کنف یا مواد مصنوعی ، نخ های طلا ، نخ دندان ، ابریشم ، سوتاچ باشد. برای تکنیک گره زدن ، نخ هایی که تا حد ممکن محکم پیچ خورده اند ، مناسب هستند. اگر نخ ها به اندازه کافی محکم نپیچند ، نقش برجسته و الگوی محصول مشخص نیست و خود محصول خیلی زود فرسوده می شود و شکل اصلی خود را از دست می دهد. گره های مورد استفاده برای بافتن ماکرامه نه تنها مخصوص این صنعت به وجود آمده است ، بسیاری از آنها به دلیل ترکیب منحصر به فرد آنها از قدرت و زیبایی ، از ملوانان گرفته شده است.
بافندگی ماکرامه در میان زنان سوزن دوز بسیار محبوب است زیرا به ابزار و ابزار پیچیده ای نیاز ندارد. معمولاً برای بافت گره دار ، علاوه بر نخ ، فقط انگشتان زبردست برای بافتن نخ ها و محکم شدن گره ها لازم است. برای ماکرامه ، پین ها برای محکم کردن قسمت تمام شده محصول و قلاب های قلاب بافی معمولی مفیدتر هستند. همچنین ، برای تسهیل روند بافت ماکرامه ، رذایل خاصی وجود دارد که به آنها گیره می گویند.
