میکروفون یک وسیله ضروری و دقیق در ضبط صدا است ، دارای انواع مختلفی است و بنابراین راحت است ، اما در عین حال به کار بسیار دقیق نیاز دارد ، شروع با نصب و پایان دادن به پردازش نهایی موسیقی ضبط شده.
دستورالعمل ها
مرحله 1
میکروفن را بر اساس حساسیت و "الگوی هدایت پذیری" آن قرار دهید (میکروفون تمام صداهایی را که در دسترس است بلند می کند). بنابراین ، میکروفون را در جایی هدف قرار دهید که صدا غنی ترین رنگ و در عین حال قابل فهم ترین صدا است. میکروفون باید در هنگام ضبط وضعیت یکسانی داشته باشد ، بنابراین تمام عناصر ایستاده و سیم را محکم محکم کنید (حداقل در مجاورت میکروفون). این احتمال ورود لرزش های ایستاده به ضبط را کاهش می دهد (آنها صداها و کلیک های کاملاً غیرضروری را در ضبط ایجاد می کنند). اگر در حال نوشتن صدا هستید ، فراموش نکنید که یک صفحه صوتی قرار دهید یا یک کلاه فیلتر مخصوص در برابر وزش باد روی میکروفون قرار دهید - همچنین به کاهش احتمال "انفجاری" (b، p، f) و سوت زدن کمک می کند (s ، c ، z ، u) حروف بی صدا در سطح اوج باعث خراب شدن گرامافون می شوند.
گام 2
میکروفون را به دستگاه ضبط وصل کنید و سطح صوتی مورد نیاز را تنظیم کنید. قانون کلی این است: بیش از 70٪ از حداکثر سطح ممکن را روی دستگاه تنظیم نکنید. اگر هنوز کافی نیست ، میکروفن را از طریق پیش تقویت کننده متصل کنید (روی کنسول مخلوط کردن ، پیش تقویت کننده توسط تنظیم کننده حساسیت ورودی میکروفون کنترل می شود). بررسی کنید که آیا سطح ضبط در حداکثر حجم منبع صدا از مقیاس خارج می شود یا خیر ، در این صورت ، سطح سیگنال را کاهش دهید. ضمناً ، هنگام ضبط صدا ، دهان مجری باید حداقل 15-20 سانتی متر از میکروفون فاصله داشته باشد.
اگر همه چیز مرتب است ، شروع به ضبط کنید.
مرحله 3
هنگام ضبط ، حتماً فرایند را از طریق مانیتور یا هدفون کنترل کنید. در صورت لزوم سطح سیگنال را تنظیم کنید ، اما هرگز هنگام ضبط این کار را نکنید. فقط در این بین طول می کشد.
مرحله 4
و در آخر ، پردازش فنی اجباری مواد ضبط شده. اول ، گرامافون باید "عادی" شود. سپس - واضح ترین صداها را بردارید. سپس می توانید ویرایش ظریف و هنری بیشتری را شروع کنید.
